เกริ่นนิดนึงนะครับ

สมัยผมเป็น 'วัยรุ่น' อายุ 14 ย่าง 15 ขวบ
เป็นช่วงวัยที่สิวผมเริ่มผุดขึ้นมา

ไอ้ตอนแรกๆ ก็มากันนิดเดียว
ด้วยความเป็นเจ้าของ'หน้า' หน้าเลือด ผมก็เลยขับไล่สิวออกไป...จนหมด(หาหมอสิว)

แต่พออายุ 16 ย่าง 17 ผมก็ได้มีแฟนคนแรกครับ
ตัวผมก็ได้มีความคิดประหลาดๆ...เช่นว่า 'แฟนผม' รักผมที่ 'หน้าตา' หรือเปล่านะ?
เมื่อคิดได้เช่นนี้นั้น...ผมจึงได้เริ่มสิ่งที่ตัวผมเองขอเรียกว่า 'โคอ่อนหลงผิด'
คือ ผมมีความคิดที่จะทำให้หน้าตัวเอง 'ปลวก' ครับ

โดยการ เล่นกีฬาให้หน้าสกปรก...บ้างล่ะ
เอามือเปื้อนๆ ปาดหน้าตัวเอง...บ้างล่ะ
โลกสวยด้วยมือเราบ่อยๆ...บ้างล่ะ(เขิล)

"สำเร็จแล้วหน้ากรูส์อุบาทมาก หน้าดำ, สิวเขรอะ...เยี่ยม"
สมดังใจหวังครับ...หน้า..แฟนทิ้ง
แต่สิ่งที่ไม่เคยไปจากผมเลยก็เห็นจะไม่พ้น 'สิว' นี่แหละครับ

ตอนนี้ผม 23 แล้ว หน้ายังผุ สิวยังเขรอะ เป็นหลุมเป็นบ่อ รอยด่างดำพรึ่บ

'โฟมล้างหน้า', 'ครีมทาหน้า' ,'เจลแต้มสิว'
ของเหล่านี้ที่มีตามท้องตลาดทั่วไป(เซเว่น, เทสโก้, บิ๊กซี, บูท, อาแปะ)
ผมลองใช้มาหมดแล้ว...ผิวหน้าก็ยังคงทน...ทนสภาพเดิมน่ะครับ