สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 1
คาโอนาชิ เป็นตัวละครในลักษณะสัญลักษณ์ มาจากไหนไม่มีใครรู้ เอาเป็นว่ายืนอยู่นอกโรงอาบน้ำมานานแล้ว แต่ไม่มีใครสังเกตเห็น ที่ติดตามจิฮิโระไป เพราะ จิฮิโระเป็นคนแรกที่สังเกตเห็นว่า คาโอนาชิ มีตัวตน (ตอนที่ออกมาเทน้ำ สังเกตเห็น จึงบอกกับคาโอนาชิว่าเปิดประตูทิ้งไว้ให้นะ ถ้าอยากเข้าก็เข้ามา) เพื่อให้คนอื่น ๆ เห็นความสำคัญ อยากมีเพื่อน คาโอนาชิ จึงพยายามทำให้ผู้อื่นพอใจ ทำตามความคิดของผู้อื่นเรื่อยไป เช่น การเสกของมีค่า ทองคำ หรือ อะไรก็ตามที่ผู้อื่นอยากจะได้ เมื่อวิเคราะห์ในเชิงสัญลักษณ์ คาโอนาชิ เหมือนคนบางกลุ่มในสังคม ที่ไม่มีใครเห็นความสำคัญ จึงพยายามทำตามคำเรียกร้องของคนอื่น ทำให้ผู้อื่นพอใจ จะได้เห็นว่าตัวเองมีตัวตน แต่จริง ๆ แล้วก็คือการไหลตามกระแส ซึมซับตัวตนของผู้อื่นไปเรื่อย
สมาชิกหมายเลข 6121428 ถูกใจ, k_tingtong ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 7790205 ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 4639435 ถูกใจ, โปติ่ง ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6665253 ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 7487607 ทึ่ง, สมาชิกหมายเลข 5807491 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6554440 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6294249 ซึ้งรวมถึงอีก 144 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 8
เรื่องนี้ดูแล้วทำให้เข้าใจความหมายลึกซึ้งในสิ่งที่ ฮายาโอะ ต้องการสื่อออกมาได้ดีทีเดียวครับ
คาโอนาชิ คือ ( สีดำคือ ความมืด ความไร้ซึ่งสีสัน และ ความมีชีวิตชีวา หน้ากากที่สวมคือ สิ่งที่เป็นตัวแทนปกปิดตัวจริงของตนเอง )
- ตัวแทนของ ความรู้สึกอย่างหนึ่งในสังคมญี่ปุ่นปัจจุบัน เป็นความรู้สึกของคนจำนวนมาก ดังนั้นจึงไม่มีหน้าเพราะไม่รู้ว่าเป็นของใคร ความรู้สึกนั้นคือความเหงาเปล่าเปลี่ยวและความว่างเปล่า เพราะมีชีวิตอยู่ในระบบทุนนิยมซึ่งสุขสบาย แต่ก็สูญเสียตัวตนไปกับสังคม
ช่วงแรกที่จิฮิโระทำงานไม่นานได้ถามคาโอนาชิว่า " เธอชื่ออะไร" " เธอมาจากไหน ? " " พ่อแม่ของเธอเป็นใคร ? " คาโอนาชิก็ตอบไม่ได้ เหมือนคนที่อยู่สังคมก็คิดว่าควรจะ " ตาม ๆ กันไป " และ " เหมือนกันไปหมดทุกอย่าง " จนแยกแยะกระทั้งหน้าตาและชื่อไม่ออกว่าตนเองเป็นใครกันชื่ออะไรกันแน่ ? มีเงินทองทรัพย์สินตั้งมากมายแต่กลับไม่แน่ใจว่าตนเองเป็นใคร ?
