ผมนานๆทีหลงเข้ามาในห้องการเมืองกับเขาพออ่านกระทู้ (
http://ppantip.com/topic/30807164) และดูหลายๆความเห็นก็แอบเห็นด้วยนะครับ ในช่วงที่ผมคิดๆและพิมพ์ตอบนั้นก็เห็นว่าน่าจะแสดงความเห็นในระดับที่ใหญ่ขึ้นหน่อยคือ คล้ายกับว่ากลายเป็นคำถามว่า "ทำไมคนที่นิยมประชาธิปไตยต้องเอนไปทางแดง" ซึ่งผมได้เพิ่มเติมจากความเห็นในกระทู้ดังกล่าวมา ณ ที่นี้
ผมตั้งข้อสังเกตว่าคนในห้องนี้เนี่ยสิ่งที่หลายคนมีร่วมกันคือ
1. ติดตาม ปวศ การเมืองไทยมาพอสมควร
2. ติดตามข่าวสารการเมืองไทยรายวัน
3. ศรัทธาในเสรีประชาธิปไตยในยุคร่วมสมัยที่นานาประเทศมีกัน
อย่างไรก็ตาม ในฐานะคนขี้วิเคราะห์ (หรือเปล่าฟระตรู???) นั้นจากจุดร่วมสามข้อที่กล่าวมาทำให้ผมมองว่าการที่คนในห้องนี้ถูกเหมาว่าเป็นเสื้อแดง/เชียร์เสื้อแดง/โน้มเอียงไปทางเสื้อแดงคงเป็นเพราะเหตุการณ์การรัฐประหาร 19 กันยา 2549 นั่นเอง
เหตุการณ์ 19 กันยา 2549 ทำลายประชาธิปไตยลง และไม่เพียงเท่านี้ยังทำลาย "ความหลากหลายทางการเมือง" (political pluralism) ที่เป็นหัวใจหลักของประชาธิปไตยลงอีกด้วย กล่าวคือก่อนหน้านี้คุณหมอเหวงหรือนักวิชาการมากมายก็ยังร่วมกับ พธม เพื่อไล่ทักษิณ ซึ่งถูกมองว่าเป็นเผด็จการตามรัฐสภา อย่างไรก็ดีในช่วงเวลานั้นเองก็ได้มีมวลชนที่คอยเชียร์ทักษิณอยู่แล้วเช่นกันที่ได้ปรากฏออกมา คือคุณสามารถใช้สิทธิพลเมืองของคุณได้เต็มที่ว่าง่ายๆ อยากจะเห็นด้วยกับ พธม บ้าง หรืออยากจะเห็นด้วยกับกลุ่มเชียร์ทักษิณ หรืออยากจะรักไทยรักไทยก็ไม่มีใครว่า คือมันยังอยู่ภายใต้บรรยากาศแบบ "ประชาธิปไตย Vs ประชาธิปไตย" โอเคอาจจะมีประเด็นมาตรา 7 ที่สนธิเสนอออกมาอย่างไร้สติ แต่มันก็ตกไป คือ ยังไม่มีการใช้ปืนออกมาฉีกรัฐธรรมนูญแน่นอนในช่วงนั้น
แต่พอเกิดการรัฐประหารซึ่งทำลายประชาธิปไตยอย่างซึ่งๆหน้า พวกปัญญาชนหรือคอการเมืองหลายคนที่เคยเชียร์ พธม จึงถูกผลักหรือจึงต้องเลือกให้ความสำคัญต่อการกู้ประชาธิปไตยกลับมาก่อน ไอ้เรื่องเผด็จการรัฐสภาอันเกิดจากระบอบนั้นเป็นเรื่องรองลงทันที ด้วยเหตุนี้เอง มวลชนคนที่เห็นด้วยกับเสื้อแดงจึงเพิ่มมากขึ้น เพราะเสื้อแดง (ซึ่งเอาเข้าจริงๆตอนไปประท้วงหน้าบ้านเปรมนั้นตอนแรกใส่เสื้อเหลืองด้วยซ้ำ) กลายมาเป็นสีที่รวมคนที่ให้ความสำคัญต่อประชาธิปไตยแบบร่วมสมัยมากขึ้น กล่าวโดยสรุปคือ รัฐประหาร 19 กันยา มันสร้างปรากฏการณ์ที่ทำให้คนคิดว่าเป็น "ประชาธิปไตย Vs เผด็จการทหาร" ขึ้นมา
ดังนั้นถ้าสังเกตดูก็จะมีคนที่ออกมาพูดทำนองว่า จริงๆเขาก็อาจจะไม่ใช่แดงก็ได้ แต่เขาแต่ให้ความสำคัญกับประชาธิปไตยเท่านั้น จึงต้องเลือกเชียร์เสื้อแดง เพราะรัฐประหารมันสร้างวิกฤติการณ์ด้านความชอบธรรมขึ้นมาเอง
แล้วจะทำอย่างไรในการที่จะสร้างบรรยากาศ "ประชาธิปไตย Vs ประชาธิปไตย" อีกครั้ง? ผมคิดว่า สิ่งที่สำคัญคือ
