อีกไม่นาน series นี้ก็จะจบลงแล้วค่ะ วันนี้เพิ่งดูย้อนหลัง Growth H. ตอนเที่ยง แล้วก็เริ่มเห็นพัฒนาการตัวละครแต่ละตัว
สำหรับเราเอง เห็นชัดๆคือ ดาว ภู ไผ่
ดาว: หลังจากพลาดไปคราวนายดิน ละครไม่ได้แสดงถึงการเขียนนิยายของสาวน้อยคนนี้อีกเลย ไม่รู้ว่ายังเขียนอยู่ไหม หรือว่า เริ่มเห็นโลกความจริงมากขึ้น หรือเขียนแล้วจะสะเทือนใจก็ไม่รู้ และช่วงปิดเทอม เธอคนนี้ก็เริ่มมีการถกเถียงปัญหากับแม่ ไม่ว่าจะเป็น " ทำไมแม่ไม่ถามดาวก่อน ว่าดาวอยากเรียนมั้ย" ตอนที่เรียนศิลปะ คำตอบแม่คือ " ถามทำไม อะไรที่แม่เลือกให้ก็ดีที่สุดอยู่แล้ว" สิ่งที่ดาวทำคือ เงียบ และทำ แต่อย่างน้อย ก็เริ่มมีการแสดงความเห็นแล้วนะคะ ต่างจากก่อนหน้านี้ ที่แม่ให้ทำอะไรก็ทำตลอด เปลี่ยนเสื้อผ้าตอนเที่ยวก็ไป หอมแก้มแม่ก่อนนอน ก็ทำ ค่ะ ค่ะ ค่ะ ตลอด เห็นได้ว่า ความทรงจำ สุขสุด เศร้าสุด ก็ยังเป็นจากนายดินอยู่ เธอสามารถแปรเปลี่ยนเป็นการสร้างงานศิลปะได้ เธอยิ้ม (เราดีใจมากฉากนี้) เหมือนเธอเริ่มคิดอะไรได้บางอย่าง
และล่าสุดใน ep นี้ เรื่องของการเบลอบุหรี่ (ขอติหน่อย น่าจะเอาฉากจากไหนก็ได้ ของ GTH ที่ไม่ใช่ series เดียวกันนะคะ เห็นหน้าไผ่ชัดซะ) เห็นได้ว่า ดาวพยายามจะเถียงแม่ ถึงความไม่จำเป็น และแม่ตัดบทด้วยคำแค่ว่า "ไว้รอดาวโตเป็นผู้ใหญ่กว่านี้ก่อน" แล้วดาวก็เงียบ เหมือนคงรู้แล้วว่า ยังไงเธอยังคงเป็นเด็กตลอดไปในสายตาแม่ แต่เธอไม่ได้แสดงความเห็นนะคะ ว่าเห็นด้วย เลือกใช้การเงียบแทน
ภู: ภูสับสนในตัวเอง เรื่องนั้นน่ะแหละ ตั้งแต่สารภาพกับเต้ยแล้ว แต่ภูก็ไม่รู้จะทำอย่างไร จัดการอย่างไร จนสุดท้ายกดดัน ทนไม่ไหว ก็ได้สารภาพกับแม่ไป แม้คำตอบของตัวเอง ก็ยังงงๆอยู่ว่าตัวเองเป็นอะไรกันแน่ และใน ep นี้ ภูก็กล้าพอที่จะเผชิญหน้ากับธีร์ เพื่อเคลียร์ปัญหาที่ค้างคามาตลอด (ไม่รู้จะมีบทเคลียร์กะเต้ยไหม) "gu ก็ไม่รู้ว่า gu ควรทำยังไง" ภูไม่รู้จริงๆ แต่ก็ยังเลือกที่จะเคลียร์ตรงๆแบบนี้ ไม่หนีหน้า หนีปัญหา น่านับถือตรงนี้นะคะ แล้วยังทำตัวเป็นพี่ชายที่เหมือนเดิม (เภาเองก็ดูเบาๆลงแล้ว เรื่องสงสัยพี่เป็นเกย์ไหม) เหมือนภูพยายามให้บรรยากาศในบ้านเหมือนเดิม หลังจากอีมครึมมาพักใหญ่
