เหตุเกิดเมื่อปี 54 แต่เพิ่งคิดสงสัยค่ะ เรื่องคือ เราขี่มอเตอร์ไซค์ ความเร็วประมาณ 50-60  โดนรถเก๋งตัดหน้า
เบรคไม่ทัน จึงชนเข้ากับบริเวณซุ้มล้อหน้าฝั่งคนขับ ประกอบกับเอาถุงพลาสติกคลุมเบาะรถเพราะเปียก เบาะจึงลื่น
พอชนแล้วเราเลยหลุดจากเบาะลอยมาหน้ารถกระแทกพื้น โชคดีที่ไม่มีการครูดพื้นให้ถลอก  คือตกกระแทกพื้นดังแอ่ก
สะโพกลงพื้น ร้องไม่ออก รปภ.แถวนั้นก็มาช่วยประคองลุก เดินไปนั่งที่ข้างทาง รอประกันของรถเก๋ง  ประเด็นที่สงสัยคือ
ตอนที่ รปภ.พาไปนั่ง ก็รู้สึกว่าตัวเองไม่เป็นอะไรมากค่ะ เดินได้ รอประกันมาประมาณชั่วโมงนึง พี่ที่ทำงานผ่านมาเจอ ก็อยู่เป็นเพื่อน
แต่ตกลงกันไม่ได้ ให้ไปเจอกันที่โรงพัก พอจะลุกเท่านั้นแหละ แขนขากลับไม่มีแรง ลุกไม่ได้ เดินไม่ได้ ต้องหิ้วปีกเพื่อขึ้นรถไปโรงพัก
อยากรู้ว่าเพราะอะไร เวลาห่างกันแค่ 1 ชั่วโมง อาการถึงแย่ลงขนาดนั้นคะ  (เราดื้อที่ไม่ยอมไปโรงพยาบาลก่อนด้วยค่ะ เพราะอยากให้
เรื่องจบๆแล้วไปหาหมอทีเดียว) พอเสร็จเรื่องประมาณ 2 ทุ่ม ก็ไปหาหมอ โชคดีที่ไม่มีอะไรแตกหัก ช้ำอย่างเดียว กว่าจะเดินได้ปกติก็ประมาณสัปดาห์นึง รู้สึกกลัวการขี่รถไป 2 วัน



แล้วก็กลับมาขี่เหมือนเดิม เพราะกลัวรถติดมากกว่ากลัวอุบัติเหตุค่ะ ^ ^