1. ต้องไม่ให้รัฐบาลล้มโดยปืนจากทหารอีก
2. เปิดให้มีบรรยากาศการแสดงความเห็นภายใต้กรอบของประชาธิปไตย
3. หากรัฐบาลจะล้มต้องเกิดจากเกมส์ในสภาฯ เช่นการยุบสภาหรือการถูกกดดันจากมวลชนมหาศาลจริงๆ ซึ่งเงื่อนไขนี้จะเกิดได้ต้องดูข้อต่อไป (ซึ่งผมว่าสำคัญมาก)
4. ปล่อยให้รัฐบาลทำงาน แล้วให้คนเลือกตัดสินว่าดีไม่ดี ไม่ดีคนเขาก็ไม่เลือกเข้ามา หรือไม่เขาก็ประท้วงเอง ถ้าดีเขาก็กลับเข้ามาอีก เพราะถ้าจู่ๆรัฐบาลยังทำงานไม่ถึงไหนเกิดรัฐประหารอีก มันก็จะวนเป็นวงจรอุบาทว์แบบเดิมอีกคือกลายเป็น "ประชาธิปไตย Vs เผด็จการ" อีก
คือในข้อที่ 4 นี้เองที่ผมว่าสำคัญมาก เพราะ การที่คนที่อ้างว่าตัวเองเป็น พธม หรือ สลิ่มที่รู้การเมืองดีกว่าชาวบ้านเขาแล้วพยายามสร้างเงื่อนไขต่างๆนาๆให้เกิดรัฐประหารเนี่ย กลายเป็นพวกเขานั้นเองที่คอยผลักให้คนอื่นกลายเป็นเลือกเสื้อแดงเพราะว่าการที่สร้างเงื่อนไขให้เกิดรัฐประหารนี่ละ ตัวอย่างเช่น พอคนเริ่มไม่เห็นด้วยกับรัฐบาลสักหน่อย แต่พอสลิ่มจะมาสร้างเงื่อนไขรัฐประหารนั้น คนที่ไม่เห็นด้วยกับรัฐบาลในเชิงนโยบายจึงต้องกลับมารวมกันต้านรัฐประหารซึ่งจะกลายเป็นการวนกลับมาสู่วงจร "ประชาธิปไตย Vs เผด็จการ" อีกครั้ง
ฉะนั้น ถ้าอยากให้คนในพันทิปหรือคนที่เอียงไปทางเสื้อแดงเขาเลิกเป็น ผมว่าสิ่งที่สำคัญคือเวลาและรอคอยการทำงานของรัฐบาลนั่นเอง เพราะพอมันปลอดบรรยากาศรัฐประหารคนมันก็จะมาวิพากษ์รัฐบาลอย่างเต็มที่ และมันก็จะกลายเป็น "ประชาธิปไตย Vs ประชาธิปไตย" ที่มีสีสันกว่านี้ขึ้นเยอะ
คนในราชดำเนินทำไมเป็นเสื้อแดงเยอะ???
ผมตั้งข้อสังเกตว่าคนในห้องนี้เนี่ยสิ่งที่หลายคนมีร่วมกันคือ
1. ติดตาม ปวศ การเมืองไทยมาพอสมควร
2. ติดตามข่าวสารการเมืองไทยรายวัน
3. ศรัทธาในเสรีประชาธิปไตยในยุคร่วมสมัยที่นานาประเทศมีกัน
อย่างไรก็ตาม ในฐานะคนขี้วิเคราะห์ (หรือเปล่าฟระตรู???) นั้นจากจุดร่วมสามข้อที่กล่าวมาทำให้ผมมองว่าการที่คนในห้องนี้ถูกเหมาว่าเป็นเสื้อแดง/เชียร์เสื้อแดง/โน้มเอียงไปทางเสื้อแดงคงเป็นเพราะเหตุการณ์การรัฐประหาร 19 กันยา 2549 นั่นเอง
เหตุการณ์ 19 กันยา 2549 ทำลายประชาธิปไตยลง และไม่เพียงเท่านี้ยังทำลาย "ความหลากหลายทางการเมือง" (political pluralism) ที่เป็นหัวใจหลักของประชาธิปไตยลงอีกด้วย กล่าวคือก่อนหน้านี้คุณหมอเหวงหรือนักวิชาการมากมายก็ยังร่วมกับ พธม เพื่อไล่ทักษิณ ซึ่งถูกมองว่าเป็นเผด็จการตามรัฐสภา อย่างไรก็ดีในช่วงเวลานั้นเองก็ได้มีมวลชนที่คอยเชียร์ทักษิณอยู่แล้วเช่นกันที่ได้ปรากฏออกมา คือคุณสามารถใช้สิทธิพลเมืองของคุณได้เต็มที่ว่าง่ายๆ อยากจะเห็นด้วยกับ พธม บ้าง หรืออยากจะเห็นด้วยกับกลุ่มเชียร์ทักษิณ หรืออยากจะรักไทยรักไทยก็ไม่มีใครว่า คือมันยังอยู่ภายใต้บรรยากาศแบบ "ประชาธิปไตย Vs ประชาธิปไตย" โอเคอาจจะมีประเด็นมาตรา 7 ที่สนธิเสนอออกมาอย่างไร้สติ แต่มันก็ตกไป คือ ยังไม่มีการใช้ปืนออกมาฉีกรัฐธรรมนูญแน่นอนในช่วงนั้น
