มีบทความดีๆมาแนะนำครับ

เด็กกำลังขอทานอยู่บนถนน บอกแก่คนที่ผ่านไปผ่านมาว่า
“ขออะไรก็ได้ พ่อแม่ของฉันตาบอดและพวกเราอดอยากมาก”
ชายฉลาดคนหนึ่งที่ผ่านมาก็ได้ยินเด็กน้อยพูดดังกล่าว เขาก็ยิ้มไปที่เด็กน้อยและพูดว่า
“เธอหนะรวยอยู่แล้ว ทำไมต้องมาขอทานที่นี่หละ”
ได้ยินดังนั้นเด็กน้อยก็ตอบกลับไปเหมือนเดิม และอุทานว่า
“โถ่ ฉันจนมาก พวกเราอยู่ด้วยของบริจาคที่ได้มาเท่านั้น”
ชายฉลาดคนเดิมก็ยิ้มอีกครั้งและพูดว่า
“ฉันจะให้เธอ 15,000 รูปี ต่อมือแต่ละข้าง เธอจะยอมตัดมือให้ฉันไหม”
เด็กน้อยตกใจ ตอบว่า “แล้วคุณจะทำได้อย่างไรหละ”
ชายตอบว่า “รวมทั้งเท้าด้วยนะฉันก็จะให้เธอ 10,000 ต่อหนึ่งข้าง ถ้าเธอตัดออกมาให้ฉัน”
เด็กน้อยช๊อกเลย และตะโกนออกมาว่า “ไม่ ไม่มีทางหรอก”
ชายก็พูดต่อไป “ก็ได้ ถ้าเธอให้ดวงตาฉัน ฉันจะให้เงิน 40,000 แก่เธอ”
เด็กชายกำลังร้องไห้ และพูดว่า “ทำไมคุณช่างโหดร้าย ทำไมถึงพูดกับฉันอย่างนี้ คุณจะได้อะไรหรอ หากเอาชีวิตและร่างกายของฉันไป”


ชายตอบว่า “เด็กน้อย พระเจ้าประทานให้เธอมีสุขภาพที่แข็งแรง ทำไมไม่ใช้มันในทางที่ถูกหละ ทำไมต้องมาขอทาง หากลองทำงานหนักแน่นอนว่าต้องได้อาหารประทังชีวิตและจะได้อยู่อย่างมีเกียรติ เธอกำลังเสียเวลา ทำให้พระเจ้าผิดหวังนะ”
เด็กน้อยเข้าใจถึงคำพูดของชายดังกล่าว และล้มลง เขาคว้างเงินที่ได้มาจากการขอทานทิ้ง และสัญญากับตัวเองว่า เข้าจะเคารพตัวเอง และจะทำงานหนักเพื่อมีชีวิตที่ดี
พวกเรามักจะเห็นหลายคนมาขอเงิน ขอทาน ทั้งๆที่เขาสามารถทำมาหากินได้
ทำไมกำลังทำร้ายพวกเขาด้วยการให้สิ่งของมากกว่าให้สิ่งที่ดี
หากว่าเราปฎิเสธที่จะให้เงินแก่คนที่สามารถทำมาหากินได้แล้ว อาจจะมีบางครั้งที่รู้สึกว่า อย่างกไปหน่อยเลย แค่ไม่กี่ตังเอง ให้เขาไปหน่อยเถอะ  แต่ความรู้สึกดังกล่าวกำลังทำร้ายขอทานคนนั้น เพียงเพราะเค้าคิดว่าการใช้ชีวิตอย่างง่ายๆแค่ขอเงินไปวัน ทั้งๆที่ไม่จริงเลย เราต้องทำงานหาเลี้ยงตัวเองสิ ไม่ใช่ไปขอเค้า
การช่วยคนอื่นโดยการให้เขาพึ่งตนเองได้
เงินไม่ใช่คำตอบสำหรับการช่วยเหลือ
แต่การทำให้เขารู้สึกถึงการมีคุณค่าของการมีชีวิตอยู่ ย่อมดีที่สุด

ที่มา : Sharetechnic.com