โฆษณาแฝงตามละคร ฟรีทีวี ข่าว ภาพยนต์ ฯลฯ ในประเทศไทยต้องเสียภาษีไหมครับ
จริงๆ น่าจะแบ่งเป็น 2 ประเด็นนะครับ คือ
1. เสียภาษีไหม?
2. เสียอารมณ์คนดูไหม?
ส่วนแฝงหรือไม่แฝงนี่ผมก็ไม่รู้ว่าใช้เกณฑ์ไหนมาวัดนะครับ เอาเป็นว่า มีการพูดถึง ยี่ห้อด้วยคำพูด, เห็นผลิตภัณฑ์ อะไรทำนองนี้ก็พอครับ ซึ่งบางทีก็ดูเนียนดีครับ แต่บางทีรู้สึกว่า จงใจซูมให้เห็นยีห้อ จงใจพูดสรรพคุณ อันนี้โดยส่วนตัวผมว่าเยอะไป แต่บางทีก็ดูแล้วว่ามันเป็นเพราะบทมันต้องมีให้เห็น ไม่งั้นจะทำให้บทอ่อน
ยกตัวอย่างที่ผมสงสัยนะครับ เช่น
- พระเอก เป็นปลัด บ้านนอกขับรถกระบะ (เห็นยี่ห้อรถ) ตัวร้ายขับรถหรู (เห็นยี่ห้อรถ) นางเอกขี่มอเตอร์ไซต์วัยรุ่น (เห็นยี่ห้อ) ...เห็นเกือบทุกตอน แต่ดูมันเข้ากับบทดีครับ แต่ถึงจะดูไม่จงใจว่าโฆษณา แต่ก็เห็นยี่ห้ออยู่ดี
- นางเอกทำงานด้านออกแบบ ใช้ โน้ตบุ๊คยี่ห้อแอปเปิ้ลแหว่ง ...เข้าใจครับว่าบางที เป็นเพราะบทของหนังต้องการสื่อให้เห็นว่า ยีห้อนี้คนใช้ดูเป็นคนทันสมัย ถึงจะดูไม่จงใจว่าโฆษณา แต่ก็เห็นยี่ห้ออยู่ดี
- เพื่อนนางเอกถามนางเอกว่าทำอะไรถึงดูผิวพรรณมีน้ำมีนวล ...นางเอกตอบว่ากินน้ำวันละ 8 แก้ว ... ตัดภาพไปที่นางเอกหยิบขวดน้ำเปล่าแถวๆ นั้น แล้วก็กินน้ำโชว์ แต่ก่อนกินน้ำโชว์กล้องซูมระยะใกล้ให้เห็นยี่ห้อแว๊บนึง ...อันนี้ส่วนตัวผมมองว่าจงใจโฆษณา หลีกเลี่ยงเป็นน้ำเปล่าใส่แก้วก็ได้
- พิธีกรถามพ่อครัว ว่า ทำยังไงให้ขายดี พ่อครัวบอกว่าใช้ของดีมาปรุง แล้วถ่ายให้เห็นยี่ห้อ เครื่องปรุง ...อันนี้ส่วนตัวผมมองว่าจงใจโฆษณา
- พระเอกต้องนอนดึก แล้วนางเอกไปชงกาแฟให้พระเอก แต่กล้องก็ซูมระยะใกล้ให้เห็นยี่ห้อ 1 วิ แล้วหลังจากนั้นพระเอกกินกาแฟ ก็ทำท่าสดชื่น หายง่วงทันที ...อันนี้ส่วนตัวผมมองว่าจงใจโฆษณา
- ตัวละครตัวนึง(บางทีก็หลายตัวละครครับ) ใส่เสื้อ บ.ประกัน หรือไม่ก็ยี่ห้อรถ แสดงละคร ...อันนี้ส่วนตัวผมมองว่าจงใจโฆษณา
