ส่วนใหญ่บินตรงจะน้อยนะครับ รอให้สมาชิกท่านอื่นมาตอบ
แต่ถ้าไม่มีทางเลือกยังไงก็ต้อง stop over  แนะนำให้เลือกสายการบินของเอเชียดีกว่า และ เปลี่ยนเครื่องที่เกท ขนาดกลางอย่างอินชอน ไม่ใหญ่อย่างนาริตะญี่ปุ่น เกทใหญ่อย่างนาริตะ เครื่องลงและออกเยอะ แทบนาทีชนนาที อินชอนขนาดกลางเครื่องออกจะน้อยกว่า ทำให้เราไม่กดดันตัวเองมาก ว่าจะต้องรีบๆๆๆๆๆ วิ่งป่าราบ ไปให้ทันเปลี่ยนเครื่อง
ส่วนเกท ไต้หวันหรือจีน ถ้าไม่ชอบ ขาก ทัวร์ ก็อย่าไปเลยครับ อ้อ อินชอน มีแต่เกาหลี ก็ไม่ต่างเท่าไหร่ คุยกันเสียงดัง เพียงแต่ระดับเดซิเบลน้อยกว่าแผ่นดินใหญ่ และมารยาทยังพอมีหลงเหลืออยู่มากกว่า

ของผมบินข้าม Pacific โหดมาก ยาวนาน ไปนิวยอร์คนี่ถ้าข้าม Atlantic น่าจะใกล้กว่านะครับ

ผมเดินทางไป เมกาครั้งแรกในชีวิต 2 เมือง แอลเอ กับ ซานฟราน เมื่อมีนา 2012 ใช้ Asiana Airline บินร่วม TG มีแอร์คนไทย ซึ่งจะให้คำแนะนำที่ดีมาก เพราะทันทีคุณหลุดเข้าใน ตม. แล้ว คุณต้องเดินและยืน รวมถึงก้าวต่อไปคนเดียวให้ได้ หลายคนอาจจะมองว่ามันโหดร้าย ขนาดนั้นเลยหรือ? คับสำหรับผมมันเป็นโมเมนต์ที่โดดเดี่ยวมาก  ในช่วงเวลา ตีหนึ่ง เด็กหนุ่มวัย 19 ผู้ไม่เคยบินไปไกลหลายพันไมลล์มาก่อน (ไกลสุดที่เคยไปคือ มุมไบ ในฝั่งตะวันตก และ บาหลี คือ ฝั่งตะวันออก) เดินทางคนเดียว การมีใครซักคนให้คำแนะนำและให้กำลังใจเป็นภาษาบ้านเกิด มันเหมือนในใจเรามีไออุ่นๆ ไม่เหงาและไม่โดดเดี่ยว
ก็ศึกษาเรื่องกฏระเบียบเข้าเมืองของแต่ละประเทศให้ดีๆ ผมว่า ไฟท์ระหว่างประเทศยังไม่เท่าไหร่ เทียบกับ LAX - SFO โดย เซาท์เวสต์ฯ คนอเมริกัน เล่นเอาผมเหวอไปเลย ต้องเช็คอินมาก่อน มาถึงสนามบินก็ไป verify ตัวเองโดยเครื่องอัตโนมัติ พนง.ภาคพื้นก็ช่วยเหลือแบบไม่เต็มที่เหมือนบ้านเราที่แทบจะจับมือสอนว่าต้องทำยังไง พูดก็เร็ว ฟังก็ไม่ออก T-T กระเป๋าชั่งเสร็จติดติ๊กเกอร์ต้องเข็นไปตรง Loading zone ไม่มีสายพานำเลียง เหมือนเคาเตอร์ ทีจี หรือ อินชอน T-T

ประสบการณ์อันมีค่า สู้ๆ ผมยังรอดกลับมาได้เลย นายก็ทำได้