ถ้าเปรียบเทียบผลตอบแทนทั้งในรูปที่เป็นเม็ดเงินและไม่ใช่เม็ดเงิน กับชั่วโมงทำงาน ตัวเนื้องานแล้ว
ส่วนตัวว่านี่คือที่สุดของที่สุดแล้วครับ...

วิศวะ --- ถ้าเงินดีๆ แตะๆ แสน ก็พวกวิศวะปิโตรทำงานบนแท่น เงินดีมาก แต่งานหนัก มีความเสี่ยง
หมอ --- ถ้าสาขาฮอตๆ ได้เงินมากมาย อาจหลายแสน มีเกียรติ แต่นั่นหมายถึงคุณต้องเปิคลินิก หรือวิ่งรอกตรวจ ทำงานไม่เป็นเวลา
ดารา --- เงินดี โด่งดัง แต่ต้องคุมตัวเองสุดๆ รักษาภาพลักษณ์ งานไม่เป็นเวลา รายได้ขึ้นกับความนิยม
อาจารย์มหาวิทยาลัย --- ถ้าจะได้เงินเยอะ ต้องเป็นระดับ ดร. มหาลัยดังมีชื่อเสียง สาขาที่ทำเงินหน่อย มีงานวิจัยต่อเนื่อง
                                รับเป็นที่ปรึกษาบ.เอกชน ออกสื่อบ้าง แต่กว่าจะเป็นได้ก็คงอายุพอควรแล้ว
ผู้พิพากษา อัยการ --- เงินดีมากโดยเฉพาะเมื่อเทียบกับราชการทั่วไป มีเกียรติ ยิ่งในตจว.เห็นชัด ถูก treat กันออกหน้าออกหน้า ทำงานตาม
                              เวลาราชการ ไม่มีเวรไม่มีกะ เป็นเรื่องของระบบที่จะได้รับเหมือนกันถ้าก้าวมาถึงตรงนี้ได้

* ไม่ได้ว่าท่านทั้งหลายในทุกอาชีพไม่มีความสามารถหรือไม่มีความสำคัญนะครับ
    อย่าเพิ่งดราม่าผมนะ (อาชีพเป็นเรื่องของความชอบ เงินซื้อความสุขไม่ได้ บลาๆๆๆๆ) 555+
    เข้าใจว่ามันเป็นเรื่องของระบบ แต่แค่อยากเทียบให้เห็นว่า ที่เงียบๆ นะ เจ๋งสุดแล้ว