สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 7
เนื้อผ้าดีคือผ้า เส้นใยแน่นเหมาะกับงาน เบา ไม่ยับง่าย ขยุมแล้วสปิงตัว ไม่ระคายผิว สีไม่ตก ฯลฯ เข้ากับงานที่ตัดมา เข้ากับงานออกแบบ(ส่วนใหญ่เป็นผ้านำเข้า หรือสั่งผลิตพิเศษสำหรับตัดงานั้น ๆ)
คัตติ้งเนี้ยบ:ตัดได้ตรงกับแพทเทิร์นที่วางไว้ เข้ารูปร่างผู้สวมใส่ ใส่แล้วสวย มีข้อยกเว้นด้วยว่าแขวนสวย แต่ใส่ไม่สวย และ แขวนไม่สวยแต่ใส่สวย(ซึ่งใส่สวยจะเกรดบูติก) เก็บงานละเอียดมีการนับฝีเข็มเย็บส่วนใหญ่อยู่ระหว่าง 2.5 ถึง 3.5 ไม่เกินนี้(พบได้ในงานบูติกและขึ้นห้าง) เทคนิคการเย็บช่ำชองนั่นเอง แบ่งการดูให้คราว ๆละกันค่ะ
ปก: ต้องตั้ง ไม่โค้งไม่งอจนเกินไป ไม่กระดก หักได้องศา ไม่แข็งเกิน เวลารีดไม่มีรอยผ้าเหลือ
เป้า: เป้าตัดออกมาแล้วต้องไม่ยิ้ม(อาการเป้าเป็นตัววีหรือสามเหลี่ยม) ต้องไม่ห้อย ไม่ย้วย ไม่ยาน เข้ารูป นั่งแล้วยังสวย เดินแล้วสง่า เป้ากางเกงหลังต้องไม่เข้าวิน หน้าขาต้องไม่ฟิตเกิน
ขอบเอว: การทำขอบเอวโค้งมากๆ กว่าปกติ(ใช้เครื่องทำไม่ค่อย ถ้าจะใช้เครื่องต้องทำบล็อคเอา) ข้อเสียของขอบนี้คือเลิกทำกันแล้วเพราะเนื่องจากบังคับให้ผ้าด้านในไม่ย่นได้น้อยมาก แต่ข้อดีคือเอวกับกระโปรงหรือกางเกงด้านนอกของผู้สวมใส่จะสวยเป๊ะ! ทำให้ในปัจจุบันจึงทำขอบตรง ขอบโค้งเล็กน้อย ขอบในตัว และขอบต่อแทนเพื่อแก้ปัญฆาในเชิงอุสาหกรรมเพราะลูกค้าต้องการความเนี้ยบทั้งนอกและในมากกว่าสวย
ทรง: เรื่องทรงนี้กว้างมากถ้ามันผิดก็ต้องบอกว่าผิดตั้งแต่แพทฯเลยทีเดียว ส่วนใหญ่แพทฯที่ดี ช่วงวงแขนและหน้าอกจะไม่เหลือ เอวและเชฟจะเข้ารูปพอดีไม่ตรึงตรงช่วงไหน ลายคัดเวิร์คต่างไม่เบี้ยว ไม่สูงกว่าหรือต่ำเกินไป (อันนี้คงต้องจ้างช่างที่ประสบการณ์ไม่ต่ำกว่า 10 ปีขึ้นไปถึงจะดี ยิ่งแก่ยิ่งค่าตัวแพงแต่เก่งไม่เถียง)
ข้างในและซับใน: เรื่องซับในต้องแล้วแต่แบบที่ออกไว้ บางแห่งไม่ใส่ซับในเย็บทับกด บางที่ก็โพ้งด้ายสีเดียวกับผ้า การโพ้งมีกำหนดด้วยว่าใช้การโพ้ง3หรือ4หรือ5 ไม่ได้ฟิคไปหมดว่าผ้าชนิดนี้จะโพ้ง 3 ได้อย่างเดียวต้องอยู่ที่แบบที่สร้างไว้ บางทีตรงที่โพ้งกันลุ่ยอาจใช้การกุ้นแทนการโพ้ง บางแห่งทำซับในธรรมดาแต่สีเดียวกับผ้า มีการอัดกาว หรือมีการทำซับในขั้นสูงคือซับในกลับแบบชุดราตรี(แพงมากอันนี้)
ชายผ้า: ส่วนใหญ่ชายจะพับเย็บด้ายสีเดียวแบบทั่วไปด้ายโพ้งสีเดียวกับผ้า บางทีอาจใช้เครื่องจักรสอยชายด้ายโพ้งด้ายโพ้งสีเดียวกับผ้า หากไม่ใช้เครื่องใช้มือสอยจะแพงกว่าแต่จะสวยที่สุด
เอาแค่คราว๐นะคะ (นี่ขนาดคราว ๆนะนี่ 555555+)
ถ้าจะเปิดแบร์นให้ได้ระดับที่เราว่าข้างบนเงินลงทุน 5 แสนยังไม่พอค่ะ เพราะมีการสั่งจักรพิเศษด้วย แบร์นดังๆเองก็มีจักรสั่งทำพิเศษนะคะ สำหรับทำงานบางชุด
