มาตามที่บอกไว้สำหรับตัวแปลบทสัมภาษณ์ของคุโบะ ไทเทะ คนวาด/เขียนเรื่องบลีช
อันที่จริงมันมีเยอะกว่านี้ แต่ผมตัดมาเฉพาะอันที่สัมภาษณ์แค่คุโบะคนเดียวดีกว่า
(จริงๆ คือขี้เกียจแปลหมด เจอไอ้คอมมิคคอนไปอันเดียวก็แทบอ้วก)

Shonen Jump Interview 2006
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้จัมป์: คุณเริ่มเขียนมังงะได้อย่างไร?
คุโบะ: ช่วงหน้าร้อนตอนที่ผมอยู่ม.6 ตอนนั้นผมไม่มีประสบการณ์หรือความรู้อะไรเกี่ยวกับการเขียนมังงะเลยสักนิด
ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะต้องวาดสตอรี่บอร์ด (ภาพร่างคร่าวๆ เขี่ยๆ) ก่อน ผมก็เลยวาดไปแบบปกติแล้วส่งร่วมงานแข่งของจัมป์เลย
ตอนนั้นผมไม่ได้ชนะหรอก แต่กองบก.ก็โทรมาทาบทามนะ
(เทพไปละ ส่งงานครั้งแรกก็โดนทาบทามเลย)

จัมป์: อะไรควรจะมาก่อน? เนื้อเรื่องหรือความสวยของภาพ?
คุโบะ: มันก็สำคัญพอกันทั้งคู่ล่ะนะ บางทีผมก็มีไอเดียเกี่ยวกับตัวละคร แล้วพอคุณสร้างตัวละครนั้นๆ จนเสร็จสรรพ
เนื้อเรื่องมันก็เหมือนจะเดินไปได้ด้วยตัวของมันเอง และนั่นเป็นสิ่งที่ทำให้ผมชอบตัวละครน่ะนะ
(บอกสำคัญพอกัน แล้วทำไมตอบแบบเอียงไปทางภาพฟะ ดูอีกทีก็เหมือนจะตอบไม่ตรงประเด็นด้วย - -)

จัมป์: สมมติถ้าคุณไม่ได้เป็นนักวาดการ์ตูนญี่ปุ่น คุณจะไปทำอะไร?
คุโบะ: นักออกแบบผลิตภัณฑ์หรือสถาปนิกล่ะมั้ง ถึงผมจะไม่เคยเรียนพวกนี้แต่มันก็น่าสนดี
(เดี๋ยวได้เรียนแล้วก็หายอยากเป็นเองล่ะ 55+)

จัมป์: ลูเคียชอบมังงะแนวไหนที่สุด?
คุโบะ: ก็แนวผีๆ สยองขวัญ หรืออะไรน่ากลัวน่ะ ถึงเธอจะมาจากโลกหลังความตายแต่ที่นั่นก็ไม่มีอะไรแนวนั้นให้อ่าน
(ผี ยมทูตอ่านเรื่องผีว่างั้น)

จัมป์: คุณมีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับการทำบลีชฉบับอนิเมะบ้าง?
คุโบะ: ผมออกแบบพวกตัวละครน่ะ โดยปกติแล้วพวกนักเขียนการ์ตูนญี่ปุ่นคนอื่นจะคอยควบคุมดูแลเฉยๆ
แต่ผมจะออกแบบเองหมดเลย ทุกตัวละครในฉบับอนิเมะน่ะ มันก็ค่อนข้างหายากอยู่ที่นักเขียนการ์ตูนจะมีส่วนเกี่ยวข้องขนาดนี้
(ท่าจะชอบออกแบบจริงๆ)

จัมป์: คุณเคยคิดให้บลีชเป็น live-action ไหม?
คุโบะ: ถ้าผมมีโอกาสได้ทำฉบับ live-action จริง ผมก็คงไม่มาเขียนมังงะ เพราะผมอยากทำอะไรที่มันทำได้ในมังงะมากกว่า
(เหมือนจะไม่ค่อยเชื่อถือฝีมือทำ live-action ชอบกล แต่บลีชก็ไม่น่าเหมาะทำ live-action จริงๆ แหละ)

Shonen Jump Interview 2007
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้จัมป์: คุณจะให้อะไรเป็นของขวัญสำหรับลูเคีย
คุโบะ: วันหยุด! เธองานยุ่งตลอดทั้งปีนะ
(จัมป์เป็นอะไรกับลูเคียฟะ แล้วคนอื่นก็ยุ่งเหมือนกันแหละ ไม่เฉพาะกับเจ๊ลูเคียหรอก)

