ผมโคตรรักบอลไทยเลย และเห็นแบบนี้+กับไปอ่านคอมเม้นโคตรเซ็ง

ผมคนนึงนะครับ เข้าสนามไม่มีพักไม่มีพวก ไปกับแฟน2คน

ทุกครั้งที่ไปดูผมและแฟนยัง กลัวเหตุการณ์ไม่คาดฝันเสมอ

ใครจะว่าผมโลกสวยก็ไม่เป็นไร โลกสวยของผมและแฟนที่เข้าไปดูบอลมีด่ากรรมการ มีหยาบ แต่จบในเกมส์

โลกสวยของผมคือต้องการความปลอดภัยและมีความสุขหลังจากขับรถกลับบ้านหลังดูบอล

แน่นอนขนาดคนที่รักบอลไทยยังกลัว แล้วเราจะคาดหวังให้คนที่ยังลังเลกับการไปดูบอลไทยให้เค้าเริ่มเข้าสนามได้อย่างไร

แฟนบอลด้วยกันเองผมว่ารู้นะครับ ใครเป็นอย่างไร ใครดูเป็นคนหัวรุนแรง ใครดูสุ่มเสี่ยง ใครเมา ใครห้าว ใครชอบหาเรื่อง ใครคึกคะนอง

ผมอยู่ในจำพวกแฟนบอลไม่มี พรรคพวก จึงเข้าใจแฟนบอลที่พาครอบครัวเข้าไปดูฟุตบอลด้วยใจรักและต้องการๆพักผ่อนหรือต้องการเชียร์ทีมบ้านเกิด

ความปลอดภัยและความสุขของแฟนบอลดีๆ ทำไมต้องมาเสียกับหลายๆสิ่งที่ยังไม่ยอมแก้ไข

หลายครั้งที่เกิดเหตุการแบบนี้ คุณจะได้ยินคำว่า ใช้เป็นประสบการณ์เรียนรู้ที่จะแก้ไข อยากให้ครั้งนี้เป็นบทเรียน และ ให้เหตุการณ์นี้เป็นครั้งสุดท้าย

หลายคนอาจจะคิดว่าเหตุเกิดแล้วอย่าซ้ำเติม หลายคนคิดว่าต้องลงโทษ

ส่วนผมคิดว่าต้องเอาทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมา ศึกษา อะไรคือเหตุึ อะไรคือชนวน อะไรคือการป้องกันที่ดี อะไรที่สามารถควบคุมได้

สมาคมฟุตบอลก็ควรโดนตำหนิครับ คุณปล่อยให้เหตุการณ์ร้ายแรงเกิดขึ้้นบ่อยครั้งจนคนไทยดูถูกและไม่กล้าเข้าไปดูบอลไทยด้วยซ้ำ

เอาคำถามทุกคำถามมาหาคำตอบ

ทำไมกรรมการถึงเป็นชนวน

ทำไมผู้ชมถึงลงไปที่สนาม

ทำไมปล่อยให้มีการนำขวดเข้าสนาม

ทำไมปล่อยให้คนที่เมาหรือดูมีท่าทางก้าวร้าวอยู่ในสนาม

ตราบใดที่ยังจัดการสิ่งเหล่านี้ไม่ได้

คนที่รักบอลไทยก็ต้องอดทนกับคำว่า บอลไทยจะไปมวยโลก ไปอีกนาน