- พิธีกรรายการหนึ่ง ขับรถไปหา แขกรับเชิญ ใช้เวลาขับในทีวีประมาณ 1 นาที ถ่ายมุมหน้า มุมหลัง มุมข้าง รวมไปถึง ภายใน ของรถ ...อันนี้ส่วนตัวผมมองว่าจงใจโฆษณา
- พิธีกรรายการหนึ่ง ไปสัมภาษณ์ แขกรับเชิญที่เป็น เศรษฐี ถึงที่บ้าน แล้วก็ทำทีพาทัวร์บ้านและ จู่ๆ ก็บ่นหิว (บังเอิญหิวอะว่างั้น) แล้วพาเข้าครัวไปกิน อาหารกึ่งสำเร็จรูป (เห็นยี่ห้อ) แล้วก็พูดประมาณว่า รวยขนาดนี้ ทำไมไม่ออกไปหาอะไรกิน บลาๆๆๆ แล้วเศรษฐีก็บอกว่า ผมชอบกิน ...อันนี้ส่วนตัวผมมองว่าจงใจโฆษณา
- ผู้ประกาศข่าวใช้โน้ตบุ๊ควางข้างๆ (เห็นยี่ห้อ)
- พิธีกรใส่เสื้อกีฬายี่ห้อหนึ่ง (เห็นยี่ห้อ)
ฯลฯ
ยกตัวอย่างไปซะเยอะเลย (เป็นความเห็นส่วนตัวนะครับอาจจะผิดที่ผมเองคิดมากไปเองก็ได้)
ส่วนหนึ่งเข้าใจครับ ว่ามันเป็นรายได้เข้าบริษัท
แต่ที่อดสงสัยไม่ได้จริงๆ มี 2 ประเด็นคำถามครับคือ
1. เค้าเสียภาษีไหมครับ
2. เกณฑ์ของแต่ละท่าน แค่ไหน ถึงดูแล้วไม่เซ็งและทำใจรับได้ครับ แค่ไหนรับไม่ได้
ขอบคุณครับ
ปล...ไม่แน่ใจว่าต้อง tag ห้องไหนครับ
โฆษณาแฝงตามละคร ฟรีทีวี ข่าว ภาพยนต์ ฯลฯ ในประเทศไทยต้องเสียภาษีไหมครับ
จริงๆ น่าจะแบ่งเป็น 2 ประเด็นนะครับ คือ
1. เสียภาษีไหม?
2. เสียอารมณ์คนดูไหม?
ส่วนแฝงหรือไม่แฝงนี่ผมก็ไม่รู้ว่าใช้เกณฑ์ไหนมาวัดนะครับ เอาเป็นว่า มีการพูดถึง ยี่ห้อด้วยคำพูด, เห็นผลิตภัณฑ์ อะไรทำนองนี้ก็พอครับ ซึ่งบางทีก็ดูเนียนดีครับ แต่บางทีรู้สึกว่า จงใจซูมให้เห็นยีห้อ จงใจพูดสรรพคุณ อันนี้โดยส่วนตัวผมว่าเยอะไป แต่บางทีก็ดูแล้วว่ามันเป็นเพราะบทมันต้องมีให้เห็น ไม่งั้นจะทำให้บทอ่อน
ยกตัวอย่างที่ผมสงสัยนะครับ เช่น
- พระเอก เป็นปลัด บ้านนอกขับรถกระบะ (เห็นยี่ห้อรถ) ตัวร้ายขับรถหรู (เห็นยี่ห้อรถ) นางเอกขี่มอเตอร์ไซต์วัยรุ่น (เห็นยี่ห้อ) ...เห็นเกือบทุกตอน แต่ดูมันเข้ากับบทดีครับ แต่ถึงจะดูไม่จงใจว่าโฆษณา แต่ก็เห็นยี่ห้ออยู่ดี
- นางเอกทำงานด้านออกแบบ ใช้ โน้ตบุ๊คยี่ห้อแอปเปิ้ลแหว่ง ...เข้าใจครับว่าบางที เป็นเพราะบทของหนังต้องการสื่อให้เห็นว่า ยีห้อนี้คนใช้ดูเป็นคนทันสมัย ถึงจะดูไม่จงใจว่าโฆษณา แต่ก็เห็นยี่ห้ออยู่ดี
