ขอเกริ่นถึงหนังนิดนึง ... หลังจากที่ค่อนข้างผิดหวังกับทั้ง Cars 2 และ Brave ก่อนไปดู MU เลยไม่ได้คาดหวังอะไรมาก แล้วก็แอบคิดว่าหนังคงเน้นความเฮฮาปาร์ตี้ในชีวิตมหาลัย(จาก trailer)นึกไม่ออกว่าจะมีอะไรพิเศษ ... แต่ผมก็คิดผิดมหันต์ เพราะหนังมีความเป็น Pixar อย่างเต็มเปี่ยมทั้งเสน่ห์ของคาแร็กเตอร์ต่างๆ เรื่องราวที่ประทับใจแบบไม่ยัดเยียด และรายละเอียดเล็กๆน้อยๆที่สอดแทรกเข้ามาอย่างต่อเนื่อง ยิ่งได้เอา Monster Inc. มาดูก่อนยิ่งรู้สึกสนุกไปกับรายละเอียดและความเชื่อมโยงของเรื่องราว ...
อีกหนึ่งประเด็นที่ผมสังเกตได้ ... จาก Monster Inc. ที่เมื่อเกิดเรื่องวุ่นวายกับหนูบูขึ้น ไมกี้กับซัลลี่มี reaction ที่ต่างกัน ... ไมกี้อยากให้ส่งบูกลับไปให้พ้นตัว เพราะคิดถึงตำแหน่งหน้าที่การงานและความมั่นคง ส่วนซัลลี่ที่เริ่มผูกพันกับหนูบูนั้นยอมทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อช่วยหนูบู ... สิ่งที่ต่างกันอยู่ตรงนี้ และผมก็พอจะได้คำตอบ(คิดเอาเอง)จากการดู MU ... ไมกี้ได้ความสำเร็จมาจากการพยายามและการทำงานหนัก โดยเป้าหมายก็อยู่ที่การเป็นทีมนักหลอน โดยนัยยะมันคือ"การได้รับการยอมรับ" ที่เหมือนเป็นการแก้ปมด้อยที่เขามีมาตลอด (ใน MU นี่ตอกย้ำชัดเจนมาก) เมื่อเขาได้อยู่บนจุดที่เขาต้องการแล้วจึงเป็นการทำใจลำบากที่อาจจะต้องสูญเสียทุกอย่างไป ซึ่งหมายถึงทุกสิ่งที่อย่างที่เขาได้พยายามมาโดยตลอดด้วย ...
ส่วนซัลลี่ล่ะ ใน MU ซัลลี่เปิดใจไปแล้วว่าสิ่งที่เขามีปัญหาคือตัวเขาเอง ... คือเขาอาจจะได้รับการยอมรับจากทุกคนแต่นั่นก็เหมือนเป็นแรงกดดันกลับมาเช่นกัน (ตรงนี้ผมอาจจะจับประเด็นได้ไม่ค่อยดีเท่าไหร่)... สิ่งที่ซัลลี่ต้องการจึงต่างจากไมกี้ ซัลลี่ต้องการเพื่อนหรือใครสักคนที่มองทะลุรูปลักษณ์อันน่ากลัวภายนอกของเขา ... ใน Monster Inc. เมื่อหนูบูได้ทะลุเข้าไปนั่งในใจของซัลลี่ เขาจึงยอมทิ้งทุกอย่างได้เพื่อหนูบู
สิ่งที่ผมคิดเสมอคือหนังอนิเมชั่นจะเอาสิ่งที่เป็น "นามธรรม" นำเสนอออกมาให้เป็น "รูปธรรม" เพื่อให้คนดูสามารถคิดเชื่อมโยงและมองเห็นภาพ ... ในเรื่องนี้ "ความน่ากลัว" ถูกใช้เป็นตัวตัดสินคุณค่าของ Monster ... Monster แถวหน้าของสังคมต้องรูปร่างน่ากลัว ทำเรื่องน่ากลัว ที่ยืนสำหรับ Monster หน่อมแน้มจึงเป็นแค่ underdog ...