คัตติ้งเนี้ยบ:ตัดได้ตรงกับแพทเทิร์นที่วางไว้ เข้ารูปร่างผู้สวมใส่ ใส่แล้วสวย มีข้อยกเว้นด้วยว่าแขวนสวย แต่ใส่ไม่สวย และ แขวนไม่สวยแต่ใส่สวย(ซึ่งใส่สวยจะเกรดบูติก) เก็บงานละเอียดมีการนับฝีเข็มเย็บส่วนใหญ่อยู่ระหว่าง 2.5 ถึง 3.5 ไม่เกินนี้(พบได้ในงานบูติกและขึ้นห้าง) เทคนิคการเย็บช่ำชองนั่นเอง แบ่งการดูให้คราว ๆละกันค่ะ
ปก: ต้องตั้ง ไม่โค้งไม่งอจนเกินไป ไม่กระดก หักได้องศา ไม่แข็งเกิน เวลารีดไม่มีรอยผ้าเหลือ
เป้า: เป้าตัดออกมาแล้วต้องไม่ยิ้ม(อาการเป้าเป็นตัววีหรือสามเหลี่ยม) ต้องไม่ห้อย ไม่ย้วย ไม่ยาน เข้ารูป นั่งแล้วยังสวย เดินแล้วสง่า เป้ากางเกงหลังต้องไม่เข้าวิน หน้าขาต้องไม่ฟิตเกิน
ขอบเอว: การทำขอบเอวโค้งมากๆ กว่าปกติ(ใช้เครื่องทำไม่ค่อย ถ้าจะใช้เครื่องต้องทำบล็อคเอา) ข้อเสียของขอบนี้คือเลิกทำกันแล้วเพราะเนื่องจากบังคับให้ผ้าด้านในไม่ย่นได้น้อยมาก แต่ข้อดีคือเอวกับกระโปรงหรือกางเกงด้านนอกของผู้สวมใส่จะสวยเป๊ะ! ทำให้ในปัจจุบันจึงทำขอบตรง ขอบโค้งเล็กน้อย ขอบในตัว และขอบต่อแทนเพื่อแก้ปัญฆาในเชิงอุสาหกรรมเพราะลูกค้าต้องการความเนี้ยบทั้งนอกและในมากกว่าสวย
ทรง: เรื่องทรงนี้กว้างมากถ้ามันผิดก็ต้องบอกว่าผิดตั้งแต่แพทฯเลยทีเดียว ส่วนใหญ่แพทฯที่ดี ช่วงวงแขนและหน้าอกจะไม่เหลือ เอวและเชฟจะเข้ารูปพอดีไม่ตรึงตรงช่วงไหน ลายคัดเวิร์คต่างไม่เบี้ยว ไม่สูงกว่าหรือต่ำเกินไป (อันนี้คงต้องจ้างช่างที่ประสบการณ์ไม่ต่ำกว่า 10 ปีขึ้นไปถึงจะดี ยิ่งแก่ยิ่งค่าตัวแพงแต่เก่งไม่เถียง)
ข้างในและซับใน: เรื่องซับในต้องแล้วแต่แบบที่ออกไว้ บางแห่งไม่ใส่ซับในเย็บทับกด บางที่ก็โพ้งด้ายสีเดียวกับผ้า การโพ้งมีกำหนดด้วยว่าใช้การโพ้ง3หรือ4หรือ5 ไม่ได้ฟิคไปหมดว่าผ้าชนิดนี้จะโพ้ง 3 ได้อย่างเดียวต้องอยู่ที่แบบที่สร้างไว้ บางทีตรงที่โพ้งกันลุ่ยอาจใช้การกุ้นแทนการโพ้ง บางแห่งทำซับในธรรมดาแต่สีเดียวกับผ้า มีการอัดกาว หรือมีการทำซับในขั้นสูงคือซับในกลับแบบชุดราตรี(แพงมากอันนี้)
ชายผ้า: ส่วนใหญ่ชายจะพับเย็บด้ายสีเดียวแบบทั่วไปด้ายโพ้งสีเดียวกับผ้า บางทีอาจใช้เครื่องจักรสอยชายด้ายโพ้งด้ายโพ้งสีเดียวกับผ้า หากไม่ใช้เครื่องใช้มือสอยจะแพงกว่าแต่จะสวยที่สุด
เอาแค่คราว๐นะคะ (นี่ขนาดคราว ๆนะนี่ 555555+)
ถ้าจะเปิดแบร์นให้ได้ระดับที่เราว่าข้างบนเงินลงทุน 5 แสนยังไม่พอค่ะ เพราะมีการสั่งจักรพิเศษด้วย แบร์นดังๆเองก็มีจักรสั่งทำพิเศษนะคะ สำหรับทำงานบางชุด
แสดงความคิดเห็น
เนื้อผ้าดี คัตติ้งเนี้ยบ แปลว่าอะไรคะ
คัตติ้งเนี้ยบ อันนี้ยิ่งงงไปใหญ่เลย ตัดเย็บเนี้ยบแบบไหนคะ ฝีเข็ม การสอย เดินตะเข็บอะไรแบบนี้หรอคะ
ถามอีกคำถาม เสื้อผ้ายี่ห้อที่ขายตามห้างสรรพสินค้า พวก Elle minna melody (แบรนด์ไทยเครือสหพัฒน์) เค้าคิดลายผ้าเอง หรือไปซื้อผ้าจากตลาดข้างนอกเอาคะ