เมือไม่กี่วันก่อนก็ได้ตั้งถามเกี่ยวกับเรื่องการกินเผ็ดไปแล้ว วันนี้มีคำถามอีกแล้วค่ะ
คือตอนนี้ก็ตั้งครรภ์ได้16 วีคแล้ว อยู่บ้านเฉยๆค่ะ ไม่ได้ทำงาน เนื่องจากงานที่เก่า
ห่างจากบ้าน 35 กิโล ทางก็ไม่ใช่ว่าจะราบเรียบเลย คุณพ่อเขากลัวกระทบลูกในท้องจึงไม่ให้ทำ
(เคยแท้งค่ะ คุณพ่อเขาเลยกังวลว่าจะ...อีก)
เอาละค่ะทีนี้ บางคนก็จะคิดว่า เอ๊ะ!! อยู่บ้านเฉยๆก็สบายนิ จะมาบ่นอะไรอีก
โธ่ ตัวเรานี้นะค่ะ ปากกัดตีนถีบมาแต่เริ่มมีบัตรประชาชน
ทำงานส่งเสียตัวเองค่ายังชีพตัวเอง ก็ทำงานมาตลอดจนท้องนี้หละค่ะ
คนมันเคยทำงานพอมาอยู่บ้านเฉยๆ ว่างค่ะ มันว่างเกินไป
แรกก็สบาย ระริกระรี้เป็นกระดี่ได้น้ำอยู่แค่ไม่กี่วัน เบื่อค่ะ
ก็เลยรบเร้าให้พ่อเขาไปขนคอมพิวเตอรจากบ้านที่ กทม ลงมาที่นี้ซะ(อยู่ภูเก็ตนะค่ะ)
เหมือนเดิมค่ะ ระริกระรี้ได้ไม่กี่วันก็เบื่อ เปิดหน้าจอคอมมา นั่งมอง มันไม่รู้จะทำอะไร
กิจวัตรประจำวันของเรานะค่ะ คร่าวๆ
ตื่นมา เก็บเสื้อผ้า ที่คุณสามีถอดกองไว้ใส่ตะกร้า ตากผ้าขนหนูที่เขาใช้กองไว้ กวาดบ้าน ถูบ้าน ล้างจาน หุงข้าว ทำกับข้าวง่ายๆทาน
ทั้งหมดที่ว่ามา ชั่วโมงเดียวเสร็จค่ะ เพราะแค่ห้องชุดเก็บแป๊ปเดียว เสร็จ ที่นี้ละค่ะ ว่าง~~~~~
เปิดFB เล่นก็แล้ว ดูยูทูปก็แล้ว
มันทำได้แป๊ปๆเบื่อค่ะ พอว่างก็มีเวลาคิดเยอะค่ะ คิดถึงแม่ คิดถึงหลานชายที่บ้าน
แต่จะไปหาก็ไกลเหลือเกิน หาทำมันหมดแทบจะทุกอย่างแล้วค่ะ
ทั้งฟังเพลง ดูหนัง อ่านหนังสือ เข้าเว็ป แต่อย่างที่กล่าวมานะค่ะ แป๊ปเดียวก็เบื่อ
บ่นให้พ่อเขาฟังมากๆว่าเราคิดถึงบ้านนะ คิดถึงแม่ ที่นี้ค่าครองชีพแพง อยู่แบบใช้เงินไปกลัวไป กลับกรุงเทพไหม
แต่ชวนบ่อยๆก็กลัวเขาจะคิดมาก เพราะมาอยู่นี้พ่อเขาก็บอกถ้าจะกลับไป ต้องมีอะไรติดตัวกลับไป ถ้ากลับไปตัวเปล่าไม่กลับ
(คือที่บ้านสามีไม่ชอบหน้าเราอย่างแรงค่ะ อาม่าเขาเอายปากเลยว่าไม่ชอบ สามีเลยพามาอยู่ใต้
โกของเขาคนนึงก็พูดว่า ถ้าแม่มันเลี้ยงไม่ได้ เขาก็ไล่มันกลับมาเอง สามีเลยผูกใจเจ็บว่าชั้นไม่มี ชั้นไม่กลับ)
1.ตัวเราขี้เบื่อเกินไปหรือเปล่าค่ะ
2.แม่ท้องคนอื่นๆเป็นแบบนี้ไหมค่ะ
3.แม่ท้องคนอื่นๆอยู่ไกลแม่ตัวเอง ตอนท้องคิดถึงท่านไหมค่ะ
4.เราเห็นแก่ตัวเกินไปไหมค่ะ ที่รบเร้าอยากกลับบ่อยๆ ทั้งที่ๆเพิ่งจะเริ่มต้นไม่กี่เดือน
