เสพสื่อบ่มิสม
#นายอุ๊ย!!
ทุกวันนี้ผมรู้สึกว่าผมกำลังเสพสื่อเกินขนาด รู้สึกได้ว่าเรากำลังถูกบังคับให้รับรู้เรื่องของคนอื่นมากเกินไป
ยิ่งอิ Facebook นี่ตัวดี ทุก ๆ วันต้องมานั่งอัพเดท News Feed ต้องมารับรู้ว่า ใครทำอะไร ไปเที่ยวไหน กินอะไร อยู่กับใคร ด้วยอากัปกิริยาอย่างไร
บางครั้งเพื่อนหงุดหงิด ไม่สบายใจ มีประจำเดือน เบื่องาน ทะเลาะกับแฟน หวย- ฯลฯ ก็โพสต์สเตตัสระบายอารมณ์ พวกเราก็ต้องมีส่วนร่วมไปโดยปริยาย
อย่างทุก ๆ เช้าวันเสาร์ ผมตื่นมาเช็ค Facebook จะมีแต่สเตตัสคนเมา อาทิ ปาร์ตี้คืนวันศุกร์ อกหัก คิดถึงแฟนเก่า ผู้ชายโต๊ะข้าง ๆ หล่อ ฯลฯ
ส่วนเช้าวันอาทิตย์ก็จะเป็นสเตตัส "ฮอร์โมน" ไผ่ออกฉากไหน สไปรท์ทำที่ไหน เอ้ย ทำอะไร กรูรู้หมด
นี่มันอะไร้
และที่สำคัญ จะไม่อ่านก็ไม่ได้ด้วย ต่อมอยากรู้อยากเห็นมันทำงาน ฮอร์โมนเผือกพลุ่งพล่าน อยากจะเข้าไปอ่าน เข้าไป Like เข้าไป Share
อิ Line ก็เหมือนกัน เพื่อนในกลุ่มคุยกันเรื่องเครื่องสำอาง เราก็ต้องมีส่วนร่วมด้วย ประสิทธิประสาทวิชาจนแทบจะทำคลิป "นายอุ๊ยพาเพลิน" แข่งกับโมเมได้
นี่ไม่รวมกระทู้ดราม่าใน ppantip.com ใครแย่งผัวใคร พ่อแม่ผู้หญิงเรียกสินสอดเท่าไร ลูกชายติดยาทำยังไง แฟนไปมีคนอื่นอย่างไร บลา ๆ ๆ
จนหลัง ๆ มานี้ ผมจะพยายาม unfriend คนที่ไม่รู้จัก หรือ เพื่อนคนไหนที่เพ้อ ๆ ผมก็จะเซตไม่ให้โชว์สเตตัสใน New Feeds
ผมค้นพบว่าคุณภาพชีวิตดีขึ้นมากเลยครับ มีเวลาไปทำอย่างอื่นเยอะเลย
การใช้ชีวิตในยุคที่ Social Network เข้ามาสอดแทรกอยู่ทุกอณูขุมขน เราก็ต้องเลือกเสพสื่อให้พอดีและเหมาะสม อย่าเสพจนเกินขนาดหรือมากจนเกินไป
ปิด ๆ Social ไปบ้าง แล้วเอาเวลามาใช้ในโลกแห่งความจริงอีกซักนิด ก็คงจะดีไม่น้อย ^^
Credit: นายอุ๊ย!!
*** ติดตามเรื่องราวสนุก ๆ ได้ที่เพจ นายอุ๊ย!! นะครับ -->
https://www.facebook.com/lovenaioui ***
เสพสื่อบ่มิสม
#นายอุ๊ย!!
ทุกวันนี้ผมรู้สึกว่าผมกำลังเสพสื่อเกินขนาด รู้สึกได้ว่าเรากำลังถูกบังคับให้รับรู้เรื่องของคนอื่นมากเกินไป
ยิ่งอิ Facebook นี่ตัวดี ทุก ๆ วันต้องมานั่งอัพเดท News Feed ต้องมารับรู้ว่า ใครทำอะไร ไปเที่ยวไหน กินอะไร อยู่กับใคร ด้วยอากัปกิริยาอย่างไร
บางครั้งเพื่อนหงุดหงิด ไม่สบายใจ มีประจำเดือน เบื่องาน ทะเลาะกับแฟน หวย- ฯลฯ ก็โพสต์สเตตัสระบายอารมณ์ พวกเราก็ต้องมีส่วนร่วมไปโดยปริยาย
อย่างทุก ๆ เช้าวันเสาร์ ผมตื่นมาเช็ค Facebook จะมีแต่สเตตัสคนเมา อาทิ ปาร์ตี้คืนวันศุกร์ อกหัก คิดถึงแฟนเก่า ผู้ชายโต๊ะข้าง ๆ หล่อ ฯลฯ
ส่วนเช้าวันอาทิตย์ก็จะเป็นสเตตัส "ฮอร์โมน" ไผ่ออกฉากไหน สไปรท์ทำที่ไหน เอ้ย ทำอะไร กรูรู้หมด
นี่มันอะไร้
และที่สำคัญ จะไม่อ่านก็ไม่ได้ด้วย ต่อมอยากรู้อยากเห็นมันทำงาน ฮอร์โมนเผือกพลุ่งพล่าน อยากจะเข้าไปอ่าน เข้าไป Like เข้าไป Share
อิ Line ก็เหมือนกัน เพื่อนในกลุ่มคุยกันเรื่องเครื่องสำอาง เราก็ต้องมีส่วนร่วมด้วย ประสิทธิประสาทวิชาจนแทบจะทำคลิป "นายอุ๊ยพาเพลิน" แข่งกับโมเมได้
นี่ไม่รวมกระทู้ดราม่าใน ppantip.com ใครแย่งผัวใคร พ่อแม่ผู้หญิงเรียกสินสอดเท่าไร ลูกชายติดยาทำยังไง แฟนไปมีคนอื่นอย่างไร บลา ๆ ๆ
จนหลัง ๆ มานี้ ผมจะพยายาม unfriend คนที่ไม่รู้จัก หรือ เพื่อนคนไหนที่เพ้อ ๆ ผมก็จะเซตไม่ให้โชว์สเตตัสใน New Feeds
ผมค้นพบว่าคุณภาพชีวิตดีขึ้นมากเลยครับ มีเวลาไปทำอย่างอื่นเยอะเลย
การใช้ชีวิตในยุคที่ Social Network เข้ามาสอดแทรกอยู่ทุกอณูขุมขน เราก็ต้องเลือกเสพสื่อให้พอดีและเหมาะสม อย่าเสพจนเกินขนาดหรือมากจนเกินไป
ปิด ๆ Social ไปบ้าง แล้วเอาเวลามาใช้ในโลกแห่งความจริงอีกซักนิด ก็คงจะดีไม่น้อย ^^
Credit: นายอุ๊ย!!
*** ติดตามเรื่องราวสนุก ๆ ได้ที่เพจ นายอุ๊ย!! นะครับ --> https://www.facebook.com/lovenaioui ***