เหมือนเป็นการ Come back ของ Pixar นะ เพราะไม่ใช่แต่ไมกี้กับซัลลี่ แต่หนังยังเล่นถึงประเด็นความสัมพันธ์ เรื่องตัวตน และเรื่อง Achievement ของคนได้อย่างน่าสนใจ (กรณีของลุง Don มือปลาหมึกนั่น ถ้ามองเป็นชีวิตคนจริงๆแล้วมันน่าเศร้ามากๆนะ) ...
เพิ่งได้ดู Monster University ... ดูแล้วพอเข้าใจถึงสิ่งที่ไมค์และซัลลี่แสดงออกใน Monster Inc.
อีกหนึ่งประเด็นที่ผมสังเกตได้ ... จาก Monster Inc. ที่เมื่อเกิดเรื่องวุ่นวายกับหนูบูขึ้น ไมกี้กับซัลลี่มี reaction ที่ต่างกัน ... ไมกี้อยากให้ส่งบูกลับไปให้พ้นตัว เพราะคิดถึงตำแหน่งหน้าที่การงานและความมั่นคง ส่วนซัลลี่ที่เริ่มผูกพันกับหนูบูนั้นยอมทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อช่วยหนูบู ... สิ่งที่ต่างกันอยู่ตรงนี้ และผมก็พอจะได้คำตอบ(คิดเอาเอง)จากการดู MU ... ไมกี้ได้ความสำเร็จมาจากการพยายามและการทำงานหนัก โดยเป้าหมายก็อยู่ที่การเป็นทีมนักหลอน โดยนัยยะมันคือ"การได้รับการยอมรับ" ที่เหมือนเป็นการแก้ปมด้อยที่เขามีมาตลอด (ใน MU นี่ตอกย้ำชัดเจนมาก) เมื่อเขาได้อยู่บนจุดที่เขาต้องการแล้วจึงเป็นการทำใจลำบากที่อาจจะต้องสูญเสียทุกอย่างไป ซึ่งหมายถึงทุกสิ่งที่อย่างที่เขาได้พยายามมาโดยตลอดด้วย ...
ส่วนซัลลี่ล่ะ ใน MU ซัลลี่เปิดใจไปแล้วว่าสิ่งที่เขามีปัญหาคือตัวเขาเอง ... คือเขาอาจจะได้รับการยอมรับจากทุกคนแต่นั่นก็เหมือนเป็นแรงกดดันกลับมาเช่นกัน (ตรงนี้ผมอาจจะจับประเด็นได้ไม่ค่อยดีเท่าไหร่)... สิ่งที่ซัลลี่ต้องการจึงต่างจากไมกี้ ซัลลี่ต้องการเพื่อนหรือใครสักคนที่มองทะลุรูปลักษณ์อันน่ากลัวภายนอกของเขา ... ใน Monster Inc. เมื่อหนูบูได้ทะลุเข้าไปนั่งในใจของซัลลี่ เขาจึงยอมทิ้งทุกอย่างได้เพื่อหนูบู
สิ่งที่ผมคิดเสมอคือหนังอนิเมชั่นจะเอาสิ่งที่เป็น "นามธรรม" นำเสนอออกมาให้เป็น "รูปธรรม" เพื่อให้คนดูสามารถคิดเชื่อมโยงและมองเห็นภาพ ... ในเรื่องนี้ "ความน่ากลัว" ถูกใช้เป็นตัวตัดสินคุณค่าของ Monster ... Monster แถวหน้าของสังคมต้องรูปร่างน่ากลัว ทำเรื่องน่ากลัว ที่ยืนสำหรับ Monster หน่อมแน้มจึงเป็นแค่ underdog ...
เหมือนเป็นการ Come back ของ Pixar นะ เพราะไม่ใช่แต่ไมกี้กับซัลลี่ แต่หนังยังเล่นถึงประเด็นความสัมพันธ์ เรื่องตัวตน และเรื่อง Achievement ของคนได้อย่างน่าสนใจ (กรณีของลุง Don มือปลาหมึกนั่น ถ้ามองเป็นชีวิตคนจริงๆแล้วมันน่าเศร้ามากๆนะ) ...