แม่ท้องคิดมากแบบที่ชั้นเป็นอยู่ไหมค่ะ
คือตอนนี้ก็ตั้งครรภ์ได้16 วีคแล้ว อยู่บ้านเฉยๆค่ะ ไม่ได้ทำงาน เนื่องจากงานที่เก่า
ห่างจากบ้าน 35 กิโล ทางก็ไม่ใช่ว่าจะราบเรียบเลย คุณพ่อเขากลัวกระทบลูกในท้องจึงไม่ให้ทำ
(เคยแท้งค่ะ คุณพ่อเขาเลยกังวลว่าจะ...อีก)
เอาละค่ะทีนี้ บางคนก็จะคิดว่า เอ๊ะ!! อยู่บ้านเฉยๆก็สบายนิ จะมาบ่นอะไรอีก
โธ่ ตัวเรานี้นะค่ะ ปากกัดตีนถีบมาแต่เริ่มมีบัตรประชาชน
ทำงานส่งเสียตัวเองค่ายังชีพตัวเอง ก็ทำงานมาตลอดจนท้องนี้หละค่ะ
คนมันเคยทำงานพอมาอยู่บ้านเฉยๆ ว่างค่ะ มันว่างเกินไป
แรกก็สบาย ระริกระรี้เป็นกระดี่ได้น้ำอยู่แค่ไม่กี่วัน เบื่อค่ะ
ก็เลยรบเร้าให้พ่อเขาไปขนคอมพิวเตอรจากบ้านที่ กทม ลงมาที่นี้ซะ(อยู่ภูเก็ตนะค่ะ)
เหมือนเดิมค่ะ ระริกระรี้ได้ไม่กี่วันก็เบื่อ เปิดหน้าจอคอมมา นั่งมอง มันไม่รู้จะทำอะไร
กิจวัตรประจำวันของเรานะค่ะ คร่าวๆ
ตื่นมา เก็บเสื้อผ้า ที่คุณสามีถอดกองไว้ใส่ตะกร้า ตากผ้าขนหนูที่เขาใช้กองไว้ กวาดบ้าน ถูบ้าน ล้างจาน หุงข้าว ทำกับข้าวง่ายๆทาน
ทั้งหมดที่ว่ามา ชั่วโมงเดียวเสร็จค่ะ เพราะแค่ห้องชุดเก็บแป๊ปเดียว เสร็จ ที่นี้ละค่ะ ว่าง~~~~~
เปิดFB เล่นก็แล้ว ดูยูทูปก็แล้ว
มันทำได้แป๊ปๆเบื่อค่ะ พอว่างก็มีเวลาคิดเยอะค่ะ คิดถึงแม่ คิดถึงหลานชายที่บ้าน
แต่จะไปหาก็ไกลเหลือเกิน หาทำมันหมดแทบจะทุกอย่างแล้วค่ะ
ทั้งฟังเพลง ดูหนัง อ่านหนังสือ เข้าเว็ป แต่อย่างที่กล่าวมานะค่ะ แป๊ปเดียวก็เบื่อ
บ่นให้พ่อเขาฟังมากๆว่าเราคิดถึงบ้านนะ คิดถึงแม่ ที่นี้ค่าครองชีพแพง อยู่แบบใช้เงินไปกลัวไป กลับกรุงเทพไหม
แต่ชวนบ่อยๆก็กลัวเขาจะคิดมาก เพราะมาอยู่นี้พ่อเขาก็บอกถ้าจะกลับไป ต้องมีอะไรติดตัวกลับไป ถ้ากลับไปตัวเปล่าไม่กลับ
(คือที่บ้านสามีไม่ชอบหน้าเราอย่างแรงค่ะ อาม่าเขาเอายปากเลยว่าไม่ชอบ สามีเลยพามาอยู่ใต้
โกของเขาคนนึงก็พูดว่า ถ้าแม่มันเลี้ยงไม่ได้ เขาก็ไล่มันกลับมาเอง สามีเลยผูกใจเจ็บว่าชั้นไม่มี ชั้นไม่กลับ)
1.ตัวเราขี้เบื่อเกินไปหรือเปล่าค่ะ
2.แม่ท้องคนอื่นๆเป็นแบบนี้ไหมค่ะ
3.แม่ท้องคนอื่นๆอยู่ไกลแม่ตัวเอง ตอนท้องคิดถึงท่านไหมค่ะ
4.เราเห็นแก่ตัวเกินไปไหมค่ะ ที่รบเร้าอยากกลับบ่อยๆ ทั้งที่ๆเพิ่งจะเริ่มต้นไม่กี่เดือน