เรื่องของเรื่องคือ วันก่อนผมนัดกับเพื่อนไว้ที่ถนนข้าวสารตอนเที่ยงคืน แต่ออกจากบ้านเร็วไปนิด นั่งรถไฟใต้ดินไปถึงสถานีหัวลำโพงมองดูนาฬิกายังแค่5ทุ่ม เลยคิดในใจว่าจะลองนั่งรถเมล์ประหยัดตังค์ดูบ้าง ทันใดนั้นก็มีรถเมล์ผ่านมา 1 คัน ผมก็รีบถามคนที่ป้ายว่า "พี่ๆ รถคันนี้ผ่านข้าวสารไหม" พี่เขาก็ว่าผ่าน เราก็รีบกระโดดขึ้นไปนั่ง

        ตอนที่นั่งบนรถเมล์ ผมก็ไม่รู้เส้นทางหรอกครับ แต่สังเกตว่าผ่านสะพานพุทธก็แล้ว ผ่านไปก็ตั้งหลายที่แล้ว เส้นทางก็รู้สึกว่ามันแปลกๆ ทำไมมันยังไม่คุ้นสักทีวะ เลยตัดสินใจถามคุณป้าข้างหน้าที่ขึ้นมาจากป้ายสะพานพุทธว่า "ป้าครับ คันนี้ผ่านข้าวสารไหมครับ" ป้าบอกว่าไม่ผ่าน ในใจก็คิด อ้าว ซวยละกรู  ไอ้คนที่ป้ายมันหลอกกูนิ  สังเกตทางข้างหน้ามีเซเว่นพอดีเลยกดกริ่งลง

        เข้าไปเซเว่นซื้อน้ำซื้ออะไรเสร็จเรียบร้อยผมก็ออกมารอแท็กซี่ครับ รอประมาณครึ่งชั่วโมงก็ยังไม่มีแท็กซี่โผล่มาสักคัน ในใจก็คิดว่า อะไรวะ นี่มันที่ไหนในกรุงเทพเนี่ย รถส่วนตัวผ่านมาก็แทบไม่มีเลย 10นาทีผ่านมาคันนึง ทำไมตรงนี้มันเงียบมากจริงๆ เลยกลับเข้าไปถามพนักงานเซเว่นว่าแถวนี้มีแยกไหม ได้คำตอบว่าตรงไปเรื่อยๆจะมีแยก เลยตัดสินใจออกมาเดิน

        ระหว่างเดินก็คิดว่าทำไมทางแถวนี้มันแปลกจัง เงียบสงัด เป็นทางตรงอย่างเดียวแต่เว้าๆโค้งๆเรียบกำแพงป้อมปราการอะไรสักอย่าง เดินไปเรื่อยๆแรกๆก็เหมือนจะมีกลุ่มเด็กแว้น หลังๆสังเกตเห็นตามต้นไม้แต่ละต้นมีคนแอบซุ่ม ในใจก็คิดระแวง กรูจะโดนปล้นไหมเนี่ย ก็รีบๆเดิน เดินไปก็ระวังตัวไปมองหลังตลอด มองข้างหน้าก็มีกลุ่มชายฉกรรจ์หลบมุมอีก เอาละกรู ไม่กล้าเดินแล้วบอกตรงๆ กลัวโดนTEEN เพราะต่างถิ่น  เหมือนพระเจ้าช่วย ผมไปหยุดอยู่ตรงสมาคมตำรวจอะไรสักอย่าง ที่พอมีแสงไฟส้มๆลอดออกมาบ้าง มีพี่ตำรวจ(หรือยาม)ยืนเฝ้าอยู่ ผมจึงรีบดิ่งไปหาพี่เขาทันทีว่าแถวนี้ไม่มีแท็กซี่เลยหรอผมรอมาจะชั่วโมงแล้ว เขาบอกว่า นานๆผ่านมาที เดี๋ยวก็มา ก็เลยตัดสินใจยืนรอโบกแท็กซี่หน้าสมาคมนี่แหละ

       ระหว่างรอแท็กซี่อยู่ริมถนน ก็มีรถยนต์ส่วนตัวผ่านมาชะลอๆแล้วหยุดข้างหน้าผม ผมก็งงๆเลยเดินหนีกลับเข้าไปข้างใน พอรถขับผ่านไป ผมก็ออกมารอใหม่ แท็กซี่ก็ยังไม่มา ปรากฎว่ามีรถอีกคันมาจอดหน้าผมอีก ทีนี้ผมก็ใจดีสู้เสือ ไม่หนี เพราะรอแท็กซี่จนโมโห แล้วคนแถวนี้มันเป็นอะไรกันชอบมาจอดรถมองหน้าหาเรื่องกันจัง เท่านั้นแหละพี่แกลดกระจกรถลงมา ผมก็มองหน้า ชายในรถก็มองหน้าผม คำแรกที่ได้ยินคือ"ชื่อไรอ่ะ (น้ำเสียงนิ่มๆ)" เท่านั้นแหละ ผมขนลุกชูชันไปทั้งตัวเลย ทำอะไรไม่ถูก งงครับ ตกใจด้วย สักพักมีตุ๊กๆผ่านมาพอดี ผมเลยรีบเรียก และกระโดดขึ้นตุ๊กๆ บอกพี่ไปข้าวสาร

       บนตุ๊กๆปริศนาทุกอย่างก็กระจ่าง พี่เค้าเล่าให้ฟังว่ามันเป็นดงผู้ชายขายบริการทางเพศ เท่านั้นแหละจากตอนแรกที่กลัวโจรกลัวTeen ไร ในตอนแรก กลายเป็นความขำ ในใจกะคิดว่า เอ้า เมื่อกี๊นี่กรูไปยืนขายตัวอยู่หรอ ผมนี่กลั้นขำไม่อยู่เลย พอเจอหน้าเพื่อนเล่าให้เพื่อนฟังอีกกลายเป็นเรื่องกะโหลกโปกฮา เพื่อนมันเอามาล้อได้ทั้งคืน อ้ากกก ขำกันน้ำตาเล็ด

       อาจจะยาวและน้ำเยอะไปหน่อยนะครับ แต่มันก็เป็นประสบการณ์ที่แปลกดีครับเลยเอามาแชร์ให้เพื่อนๆฟัง ฮ่าๆๆ



ข้อมูลเพิ่มเติมครับ เห็นบางท่านอยากรู้  รถเมล์สาย53


ที่เดินผ่านก็แถวๆนี้อะครับ กลางคืนมันมืดและเงียบ ต่างจากในรูปมากครับ จำไม่ค่อยได้ แต่คิดว่าน่าจะใช่