ไม่ว่าสาเหตุของการเลิกราจะมาจากอะไร
เราผิด เขาผิด หรือใครผิด ไม่สำคัญ เพราะสิ่งสำคัญจริง ๆ ที่ทำให้ความรักลงเอยในจุดนี้คือ "เขาไม่รักเราอีกแล้ว" พอถึงเวลาที่ต้องเลิกรากันจริง ๆ ไม่ว่าเขาจะมีคนอื่นหรือเหตุผลอะไรก็ตาม หัวใจของเราที่เจ็บช้ำจากสิ่งที่เกิดขึ้น ก็จะย้ำและคิดอยู่เสมอว่า "ทุกสิ่งทุกอย่าง คือความผิดของเขาคนเดียว และเมื่อเราคิดว่าเขาผิด เราก็เริ่มรู้สึกว่าความผิดนี้ "ไม่น่าให้อภัย"แต่เราจะทำอย่างไรต่อไปได้ ในเมื่อคำว่าไม่น่าให้อภัยของเรา คือสิ่งที่เขาต้องการที่สุดในเวลานี้ เพราะมันคือจุดเริ่มต้นของการแยกทาง เค้าต้องการที่จะจากเราไปอยู่แล้ว โดยที่เค้าเองก็รู้ตัวว่าสิ่งที่เกิดขึ้นนั้น ใคร "เจ็บ" ที่สุด แต่ความจริงก็คือความจริง ถึงแม้ว่าเค้าจะรู้ว่าเรา เจ็บมากมายขนาดไหน ก็ไม่ได้ทำให้เค้าอยากจะกลับมาดูแลกันและกันเหมือนเคย "เพราะไม่รัก..ก็คือไม่รัก" และตัวแทนของความสงสาร มีค่าได้แค่เพียง"คำปลอบใจ"เท่านั้น เมื่อเค้าไม่รักเรา ถึงเรายังอยากชนะใจเค้า ยังอยากจะมีเค้าอยุ่ แล้วถ้าเราทำสำเร็จ เราคิดว่าจะได้ทุกสิ่งทุกอย่างของความรักกลับคืนมาหรอ สิ่งที่เราได้กลับคืน มา มี"หัวใจ"เค้าด้วยมั้ย?