ล่อนจ้อนคาสายตาประชาชน จับอารมณ์สังคมคงเบื่อกันเต็มเเก่ ตะโกนกันโหวกเหวก ผลักกัน ดึงกัน ล้อมกรอบ ด่ากัน ตลาดสดยังอาย อึ้งกันไปทั่วประเทศ นี่หรือสภาไทย กติกาไม่ต้องมีกัน เข้าทางใครอันนี้สุดเเต่พิจารณา ใครฉลาดใครโง่ สังคมเป็นคนตัดสิน เกมส์เดินตามเเต้มเรียกอารมณ์กองเชียร์ ประชาธิปัตย์ บริ้วอารมณ์เกมส์นอกสภา ลากไปเข้าม๊อบที่เตรียมรับลูกที่ประชาธิปัตย์ส่งมา สังคมคงได้ประจักคาตาในเร็ววัน
จะว่าไปก็เหมือนเเก้ผ้าล่อนจ้อนให้สังคมเห็นตัวตนที่เเท้จริง ประชาธิปัตย์ไม่ได้เชื่อมั่นในรัฐสภาตามที่ปากเคยบอก เล่นนอกกติกา ตีรวน หลอกด่า โห่ฮา สังคมต้องพิจารณา สิ่งที่เกิดสิ่งที่ประชาชนเห็น ปฎิเสธคงไม่ได้ ผู้ใหญ่ในพรรคประชาธิปัตย์ รู้เห็น เป็นใจ วางเกมส์กันมา ใส้กี่ขดๆ ลากกันออกมาประจานตัวเอง ชาวบ้านกลุ้มใจ
หลายคนบอกประชาธิปัตย์ไม่มีอะไรจะเสียไปมากกว่านี้ ลากออกมานอกถนน เผื่อๆฟลุ๊คส้มหล่น ขอบอกตามตรงเกมส์นี้ไม่ง่าย ที่ว่าไม่มีอะไรจะเสีย เเต่ทำประชาชนที่อยู่กลางๆเสียความรู้สึก คะเเนนไหลไปเข้าเพื่อไทย ไม่ต้อเสียเหงื่อสักหยด ปล่อยประชาธิปัตย์ล่อกับประธานสภา
ตบมือข้างเดียวไม่ดัง เพื่อไทยอ่านเกมส์ขาด ไม่ลงไปละเลงด้วย ประชาธิปัตย์ เปื้อนไปเต็มๆ หาคู่กัดไม่ได้ ก็กัดประธานสภาหาเหตุ ก็ดูเอาเถิดสังคม พูดไปสองวันหาสาระไม่ได้ ประชาธิปัตย์ ตั้งตุ๊กตาขึ้นมา หาเหตุเเล้วก็เล่นไปเรื่อยๆ ประธานสภาไม่เป็นกลาง จริงหรือ สองรูหู สองลูกตา ประจักชัด ประชาธิปัตย์หาเรื่อง ทำให้เป็นเรื่อง ชัดเสียยิ่งกว่าชัด ทั้งภาพเเละเสียง
ถือว่าประชาธิปัตย์ยอมเปลือยกายที่เเท้จริง เช้าถอดเสื้อ เย็นถอดกางเกง ค่ำปลดชุดชั้นใน ไม่ต้องอายกันเลยหละ ทั้งหญิงทั้งชาย สำรอกกันสนั่นสถา หนังหมาต้องบัณทึกจารึกไว้ นี่คือไม่ขีดก้านเเรกที่จุดขึ้นในสภา ไฟจะโหมออกไปอย่างที่ประชาธิปัตย์หวังใว้หรือไม่ต้องรอดูกัน เปลืองตัว เปลือยกายลงทุนกันขนาดนี้ กองเชียร์ไม่ให้ราคา จุดกระเเสไม่ติด ก็อาจเงิบกันไปทั้งพรรค
หันไปมองนายกยิ่งรัก(ไม่ได้เขียนผิด)ยืนกวักมือไหวๆ ให้มาเจรจา โคตรเซียนการตลาด ยี่ห้อดูไบ ถอยออกมายืนห่างๆ ไม่คลุกฝุ่นด้วย สังคมตัดสินไปเเล้ว ต้องการความสงบ เบื่อม๊อบ ฝืนๆไป ลากไป เข้าทางนายก เวทีเสวนาปฎิรูปประเทศโชว์สวยออกมา ประชาธิปัตย์เน่าสนิทศิษย์ส่ายหน้า สังคมไม่เอา ประชาธิปัตย์ สมัยที่ผู้นำอ่อนด้อยทางการเมือง ปีกว่าๆมีเลือกตั้ง ระวังเป็นพรรคต่ำสิบ สังคมจะสั่งสอนถึงวันนั้นอย่าโอดครวญให้ไปถ่วงอำนาจ ก็เค้าให้ทำหน้าที่ เล่นงิ้วจนเคยตัว โฉงฉ่าง เเบบนี้ เห็นเเล้วระอาใจ