จัมป์: มีตัวละครตัวไหนที่คุณรู้สึกชอบหรือสนุกที่ได้วาดไหม?
คุโบะ: ผมค่อนข้างชอบตัวละครที่ดูเถื่อนๆ หยาบๆ น่ะ มันรู้สึกเหมือนสมจริงดี อย่าง (ซาราคิ) เคมปาจิ
ส่วนโคมามูระเองก็ค่อนข้างสนุกที่ได้วาดเหมือนกัน ก็ใต้หน้ากากนั่นมันเป็นหน้าของหมาป่านี่ คุณคงนึกไม่ถึงแน่
(ชอบเถื่อนๆ งี้งานใหม่น่าจะไปวาดแนวเถื่อนๆ เลยก็ดีนะ)

จัมป์: งั้นคุณก็ชอบตัวละครที่ดูดุดันน่าเกรงขาม?
คุโบะ: ใช่ครับ ผมชอบตัวละครที่ไม่ใช่พวกที่ไม่คุ้นเคย ประเภทตัวละครสูตรสำเร็จอะไรอย่างนั้น
อีกอย่างผมชอบวาดพวกตัวละครรองๆ ลงมาด้วย อย่างมายูริเองก็สนุกทีได้วาดนะ
(ซาราคิ โคมามูระ มายูริ แต่ละตัวพิลึกๆ ทั้งนั้น เป็นคนแบบนี้สินะ)

จัมป์: ถ้าคุณสามารถเป็นตัวละครตัวนึงในเรื่องได้หนึ่งวัน คุณจะเป็นใคร? ทำไม?
คุโบะ: ผมจะเป็นกอน หมอนี่ไม่มีความกังวลอะไร แถมทุกคนในเรื่องก็ชอบหมอนี่ในทางไหนสักทางนั่นแหละ
(ผมคงมองกอนไม่เหมือนเดิมแล้วล่ะ)

จัมป์: ร้านอุราฮาร่าขายของอะไรจากโลกมนุษย์บ้าง?
คุโบะ: ก็เป็นพวกขนมกับของทั่วไปที่ใช้ในบ้าน ผงซักฟอกก็มีนะ
(ร้านโชว์ห่วย ร้านโชว์ห่วยชัดๆ)

จัมป์: ที่ร้านอุราฮาร่ามีจัมป์ขายไหม?
คุโบะ: ไม่มีหรอก คิสึเกะไม่ได้ติดต่อมาขายน่ะ แต่หมอนี่ก็ไปซื้อมาอ่านเองจากร้านอื่นใกล้ๆ (หัวเราะ)
(แหงล่ะ เป็นร้านโชว์ห่วยเล็กๆ ในซอกหลืบ มีขายก็แปลกแล้ว)

จัมป์: การวาดกิโมโนนี่ง่ายไหม?
คุโบะ: ตอนแรกผมไม่ได้สนใจเกี่ยวกับวัฒนธรรมญี่ปุ่นอะไรเลย เพราะงั้นก็ถือได้ว่ายากตอนเริ่ม แต่สักพักผมก็ชินแล้ว
แล้วผมก็อยากให้กิโมโนดูต่างไปจากปกติด้วย อย่างมีเครื่องประดับอะไรตรงแขนเสื้อที่มันปลิวไปมา แบบนั้นฉากสู้คงน่าดูไม่น้อย
(เท่าที่เห็นก็ยังไม่มีอะไรแบบนั้นในเรื่องเลยนะ มีแต่ดาบชิรายูกิของลูเคียคนเดียวที่ใกล้เคียง)

จัมป์: คุณต้องให้ใครโพสท่าทางอะไรให้ดูก่อนวาดไหม? หรือเคยแต่งตัวเป็นยมทูตแล้วโพสท่าเองดูไหม?
คุโบะ: ผมไม่ได้ทำอะไรอย่างนั้น ผมจะนึกภาพในหัว เลือกมุมที่จะวาดออกมา แล้วก็วาดออกมาเลย
(เก่งไปละ นึกภาพในหัวแล้ววาด เฮียเคยไปเรียนวาดมาจากไหนรึเปล่านี่)

จัมป์: อิจิโกะแกว่งดาบ (ซันเงสึ) ที่ดูจะหนักกว่าตัวเขาเองอีกได้ยังไง? หรือว่ามีแอบฝึกพิเศษที่บ้าน?
คุโบะ: ไม่ได้ฝึกหรอก การกวัดแกว่งดาบฟันวิญญาณไม่ได้ใช้กล้ามเนื้อ เพราะมันมาจากพลังภายในของคนๆ นั้นเอง
ดังนั้นอิจิโกะก็จะไม่รู้สึกว่ามันหนัก (เพราะเป็นพลังของตัวเอง) แต่ถ้าเขาพยายามใช้ซาบิมารุของเรนจิ นั่นล่ะจะหนัก
(มิน่าถึงได้แกว่งเอายังกับเหวี่ยงหมัดต่อยกัน)

จัมป์: ถ้างั้นมันก็ขึ้นอยู่คนใช้?
คุโบะ: ใช่ครับ ซาบิมารุของเรนจิเองก็ดูหนักมาก อิจิโกะไม่มีทางจะยกขึ้นได้แน่ และเรนจิก็จะยกซันเงสึของอิจิโกะไม่ได้เหมือนกัน
(ตรงนี้น่าสงสัย แล้วดาบที่มันดูเบาๆ แบบของซุยฟงงี้ล่ะ?)