ไผ่: หลังจากบวช ไผ่เริ่มเลือกครอบครัวมากกว่าเพื่อน "กินข้าวบ้านว่ะ ไฟลท์บังคับ" กล้าที่จะคุยตรงๆกับอริ (อริเองก็แมนพอ น่านับถือพอกัน) กลับบ้านก็ล๊อคประตู สวัสดีพ่อ ฉากทั้งหมดนี้เล่นติดๆกันภายในไม่กี่นาที แต่แสดงให้เห็นแบบพลิกจากหน้ามือเป็นหลังมือของไผ่ได้เลยนะคะ สิ่งที่เปลี่ยนไผ่ได้ เราว่าบวช ก็ส่วนหนึ่ง แต่เรื่องครอบครัว โดยเฉพาะ แม่กับพี่สาว น่าจะเป็นประเด็นหลัก ตั้งแต่พี่สาวต้องเจ็บตัวเพราะตัวเอง หรือการเห็นแม่ร้องไห้คร่ำครวญ (ตอนมโนไปเองว่าตัวเองตายแล้ว) คงเริ่มสำนึกได้ว่า ใครกันที่ควรจะแคร์
สำหรับตัวละครอื่นๆ เราว่า บวกลบ เปลี่ยนแปลงเล็กๆน้อย ไม่มาก นิ่งสุดก็คงจะ หมอก ยังไงยังงั้น ไม่ค่อยรู้สึกอะไรนะ เป็นคนดีที่เงียบๆ เท่านั้น ต้า ทำใจได้แล้ว กล้าคุยกับเต้ยแล้ว เย่ ไม่อยู่ภายในเงาของวินหรือหมอกอีกต่อไป ตั้งแต่เข้าวงดนตรี เริ่มรู้สึกตัวเองมีตัวตนในสังคมมากขึ้น
เต้ย ตัวละครที่คล้ายหมอกมาก หมายถึง เฉยมากๆเลย ไม่มีการพัฒนา เปลี่ยนแปลงอะไรเท่าไหร่นัก นิ่งเหมือนเดิม ห้าวเหมือนเดิม ขี้เล่นเหมือนเดิม อ้อนแม่กินเค้กเหมือนเดิม 555 ขวัญ ยอมรับได้ถึงความไม่สมบูรณ์แบบ ที่เหลือก็นิสัยเหมือนเดิม เราออกจะผิดหวังนิดๆด้วยซ็ำว่าทำไมไม่คุยกับวินตรงๆกว่านี้ (นอกจากคำว่า Fck U) เหมือนที่วินดิ่งลงเรื่อยๆ ก็น่าจะเป็นเพราะขวัญนี่ล่ะ สไปรท์ เราชอบตัวละครนี้ที่สุด ไม่นับเรื่องการมั่วเซ็กซ์นะคะ แต่เป็นคนที่รู้บทบาทตัวเอง รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร ต้องทำอะไร ตอนหลังๆนี่ บทเซ็กซ์ก็เริ่มน้อยลงแล้ว หลังจากเริ่มเห็นว่าตัวเองค่อยๆหมดค่าลง พร้อมๆกับที่เห็นแม่ตัวเองเป็นผู้หญิงที่มีคุณค่า ยอมรับการท้องแบบไม่มีพ่อ พร้อมที่จะรับผิดชอบสิ่งที่ตัวเองทำ สไปรท์น่าจะเป็นตัวละครที่ดำรงชีวิตในสังคมปัจจุบันได้ดีที่สุด อยู่รอดแน่นอน
วิน เป็นคนที่รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร แต่ไม่รู้ว่าต้องทำยังไงให้ได้สิ่งที่ต้องการ วินหน้าตาเจ็บปวดนะ เมื่อขวัญไม่แยแสตัวเอง แต่ก็ยังคิดว่าตัวเองแน่อยู่เสมอ การกระทำทุกอย่างที่ออกมา เรียกร้องความสนใจทั้งสิ้น จริงๆตอนแรกที่วินออกมา เราออกจะคิดว่า วินฉลาดนะ กล้าถามในสิ่งที่ไม่มีใครเคยถาม( ชุดนักเรียน) หรือแม้แต่ตอนที่ออกไปพูดเรื่องขวัญ ถึงการพูดปากต่อปาก วินก็ดูจะรับผิดชอบประมาณนึง
แต่ไม่รับผิด วินไม่เคยกล่าวขอโทษใครเลย ตลอด 10 กว่า ep ที่ผ่านมาเท่าที่เห็นนะคะ วิน ไม่มีการพัฒนาค่ะ ดิ่งลงอย่างเดียว
สุดท้ายนี้ ลุ้นมาก ว่าจะจบแบบไหนนะ เป็น series ที่ดีมากเรื่องนึงนะคะ อย่าตัดห้วนจบก็พอ