เมื่อไม่รู้จักตัวเอง คนจำนวนมากจึงใช้วิธีต่าง ๆ เพื่อเติมเต็มความว่างเปล่าทางวิญญาณ ซึ่งมักปรากฏให้เห็นในหมู่สังคมเด็กๆคือการ "ลอกเลียนแบบ" อย่างเช่น เลียนแบบดารา เลียนแบบคนที่ตัวเองชื่นชอบ เลียนแบบผู้อื่น สร้างสิ่งที่เป็นจุดเด่นสำหรับตัวเอง
( ถ้าเป็นปัจจุบันนี้ในสังคมอินเทอร์เน็ต ก็พวก โทรลล์/ติ่ง สร้างจุดเด่นน่ารำคาญให้คนอื่นด่าเล่น )
สิ่งเหล่านั้นก็คือการ "กลืนกิน"คนอื่นเข้าไปไว้ในตัวเองนั่นเอง เมื่อคาโอนาชิกินพนักงานกบเข้าไปแล้ว ก็งอกแขนงอกขาเหมือนกบ จากเมื่อก่อนที่ไม่มีอะไรสักอย่างก็มีเสียงเหมือนกบและกลายเป็นคนมักมาก เที่ยวเอาทองให้คนโน้นคนนี้เรียกให้มาบริการตน กินอาหารมากมายไม่รู้จักอิ่ม ตัวก็โตขึ้นทุกที แต่ก็ยังคงไม่มีหน้าอยู่เหมือนเดิม ( เปรียบได้คือ ยังไงมันก็แค่เปลือกนอกที่ห่อหุ้มตัวตนที่แท้จริงตนเองที่หาไม่เจอ ไม่ว่านั้นมันจะโสมมหรือบริสุทธิ์ก็ตาม )
ซึ่งในตอนหลัง จิฮิโระ ได้เอายาสมุนไพรของเทพเจ้าแม่น้ำมอบให้กิน ( ความหมายน่าจะเป็น ความบริสุทธิ์ใจที่คนใกล้ตัวมอบให้ ) จนคาโอนาชิ สำรอกทุกสิ่งทุกอย่างในตัวออกมาจนหมดสิ้น ( สิ่งที่สำรอกออกมาก็น่าจะเป็น ความสกปรกโสมมและสิ่งที่ตัวเองทำลงไปทุกอย่างเพียงเพื่อหาคำตอบสำหรับตนเอง )
( แต่บางรายถึงจะมีคนแบบจิฮิโระช่วยก็ใช่ว่าจะกลับตัวเลย กลับยิ่งแช่แข็งความคิดตัวเอง หรือ เอาตัวเองเป็นศูนย์กลางของจักรวาล )
จนเมื่อได้ตามจิฮิโระมาเจอกับ เซนิบะ พี่สาวของ เจ๊ใหญ่ยูบาบะ ตัวคาโอนาชิ ก็มีตัวตนเป็นของตัวเองซึ่งก็คือ ตัวมันเอง นั้นคือการเริ่มต้นสู่ความเป็นตัวเองอย่างที่ควรจะเป็นนั้นคือ ไม่ต้องไปเลียนแบบใครทั้งสิ้น เป็นตัวเองดีที่สุด
เครดิต : http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=giffi&date=01-01-2005&group=2&blog=6
คาโอนาชิ คือ ( สีดำคือ ความมืด ความไร้ซึ่งสีสัน และ ความมีชีวิตชีวา หน้ากากที่สวมคือ สิ่งที่เป็นตัวแทนปกปิดตัวจริงของตนเอง )
- ตัวแทนของ ความรู้สึกอย่างหนึ่งในสังคมญี่ปุ่นปัจจุบัน เป็นความรู้สึกของคนจำนวนมาก ดังนั้นจึงไม่มีหน้าเพราะไม่รู้ว่าเป็นของใคร ความรู้สึกนั้นคือความเหงาเปล่าเปลี่ยวและความว่างเปล่า เพราะมีชีวิตอยู่ในระบบทุนนิยมซึ่งสุขสบาย แต่ก็สูญเสียตัวตนไปกับสังคม
ช่วงแรกที่จิฮิโระทำงานไม่นานได้ถามคาโอนาชิว่า " เธอชื่ออะไร" " เธอมาจากไหน ? " " พ่อแม่ของเธอเป็นใคร ? " คาโอนาชิก็ตอบไม่ได้ เหมือนคนที่อยู่สังคมก็คิดว่าควรจะ " ตาม ๆ กันไป " และ " เหมือนกันไปหมดทุกอย่าง " จนแยกแยะกระทั้งหน้าตาและชื่อไม่ออกว่าตนเองเป็นใครกันชื่ออะไรกันแน่ ? มีเงินทองทรัพย์สินตั้งมากมายแต่กลับไม่แน่ใจว่าตนเองเป็นใคร ?