แต่พอเกิดการรัฐประหารซึ่งทำลายประชาธิปไตยอย่างซึ่งๆหน้า พวกปัญญาชนหรือคอการเมืองหลายคนที่เคยเชียร์ พธม จึงถูกผลักหรือจึงต้องเลือกให้ความสำคัญต่อการกู้ประชาธิปไตยกลับมาก่อน ไอ้เรื่องเผด็จการรัฐสภาอันเกิดจากระบอบนั้นเป็นเรื่องรองลงทันที ด้วยเหตุนี้เอง มวลชนคนที่เห็นด้วยกับเสื้อแดงจึงเพิ่มมากขึ้น เพราะเสื้อแดง (ซึ่งเอาเข้าจริงๆตอนไปประท้วงหน้าบ้านเปรมนั้นตอนแรกใส่เสื้อเหลืองด้วยซ้ำ) กลายมาเป็นสีที่รวมคนที่ให้ความสำคัญต่อประชาธิปไตยแบบร่วมสมัยมากขึ้น กล่าวโดยสรุปคือ รัฐประหาร 19 กันยา มันสร้างปรากฏการณ์ที่ทำให้คนคิดว่าเป็น "ประชาธิปไตย Vs เผด็จการทหาร" ขึ้นมา
ดังนั้นถ้าสังเกตดูก็จะมีคนที่ออกมาพูดทำนองว่า จริงๆเขาก็อาจจะไม่ใช่แดงก็ได้ แต่เขาแต่ให้ความสำคัญกับประชาธิปไตยเท่านั้น จึงต้องเลือกเชียร์เสื้อแดง เพราะรัฐประหารมันสร้างวิกฤติการณ์ด้านความชอบธรรมขึ้นมาเอง
แล้วจะทำอย่างไรในการที่จะสร้างบรรยากาศ "ประชาธิปไตย Vs ประชาธิปไตย" อีกครั้ง? ผมคิดว่า สิ่งที่สำคัญคือ
1. ต้องไม่ให้รัฐบาลล้มโดยปืนจากทหารอีก
2. เปิดให้มีบรรยากาศการแสดงความเห็นภายใต้กรอบของประชาธิปไตย
3. หากรัฐบาลจะล้มต้องเกิดจากเกมส์ในสภาฯ เช่นการยุบสภาหรือการถูกกดดันจากมวลชนมหาศาลจริงๆ ซึ่งเงื่อนไขนี้จะเกิดได้ต้องดูข้อต่อไป (ซึ่งผมว่าสำคัญมาก)
4. ปล่อยให้รัฐบาลทำงาน แล้วให้คนเลือกตัดสินว่าดีไม่ดี ไม่ดีคนเขาก็ไม่เลือกเข้ามา หรือไม่เขาก็ประท้วงเอง ถ้าดีเขาก็กลับเข้ามาอีก เพราะถ้าจู่ๆรัฐบาลยังทำงานไม่ถึงไหนเกิดรัฐประหารอีก มันก็จะวนเป็นวงจรอุบาทว์แบบเดิมอีกคือกลายเป็น "ประชาธิปไตย Vs เผด็จการ" อีก
คือในข้อที่ 4 นี้เองที่ผมว่าสำคัญมาก เพราะ การที่คนที่อ้างว่าตัวเองเป็น พธม หรือ สลิ่มที่รู้การเมืองดีกว่าชาวบ้านเขาแล้วพยายามสร้างเงื่อนไขต่างๆนาๆให้เกิดรัฐประหารเนี่ย กลายเป็นพวกเขานั้นเองที่คอยผลักให้คนอื่นกลายเป็นเลือกเสื้อแดงเพราะว่าการที่สร้างเงื่อนไขให้เกิดรัฐประหารนี่ละ ตัวอย่างเช่น พอคนเริ่มไม่เห็นด้วยกับรัฐบาลสักหน่อย แต่พอสลิ่มจะมาสร้างเงื่อนไขรัฐประหารนั้น คนที่ไม่เห็นด้วยกับรัฐบาลในเชิงนโยบายจึงต้องกลับมารวมกันต้านรัฐประหารซึ่งจะกลายเป็นการวนกลับมาสู่วงจร "ประชาธิปไตย Vs เผด็จการ" อีกครั้ง
ฉะนั้น ถ้าอยากให้คนในพันทิปหรือคนที่เอียงไปทางเสื้อแดงเขาเลิกเป็น ผมว่าสิ่งที่สำคัญคือเวลาและรอคอยการทำงานของรัฐบาลนั่นเอง เพราะพอมันปลอดบรรยากาศรัฐประหารคนมันก็จะมาวิพากษ์รัฐบาลอย่างเต็มที่ และมันก็จะกลายเป็น "ประชาธิปไตย Vs ประชาธิปไตย" ที่มีสีสันกว่านี้ขึ้นเยอะ