พัฒนาการ ตัวละคร Hormones (อยากฟังความเห็นคนอื่นด้วยจัง)
สำหรับเราเอง เห็นชัดๆคือ ดาว ภู ไผ่
ดาว: หลังจากพลาดไปคราวนายดิน ละครไม่ได้แสดงถึงการเขียนนิยายของสาวน้อยคนนี้อีกเลย ไม่รู้ว่ายังเขียนอยู่ไหม หรือว่า เริ่มเห็นโลกความจริงมากขึ้น หรือเขียนแล้วจะสะเทือนใจก็ไม่รู้ และช่วงปิดเทอม เธอคนนี้ก็เริ่มมีการถกเถียงปัญหากับแม่ ไม่ว่าจะเป็น " ทำไมแม่ไม่ถามดาวก่อน ว่าดาวอยากเรียนมั้ย" ตอนที่เรียนศิลปะ คำตอบแม่คือ " ถามทำไม อะไรที่แม่เลือกให้ก็ดีที่สุดอยู่แล้ว" สิ่งที่ดาวทำคือ เงียบ และทำ แต่อย่างน้อย ก็เริ่มมีการแสดงความเห็นแล้วนะคะ ต่างจากก่อนหน้านี้ ที่แม่ให้ทำอะไรก็ทำตลอด เปลี่ยนเสื้อผ้าตอนเที่ยวก็ไป หอมแก้มแม่ก่อนนอน ก็ทำ ค่ะ ค่ะ ค่ะ ตลอด เห็นได้ว่า ความทรงจำ สุขสุด เศร้าสุด ก็ยังเป็นจากนายดินอยู่ เธอสามารถแปรเปลี่ยนเป็นการสร้างงานศิลปะได้ เธอยิ้ม (เราดีใจมากฉากนี้) เหมือนเธอเริ่มคิดอะไรได้บางอย่าง
และล่าสุดใน ep นี้ เรื่องของการเบลอบุหรี่ (ขอติหน่อย น่าจะเอาฉากจากไหนก็ได้ ของ GTH ที่ไม่ใช่ series เดียวกันนะคะ เห็นหน้าไผ่ชัดซะ) เห็นได้ว่า ดาวพยายามจะเถียงแม่ ถึงความไม่จำเป็น และแม่ตัดบทด้วยคำแค่ว่า "ไว้รอดาวโตเป็นผู้ใหญ่กว่านี้ก่อน" แล้วดาวก็เงียบ เหมือนคงรู้แล้วว่า ยังไงเธอยังคงเป็นเด็กตลอดไปในสายตาแม่ แต่เธอไม่ได้แสดงความเห็นนะคะ ว่าเห็นด้วย เลือกใช้การเงียบแทน
ภู: ภูสับสนในตัวเอง เรื่องนั้นน่ะแหละ ตั้งแต่สารภาพกับเต้ยแล้ว แต่ภูก็ไม่รู้จะทำอย่างไร จัดการอย่างไร จนสุดท้ายกดดัน ทนไม่ไหว ก็ได้สารภาพกับแม่ไป แม้คำตอบของตัวเอง ก็ยังงงๆอยู่ว่าตัวเองเป็นอะไรกันแน่ และใน ep นี้ ภูก็กล้าพอที่จะเผชิญหน้ากับธีร์ เพื่อเคลียร์ปัญหาที่ค้างคามาตลอด (ไม่รู้จะมีบทเคลียร์กะเต้ยไหม) "gu ก็ไม่รู้ว่า gu ควรทำยังไง" ภูไม่รู้จริงๆ แต่ก็ยังเลือกที่จะเคลียร์ตรงๆแบบนี้ ไม่หนีหน้า หนีปัญหา น่านับถือตรงนี้นะคะ แล้วยังทำตัวเป็นพี่ชายที่เหมือนเดิม (เภาเองก็ดูเบาๆลงแล้ว เรื่องสงสัยพี่เป็นเกย์ไหม) เหมือนภูพยายามให้บรรยากาศในบ้านเหมือนเดิม หลังจากอีมครึมมาพักใหญ่