เมื่อไม่รู้จักตัวเอง คนจำนวนมากจึงใช้วิธีต่าง ๆ เพื่อเติมเต็มความว่างเปล่าทางวิญญาณ ซึ่งมักปรากฏให้เห็นในหมู่สังคมเด็กๆคือการ "ลอกเลียนแบบ" อย่างเช่น เลียนแบบดารา เลียนแบบคนที่ตัวเองชื่นชอบ เลียนแบบผู้อื่น สร้างสิ่งที่เป็นจุดเด่นสำหรับตัวเอง
( ถ้าเป็นปัจจุบันนี้ในสังคมอินเทอร์เน็ต ก็พวก โทรลล์/ติ่ง สร้างจุดเด่นน่ารำคาญให้คนอื่นด่าเล่น )
สิ่งเหล่านั้นก็คือการ "กลืนกิน"คนอื่นเข้าไปไว้ในตัวเองนั่นเอง เมื่อคาโอนาชิกินพนักงานกบเข้าไปแล้ว ก็งอกแขนงอกขาเหมือนกบ จากเมื่อก่อนที่ไม่มีอะไรสักอย่างก็มีเสียงเหมือนกบและกลายเป็นคนมักมาก เที่ยวเอาทองให้คนโน้นคนนี้เรียกให้มาบริการตน กินอาหารมากมายไม่รู้จักอิ่ม ตัวก็โตขึ้นทุกที แต่ก็ยังคงไม่มีหน้าอยู่เหมือนเดิม ( เปรียบได้คือ ยังไงมันก็แค่เปลือกนอกที่ห่อหุ้มตัวตนที่แท้จริงตนเองที่หาไม่เจอ ไม่ว่านั้นมันจะโสมมหรือบริสุทธิ์ก็ตาม )
ซึ่งในตอนหลัง จิฮิโระ ได้เอายาสมุนไพรของเทพเจ้าแม่น้ำมอบให้กิน ( ความหมายน่าจะเป็น ความบริสุทธิ์ใจที่คนใกล้ตัวมอบให้ ) จนคาโอนาชิ สำรอกทุกสิ่งทุกอย่างในตัวออกมาจนหมดสิ้น ( สิ่งที่สำรอกออกมาก็น่าจะเป็น ความสกปรกโสมมและสิ่งที่ตัวเองทำลงไปทุกอย่างเพียงเพื่อหาคำตอบสำหรับตนเอง )
( แต่บางรายถึงจะมีคนแบบจิฮิโระช่วยก็ใช่ว่าจะกลับตัวเลย กลับยิ่งแช่แข็งความคิดตัวเอง หรือ เอาตัวเองเป็นศูนย์กลางของจักรวาล )
จนเมื่อได้ตามจิฮิโระมาเจอกับ เซนิบะ พี่สาวของ เจ๊ใหญ่ยูบาบะ ตัวคาโอนาชิ ก็มีตัวตนเป็นของตัวเองซึ่งก็คือ ตัวมันเอง นั้นคือการเริ่มต้นสู่ความเป็นตัวเองอย่างที่ควรจะเป็นนั้นคือ ไม่ต้องไปเลียนแบบใครทั้งสิ้น เป็นตัวเองดีที่สุด
เครดิต : http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=giffi&date=01-01-2005&group=2&blog=6
สมาชิกหมายเลข 6341783 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6554440 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6884061 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6294249 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3626088 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4220124 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1395114 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2885489 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 5566832 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4876905 ถูกใจรวมถึงอีก 78 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 23
