ตัวเองเป็นผู้หญิงที่เคยแต่งงานมาเป็น สิบปี แล้วเลิกลากับสามีเก่า และแถมมีลูกสาว เหมือน กับคุณตู่ ตอนนี้ ดิฉัน และสามีเราสองคนเป็น เพื่อนกัน มีลูกสาว เป็นตัวแปรกั้นกลาง มีคุยกันบ้าง เรื่องลูก อดีตสามีส่งเสียและดูแลลูกสาวเป็นอย่างดี

ในเคส เจนี่ เอ๋ ดิฉันลองเอาตัวเองไปยืนในสถานะเดียวกันกับคุณตู่

เคสที่หนึ่ง
ถ้าวันใดวันนึง เพื่อนร่วมงาน เป็นรุ่นน้อง ไม่สนิทเท่าไหร่ เวลาผ่านไป แล้วรุ่นน้องกลับกลายมาเป็น ภรรยาใหม่ ของสามีเก่าของเรา
อันนี้ ยินดีด้วย (แล้วจะรู้สึกว่าทำไมฉันเลิก) เรื่องของเขา ชีวิตเขา ไม่เกี่ยวกัน

เคสที่ สอง
เพื่อนร่วมงาน มาตีซี้กับลูกสาว ถึงขั้นมาเที่ยวกับลูก พูดดีกับลูก แต่แล้วเวลาผ่านไปแล้วกลับกลายมาเป็นภรรยาใหม่ของพ่อ
อันนี้ ไม่ไหวคะ รับไม่ได้ ... ใช้คำว่ารู้สึกแย่ดีกว่า

เด็กให้อายุมากขนาดไหน ถ้าเขายังไม่เป็นผู้ใหญ่ ข้างในลึก ๆ เขาไม่มีทางเข้าใจว่า เพราะอะไร  
สิ่งที่เขารู้สึก ภาพที่เขาเห็น คือ พ่อมีแม่ใหม่ ทิ้งแม่เขา พ่อทำให้แม่เสียใจ ทำให้แม่ขายหน้า พ่อไม่รักแม่ ก็เท่ากับพ่อรักหนูน้อยลง  


อันนี้หละคะ ที่ทำให้ รู้สึกไม่ดี กับการกระทำของเจนนี่ และคุณเอ๋  

เจนนี่เขาไม่ผิด ที่จะรักกับคุณเอ๋ แต่งงาน เพราะเงิน หรือเพราะความรัก อะไรก็แล้วแต่ นั้นชีวิตเขา
คุณเอ๋ จะเลือกเจนนี่เพราะ รักกัน เพราะสาว เพราะสวย เพราะอะไร ก็สุดแล้วแต่  

แต่วิธีที่เขาเลือกเส้นทางในการดำเนินความรักมันผิด

เจนี่เลือกที่จะทำความรู้จักกับลูกสาว แล้วมาจบที่เป็นภรรยาคนใหม่ของพ่อ

เรื่องนี้คนที่น่าคิดถึงมากที่สุด ไม่น่าจะเป็น เจนี่ หรือ เอ๋ หรือ พี่ตู่ เพราะทั้งสามคน ผ่านการใช้ชีวิตมาหลายสิบปีแล้ว

แต่กับน้องเพลง น้องเพลงต้องเข้ามหาวิทยาลัย ต้องมีสังคม ต้องเจอเพื่อน ต้องเจอกับโลกที่เขาไม่ได้อยากให้เป็น  

คนเป็นแม่ อารมณ์นี้ คิดถึงน้องเพลงมากสุดคะ

น้องเพลงคะ สู้ ๆ นะคนสวย เป็นกำลังใจให้คะ