ไผ่: หลังจากบวช ไผ่เริ่มเลือกครอบครัวมากกว่าเพื่อน "กินข้าวบ้านว่ะ ไฟลท์บังคับ" กล้าที่จะคุยตรงๆกับอริ (อริเองก็แมนพอ น่านับถือพอกัน) กลับบ้านก็ล๊อคประตู สวัสดีพ่อ ฉากทั้งหมดนี้เล่นติดๆกันภายในไม่กี่นาที แต่แสดงให้เห็นแบบพลิกจากหน้ามือเป็นหลังมือของไผ่ได้เลยนะคะ สิ่งที่เปลี่ยนไผ่ได้ เราว่าบวช ก็ส่วนหนึ่ง แต่เรื่องครอบครัว โดยเฉพาะ แม่กับพี่สาว น่าจะเป็นประเด็นหลัก ตั้งแต่พี่สาวต้องเจ็บตัวเพราะตัวเอง หรือการเห็นแม่ร้องไห้คร่ำครวญ (ตอนมโนไปเองว่าตัวเองตายแล้ว) คงเริ่มสำนึกได้ว่า ใครกันที่ควรจะแคร์
สำหรับตัวละครอื่นๆ เราว่า บวกลบ เปลี่ยนแปลงเล็กๆน้อย ไม่มาก นิ่งสุดก็คงจะ หมอก ยังไงยังงั้น ไม่ค่อยรู้สึกอะไรนะ เป็นคนดีที่เงียบๆ เท่านั้น ต้า ทำใจได้แล้ว กล้าคุยกับเต้ยแล้ว เย่ ไม่อยู่ภายในเงาของวินหรือหมอกอีกต่อไป ตั้งแต่เข้าวงดนตรี เริ่มรู้สึกตัวเองมีตัวตนในสังคมมากขึ้น
เต้ย ตัวละครที่คล้ายหมอกมาก หมายถึง เฉยมากๆเลย ไม่มีการพัฒนา เปลี่ยนแปลงอะไรเท่าไหร่นัก นิ่งเหมือนเดิม ห้าวเหมือนเดิม ขี้เล่นเหมือนเดิม อ้อนแม่กินเค้กเหมือนเดิม 555 ขวัญ ยอมรับได้ถึงความไม่สมบูรณ์แบบ ที่เหลือก็นิสัยเหมือนเดิม เราออกจะผิดหวังนิดๆด้วยซ็ำว่าทำไมไม่คุยกับวินตรงๆกว่านี้ (นอกจากคำว่า Fck U) เหมือนที่วินดิ่งลงเรื่อยๆ ก็น่าจะเป็นเพราะขวัญนี่ล่ะ สไปรท์ เราชอบตัวละครนี้ที่สุด ไม่นับเรื่องการมั่วเซ็กซ์นะคะ แต่เป็นคนที่รู้บทบาทตัวเอง รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร ต้องทำอะไร ตอนหลังๆนี่ บทเซ็กซ์ก็เริ่มน้อยลงแล้ว หลังจากเริ่มเห็นว่าตัวเองค่อยๆหมดค่าลง พร้อมๆกับที่เห็นแม่ตัวเองเป็นผู้หญิงที่มีคุณค่า ยอมรับการท้องแบบไม่มีพ่อ พร้อมที่จะรับผิดชอบสิ่งที่ตัวเองทำ สไปรท์น่าจะเป็นตัวละครที่ดำรงชีวิตในสังคมปัจจุบันได้ดีที่สุด อยู่รอดแน่นอน
วิน เป็นคนที่รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร แต่ไม่รู้ว่าต้องทำยังไงให้ได้สิ่งที่ต้องการ วินหน้าตาเจ็บปวดนะ เมื่อขวัญไม่แยแสตัวเอง แต่ก็ยังคิดว่าตัวเองแน่อยู่เสมอ การกระทำทุกอย่างที่ออกมา เรียกร้องความสนใจทั้งสิ้น จริงๆตอนแรกที่วินออกมา เราออกจะคิดว่า วินฉลาดนะ กล้าถามในสิ่งที่ไม่มีใครเคยถาม( ชุดนักเรียน) หรือแม้แต่ตอนที่ออกไปพูดเรื่องขวัญ ถึงการพูดปากต่อปาก วินก็ดูจะรับผิดชอบประมาณนึง
แต่ไม่รับผิด วินไม่เคยกล่าวขอโทษใครเลย ตลอด 10 กว่า ep ที่ผ่านมาเท่าที่เห็นนะคะ วิน ไม่มีการพัฒนาค่ะ ดิ่งลงอย่างเดียว
สุดท้ายนี้ ลุ้นมาก ว่าจะจบแบบไหนนะ เป็น series ที่ดีมากเรื่องนึงนะคะ อย่าตัดห้วนจบก็พอ