เคยอ่านที่ฝรั่งวิเคราะห์จากบทสัมภาษณ์ของ Miyazaki. ที่พูดถึงเรื่องปัญหาอุตสาหกรรมทางเพศ และการที่เด็กๆถูกล่อลวงเข้ามาสู่วงการนี้
ฉากในเรื่องคือโรงอาบน้ำ ซึ่งในช่วงยุคเอโดะเป็นที่ฮอตฮิตมากในหมุ่ผู้ชาย เพราะนอกจากจะมีน้ำร้อนให้อาบแล้วยังมีสาวๆไว้คอยบริการอีกด้วย มันคืออาบอบนวดนั่นแหละค่ะ โรงอาบน้ำที่มีการบริการแบบนี้เรียกว่า “yuna baro”. ผู้หญิงที่ทำงานงานที่นี่เรียกว่า 湯女, or “yuna”.“hot water woman” และคนที่เป็นเจ้าของเรียกว่า ゆばば。Yubaba “hot water old woman”
ซึ่ง Yubaba ก็คือชื่อของเจ้าของในเรื่องนั่นแหละค่ะ แถมตำแหน่งงานที่สาวๆในโรงอาบน้ำทำ ก็เรียกว่า Yuna ค่ะ
จิฮิโระที่ไม่มีพ่อแม่ จำใจต้องทำงานในโรงอาบน้ำถ้าไม่ทำก็ต้องหายไป เธอโดนเปลี่ยนชื่อเป็น เซ็น เหมือนที่สาวๆในวงการนี้มักจะทำกัน
ทีนี้คิดว่า Kaonashi เป็นตัวแทนของใครคะ
คนไร้หน้า ที่พยายามเสนอเงินทองขอความรักจากเด็กสาว
ฉากในเรื่องคือโรงอาบน้ำ ซึ่งในช่วงยุคเอโดะเป็นที่ฮอตฮิตมากในหมุ่ผู้ชาย เพราะนอกจากจะมีน้ำร้อนให้อาบแล้วยังมีสาวๆไว้คอยบริการอีกด้วย มันคืออาบอบนวดนั่นแหละค่ะ โรงอาบน้ำที่มีการบริการแบบนี้เรียกว่า “yuna baro”. ผู้หญิงที่ทำงานงานที่นี่เรียกว่า 湯女, or “yuna”.“hot water woman” และคนที่เป็นเจ้าของเรียกว่า ゆばば。Yubaba “hot water old woman”
ซึ่ง Yubaba ก็คือชื่อของเจ้าของในเรื่องนั่นแหละค่ะ แถมตำแหน่งงานที่สาวๆในโรงอาบน้ำทำ ก็เรียกว่า Yuna ค่ะ
จิฮิโระที่ไม่มีพ่อแม่ จำใจต้องทำงานในโรงอาบน้ำถ้าไม่ทำก็ต้องหายไป เธอโดนเปลี่ยนชื่อเป็น เซ็น เหมือนที่สาวๆในวงการนี้มักจะทำกัน
ทีนี้คิดว่า Kaonashi เป็นตัวแทนของใครคะ
คนไร้หน้า ที่พยายามเสนอเงินทองขอความรักจากเด็กสาว
k_tingtong ถูกใจ, September23 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6554440 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6920540 ทึ่ง, สมาชิกหมายเลข 3626088 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1395114 ถูกใจ, sakisaka nadashiko ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 752745 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1303730 ทึ่ง, nitthanittha ถูกใจรวมถึงอีก 9 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
ภูตไร้หน้าในเรื่อง Spirited Away เป็นใคร?
ใครทราบรายละเอียดอื่นๆ ของภูตตนนี้บ้างคะ?