- เพื่อนนางเอกถามนางเอกว่าทำอะไรถึงดูผิวพรรณมีน้ำมีนวล ...นางเอกตอบว่ากินน้ำวันละ 8 แก้ว ... ตัดภาพไปที่นางเอกหยิบขวดน้ำเปล่าแถวๆ นั้น แล้วก็กินน้ำโชว์ แต่ก่อนกินน้ำโชว์กล้องซูมระยะใกล้ให้เห็นยี่ห้อแว๊บนึง ...อันนี้ส่วนตัวผมมองว่าจงใจโฆษณา หลีกเลี่ยงเป็นน้ำเปล่าใส่แก้วก็ได้
- พิธีกรถามพ่อครัว ว่า ทำยังไงให้ขายดี พ่อครัวบอกว่าใช้ของดีมาปรุง แล้วถ่ายให้เห็นยี่ห้อ เครื่องปรุง ...อันนี้ส่วนตัวผมมองว่าจงใจโฆษณา
- พระเอกต้องนอนดึก แล้วนางเอกไปชงกาแฟให้พระเอก แต่กล้องก็ซูมระยะใกล้ให้เห็นยี่ห้อ 1 วิ แล้วหลังจากนั้นพระเอกกินกาแฟ ก็ทำท่าสดชื่น หายง่วงทันที ...อันนี้ส่วนตัวผมมองว่าจงใจโฆษณา
- ตัวละครตัวนึง(บางทีก็หลายตัวละครครับ) ใส่เสื้อ บ.ประกัน หรือไม่ก็ยี่ห้อรถ แสดงละคร ...อันนี้ส่วนตัวผมมองว่าจงใจโฆษณา
- พิธีกรรายการหนึ่ง ขับรถไปหา แขกรับเชิญ ใช้เวลาขับในทีวีประมาณ 1 นาที ถ่ายมุมหน้า มุมหลัง มุมข้าง รวมไปถึง ภายใน ของรถ ...อันนี้ส่วนตัวผมมองว่าจงใจโฆษณา
- พิธีกรรายการหนึ่ง ไปสัมภาษณ์ แขกรับเชิญที่เป็น เศรษฐี ถึงที่บ้าน แล้วก็ทำทีพาทัวร์บ้านและ จู่ๆ ก็บ่นหิว (บังเอิญหิวอะว่างั้น) แล้วพาเข้าครัวไปกิน อาหารกึ่งสำเร็จรูป (เห็นยี่ห้อ) แล้วก็พูดประมาณว่า รวยขนาดนี้ ทำไมไม่ออกไปหาอะไรกิน บลาๆๆๆ แล้วเศรษฐีก็บอกว่า ผมชอบกิน ...อันนี้ส่วนตัวผมมองว่าจงใจโฆษณา
- ผู้ประกาศข่าวใช้โน้ตบุ๊ควางข้างๆ (เห็นยี่ห้อ)
- พิธีกรใส่เสื้อกีฬายี่ห้อหนึ่ง (เห็นยี่ห้อ)
ฯลฯ
ยกตัวอย่างไปซะเยอะเลย (เป็นความเห็นส่วนตัวนะครับอาจจะผิดที่ผมเองคิดมากไปเองก็ได้)
ส่วนหนึ่งเข้าใจครับ ว่ามันเป็นรายได้เข้าบริษัท
แต่ที่อดสงสัยไม่ได้จริงๆ มี 2 ประเด็นคำถามครับคือ
1. เค้าเสียภาษีไหมครับ
2. เกณฑ์ของแต่ละท่าน แค่ไหน ถึงดูแล้วไม่เซ็งและทำใจรับได้ครับ แค่ไหนรับไม่ได้
ขอบคุณครับ
ปล...ไม่แน่ใจว่าต้อง tag ห้องไหนครับ