จริง ๆ เรื่องนี้เป็นเหมือนภาคต่อจากมูยุล มหาบุรุษพิชิตแผ่นดินค่ะ
ในเรื่องโน้นมุยุลเป็นพระเอก เล่าเรื่องในมุมมองของโกคูรยอ
แต่ในเรื่องจามอง เล่าในมุมมองของนังนัง โกคูรยออยู่ในฐานะศัตรู ทั้งมูยุลและโฮดงเลยดูเลว

โฮดง ปมของฮีคือแม่ของตัวเองเป็นชาวเมืองพูยอ ซึ่งเป็นศัตรูกับโกคูรยอ ฮีเลยมีความกดดันที่ทางเหล่าขุนนางที่ไม่ยอมรับ
เลยต้องพิสูจน์ตัวโดยการไปตีเมืองนังนัง แต่วิธีการของโฮดงมันทุเรศเกินไปที่ใช้ความรักของผู้หญิงเป็นเครื่องมือ
จามอง นางรักโฮดงมาก แต่รักเมืองของตัวเองมากกว่า
ลาฮี คือที่มาของความรักทำให้คนตาบอดอย่างแท้จริง ยอมทำทุกอย่างเพื่อความรัก
ส่วนท่านแม่ทัพ น่าสงสารเพราะมีเมียแก่กว่าและแถมยังเป็นอดีตพี่สะใภ้อีก
สรุปท่านแม่ทัพน่าสงสารสุด 555555555