ขอเเก้ผ้า.....เปลือยกันไปเลย
ล่อนจ้อนคาสายตาประชาชน จับอารมณ์สังคมคงเบื่อกันเต็มเเก่ ตะโกนกันโหวกเหวก ผลักกัน ดึงกัน ล้อมกรอบ ด่ากัน ตลาดสดยังอาย อึ้งกันไปทั่วประเทศ นี่หรือสภาไทย กติกาไม่ต้องมีกัน เข้าทางใครอันนี้สุดเเต่พิจารณา ใครฉลาดใครโง่ สังคมเป็นคนตัดสิน เกมส์เดินตามเเต้มเรียกอารมณ์กองเชียร์ ประชาธิปัตย์ บริ้วอารมณ์เกมส์นอกสภา ลากไปเข้าม๊อบที่เตรียมรับลูกที่ประชาธิปัตย์ส่งมา สังคมคงได้ประจักคาตาในเร็ววัน
จะว่าไปก็เหมือนเเก้ผ้าล่อนจ้อนให้สังคมเห็นตัวตนที่เเท้จริง ประชาธิปัตย์ไม่ได้เชื่อมั่นในรัฐสภาตามที่ปากเคยบอก เล่นนอกกติกา ตีรวน หลอกด่า โห่ฮา สังคมต้องพิจารณา สิ่งที่เกิดสิ่งที่ประชาชนเห็น ปฎิเสธคงไม่ได้ ผู้ใหญ่ในพรรคประชาธิปัตย์ รู้เห็น เป็นใจ วางเกมส์กันมา ใส้กี่ขดๆ ลากกันออกมาประจานตัวเอง ชาวบ้านกลุ้มใจ
หลายคนบอกประชาธิปัตย์ไม่มีอะไรจะเสียไปมากกว่านี้ ลากออกมานอกถนน เผื่อๆฟลุ๊คส้มหล่น ขอบอกตามตรงเกมส์นี้ไม่ง่าย ที่ว่าไม่มีอะไรจะเสีย เเต่ทำประชาชนที่อยู่กลางๆเสียความรู้สึก คะเเนนไหลไปเข้าเพื่อไทย ไม่ต้อเสียเหงื่อสักหยด ปล่อยประชาธิปัตย์ล่อกับประธานสภา
ตบมือข้างเดียวไม่ดัง เพื่อไทยอ่านเกมส์ขาด ไม่ลงไปละเลงด้วย ประชาธิปัตย์ เปื้อนไปเต็มๆ หาคู่กัดไม่ได้ ก็กัดประธานสภาหาเหตุ ก็ดูเอาเถิดสังคม พูดไปสองวันหาสาระไม่ได้ ประชาธิปัตย์ ตั้งตุ๊กตาขึ้นมา หาเหตุเเล้วก็เล่นไปเรื่อยๆ ประธานสภาไม่เป็นกลาง จริงหรือ สองรูหู สองลูกตา ประจักชัด ประชาธิปัตย์หาเรื่อง ทำให้เป็นเรื่อง ชัดเสียยิ่งกว่าชัด ทั้งภาพเเละเสียง
ถือว่าประชาธิปัตย์ยอมเปลือยกายที่เเท้จริง เช้าถอดเสื้อ เย็นถอดกางเกง ค่ำปลดชุดชั้นใน ไม่ต้องอายกันเลยหละ ทั้งหญิงทั้งชาย สำรอกกันสนั่นสถา หนังหมาต้องบัณทึกจารึกไว้ นี่คือไม่ขีดก้านเเรกที่จุดขึ้นในสภา ไฟจะโหมออกไปอย่างที่ประชาธิปัตย์หวังใว้หรือไม่ต้องรอดูกัน เปลืองตัว เปลือยกายลงทุนกันขนาดนี้ กองเชียร์ไม่ให้ราคา จุดกระเเสไม่ติด ก็อาจเงิบกันไปทั้งพรรค
หันไปมองนายกยิ่งรัก(ไม่ได้เขียนผิด)ยืนกวักมือไหวๆ ให้มาเจรจา โคตรเซียนการตลาด ยี่ห้อดูไบ ถอยออกมายืนห่างๆ ไม่คลุกฝุ่นด้วย สังคมตัดสินไปเเล้ว ต้องการความสงบ เบื่อม๊อบ ฝืนๆไป ลากไป เข้าทางนายก เวทีเสวนาปฎิรูปประเทศโชว์สวยออกมา ประชาธิปัตย์เน่าสนิทศิษย์ส่ายหน้า สังคมไม่เอา ประชาธิปัตย์ สมัยที่ผู้นำอ่อนด้อยทางการเมือง ปีกว่าๆมีเลือกตั้ง ระวังเป็นพรรคต่ำสิบ สังคมจะสั่งสอนถึงวันนั้นอย่าโอดครวญให้ไปถ่วงอำนาจ ก็เค้าให้ทำหน้าที่ เล่นงิ้วจนเคยตัว โฉงฉ่าง เเบบนี้ เห็นเเล้วระอาใจ