จัมป์: รู้สึกว่าความสัมพันธ์ระหว่างพี่น้องจะมีความสำคัญมากในเรื่อง คุณมีพี่หรือน้องรึเปล่า?
คุโบะ: ผมเป็นลูกคนโตน่ะ ผมมีน้องสาวกับน้องชายอีกอย่างละคน
(ในมังงะอาจเห็นไม่ชัดเรื่องพี่-น้องเท่าไรมั้ง แต่ในอนิเมะภาค Hell นี่ค่อนข้างชัดมาก))

จัมป์: ถ้าให้เลือก คุณอยากเป็นพี่/น้องกับใครในเรื่อง?
คุโบะ: รันงิคุ ผมอยากให้เธอมาเป็นพี่สาวของผมจริงๆ (หัวเราะ) เพราะเราหวังพึ่งเธอได้เวลามีปัญหา
(ผมว่าไอ้นั่นมันเหตุผลรองๆ ลงมามากกว่ามั้ง สเปคสาวนี่ชัดเจนเลยนะ)

จัมป์: แล้วคุณก็อยากเป็นกอนด้วยสินะ?
คุโบะ: ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น! (หัวเราะ)
(หมายความอย่างนั้นแหละ อย่ามาหัวเระากลบเกลื่อนซะให้ยาก)

จัมป์:  คุณอยากเห็นตัวละครตัวไหนสู้กันมากที่สุด?
คุโบะ: อืม... เคียวราคุกับอุคิทาเกะ

จัมป์: ทำไม?
คุโบะ: เพราะทั้งคู่ใช้ดาบคู่เหมือนกัน มันคงออกมาดูสุดยอดมากแน่ แต่ผมก็นึกไม่ออกว่าจะให้สู้กันยังไงนะ
เพราะสองคนนี้เขาสนิทกันดี แถมเป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งนาน หรือถ้าจะให้ผมเลือกคู่ที่เป็นไปไม่ได้ก็... อิจิโกะกับไคเอ็น
ก็ไคเอ็นตายไปแล้ว จะเป็นไปได้ได้ยังไง?
(แล้วเฮียไม่เขียนให้ไม่กินเส้นกับแบบซาราคิกับเบียคุยะฟะ จะเขียนให้สนิทกันทำเบื๊อกอะไรเว้ย)

จัมป์: ในสหรัฐเริ่มมีคนชอบบลีชมากขึ้นตั้งแต่ได้ออกฉายทางโทรทัศน์ คุณอยากให้คนที่อ่านมองยังไงกับตัวอนิเมะ?
คุโบะ: ผมว่าตัวอนิเมะกับมังงะมันเป็นคนละอย่างกัน ในอนิเมะก็ภาพเคลื่อนไหวกับเสียง และผมก็แนะนำให้อ่านมังงะก่อนมาดูอนิเมะ
เพราะผมว่าคุณน่าจะรู้สึกชอบวิธีที่ตัวอนิเมะถ่ายทอดภาพจากมังงะออกมา และบางฉากก็ถูกทำออกมาได้แต่ในอนิเมะเท่านั้น
นั่นเป็นสิ่งที่ผมหวังให้คนอ่านรู้สึกเมื่อได้ดูฉบับอนิเมะ
(ทำไมผมงงๆ กับคำตอบ - -? เป็นคนเดียวรึเปล่าหว่า)

จัมป์: คุณมีอะไรอยากบอกคนอ่านไหม?
คุโบะ: ผมไม่เคยคิดว่าบลีชจะได้เผยแพร่ในสหรัฐ ก็เลยรู้สึกดีใจที่ชาวอเมริกันยอมรับมันแล้วก็ชอบ
ก็... ยังไงก็ช่วยสนับสนุนบลีชต่อไปนะครับ อีกอย่าง ผมถูกบอกอยู่เรื่อยๆ ให้ไปเยี่ยมสหรัฐเมื่อมีโอกาสด้วย
(ฟังดูเหมือนถูกบังคับให้ไปเลยนะ)

** ยังไม่หมด แต่เอาใส่หัวกระทู้ไม่พอ ต่อที่ความเห็น 1 กับความเห็นที่ 2 นะครับ **