เมื่อสัปดาห์ที่แล้วได้มีโอกาสไปทำธุระที่กรุงพนมเปญ เป็นครั้งแรกที่ได้ขึ้นรถนอน
เพราะกะว่าไปถึงพนมเปญสว่างแล้วเราก็ได้จัดการกับธุระพอดี
    รถออกเวลา 23.30 น. พอขึ้นรถพนักงานบริการ บอกว่าให้ถอนรองเท้าวางไว้กับชั้นวางรองเท้า
ก็นึกอยู่ใจ ทำไมให้กรูถอนรองเท้า ที่ไหนได้ที่นั่งในรถกลายเป็นที่นอน 2 ชั้น กลายๆกับเตียงนอน 2 ชั้น
ไม่เคยเห็นรถแบบนี้ที่เมืองไทยมาก่อนเลยครับ
ตามรูปภาพ



ตามความเห็นส่วนตัว รถสภาพแบบนี้
ข้อดี
-ไม่ต้องนั่ง หลังของเราได้พักผ่อนอย่างเต็มเหมาะสำหรับคนเป็นโรงปวดหลัง และคนที่นอนหลับง่าย
ข้อเสีย
-แคบไม่สะดวกอึดอัด เพราะต้องไปนอนเคียงคู่กับใครไม่รู้ ถ้าไปกับคนรู้ใจอีกอย่าง
สำหรับคืนนั้น ผมนอนคู่กับผู้หญิงชาวเขมรกับลูกชายตัวเล็กๆ เธอนอนเคียงข้างคู่กับผม
เธอให้ลูก(อายุน่าจะประมาณ 1 ขวบ)ของเธอนอนระหว่างขาของเธอ (ถางขาทั้งสองข้างให้ลูกนอนตรงกลาง) โชคดีน่ะครับที่เด็กคนนี้) เขาไม่ร้องกวน ตลอด 7 ชม. ถึงพนมเปญครับ ผมนอนไม่หลับหรอกครับ เพราะนอนกับคนแปลกหน้า...จริงๆ ผู้หญิงน่าจะกลัวผู้ชายแปลกหน้าที่นอนข้างๆ
-ที่วางขอไม่มีเลยต้องแนบไว้ใกล้ๆกับตัว
-ตอนขาลงจากรถทุกคนต้องใส่รองเท้าก่อนรอนานมากกว่าจะได้ลงจะรถ
- ถ้าเลือกได้ขอนอนชั้นสอง เพราะชั้นล่างมืดมาก ไม่มีกระจกมองไปนอกรถได้ และแอร์ไม่คอยเย็น แต่ชั้นสองจะต้องใช้ความสามารถเฉพาะตัว ในการปีนขึ้นไปเอง ไม่มีบันไดให้น่ะครับ มีอยู่ด้านหลังสุดโน้นจะต้องเดินข้ามหลายเบาะถ้าได้นอนแถวๆหน้าๆ
ส่วนมากผู้โดยสารเป็นชาวต่างชาติเขาเดินทางต่อไปยังโฮจิมมินซีตี้ มีคนท้องถิ่นประมาณ30%

ถึงท่ารถที่พนมเปญเวลา 7.00 น จะหาห้องน้ำเข้าก็ไม่มี ต้องอดทนให้ไปถึงสถานทที่เราไปต้องทำธุระก่อนแล้วขอเขาเข้าห้องน้ำ
ที่กัมพูชาท่ารถโดยสารจะเป็นของใครของมันน่ะครับจะไม่มีศูนย์รวมเหมือนบ้านเราน่ะครับ
ถ้าจะไปรับใครจะต้องถามเขาว่าโดยสารกับกับริษัทอะไร จะได้ไปรับถูกที่ครับ.
ราคาค่ารถคนท้องถิ่น 8$(รวมทั้งผมด้วยน่ะแอบเป็นคนท้องถิ่นกับเขาด้วย อิอิอิ) ชาวต่างชาติ 12$