สวัสดีค่ะ พี่ๆทุกคน ขอแนะนำตัวก่อนนะคะ ตอนนี้เรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยที่หนึ่งแถวสามย่าน เกี่ยวกับการเงินน่ะค่ะ
ตอนที่เรียนอยู่มัธยม ก็เป็นคนร่าเริง เข้ากับเพื่อนได้ พูดคุยสนุกสนานดีนะคะ แต่พอสอบเข้ามหาวิทยาลัยและเข้ามาเรียน
รู้สึกว่าตัวเองดูเข้ากับคนยาก เหมือนหาเพื่อนที่เข้ากันได้ไม่ค่อยเจอ ประกอบกับเป็นคนที่อึดอัดมากหากต้องอยู่
ท่ามกลางคนที่ไม่รู้จัก จะพูดคุยได้น้อยแต่ไม่ถึงกับไม่พูดนะคะแต่มันไม่สบายใจเหมือนตอนอยู่มัธยมน่ะค่ะ
และเหตุผลนี้ทำให้เรากลายเป็นคนไม่ค่อยอยากจะเข้าร่วมกิจกรรมของมหาลัย รับน้องอะไรก็แทบไม่ค่อยไป ทำให้รู้จักคน
น้อยมากๆ ซึ่งถ้าสามารถย้อนกลับไปได้ก็รู้สึกเสียดายโอกาสมากๆ เพื่อนที่มหาลัยที่อยู่กลุ่มเดียวกันเค้าก็มีเลี้ยงสายกับพี่รหัสอะไรกัน ซึ่งเราไม่มีเลย(ลืมบอกไปว่าตอนรับน้องพี่รหัสก็ซิ่วไปเข้าหมออีกเลยเหมือนขาดกันติดต่อไปค่ะ) ก็รู้สึกแย่อ่ะค่ะเพราะว่าอนาคตเราทำงานก็ควรที่จะมีพี่ที่สนิทคอยพูดคุย ปรึกษา ตอนปีหนึ่งรู้สึกตัวเองโลกแคบมากๆ เพราะเหตุผลที่เป็นคนอึดอัดมากหากอยู่กับคนไม่รู้จักทำให้แทบไม่ได้ร่วมกิจกรรมอะไรกับเขาเลย ก็ยิ่งไม่รู้จักรุ่นพี่ แม้กระทั่งเพื่อนในรุ่นบางคนยังไม่รู้จัก แต่พอขึ้นปีสองก็เหมือนมีเพื่อนมากขึ้น รู้จักและสนิทกับเพื่อนในรุ่นมากขึ้น
เราก็พยายามเข้าร่วมไปช่วยกิจกกรมของคณะบ้างนะคะ แต่ก็ทำไปไม่ได้ตลอดเพราะพอขึ้นปีสองก็รู้สึกว่าคนที่ทำกิจกรรมมหาลัยตลอดก็มักจะเป็นกลุ่มๆหนึ่งซึ่งเขาสนิทกันมาก เราที่เพิ่งเข้าไปก็รู้สึกว่าเหมือนเป็นส่วนเกินอ่ะค่ะ บางครั้งเขาคุยเรื่องอะไรกันก็เหมือนจอยไปกับเขาไม่ได้ยิ่งรู้สึกอึดอัดอีก ทั้งๆที่เราก็พยายามเข้าไปทำและรู้จักกับเพื่อนๆมากขึ้นแล้ว ตอนนี้เพิ่งขึ้นปีสามเริ่มรู้สึกกังวลกับอนาคตหลังเรียนจบ เพราะเราแทบไม่ได้ทำกิจกรรมอะไรเลย เกรดก็ไม่ได้ดีมากประมาณสามอ่ะค่ะ เลยอยากถามพี่ๆว่า มันจำเป็นมากไหมคะกับการที่ต้องทำกิจกรรมเยอะๆ
และถ้าหากว่าพยายามทำเกรดให้ได้เกียรตินิยม ซึ่งก็คือประมาณ3.25 ประกอบกับการพัฒนาความรู้ของเราในด้านที่เรียนนอกห้องเรียนเกี่ยวกับการเงิน คอยติดตามข่าวสารให้เชี่ยวชาญขึ้นเป้นไปได้ไหมค่ะที่จะสามารถเข้าทำงานในbig4 หรือบริษัทข้ามชาติอื่นๆ การที่เราไม่ได้เข้าร่วมกิจกรรมมหาลัยมากนักหรือไม่ได้รู้จักคนเยอะจะเป็นอุปสรรคมากไหมคะ
การไม่ทำกิจกรรมในมหาลัยเป็นอุปสรรคต่อการสมัครงานมากไหมคะ
ตอนที่เรียนอยู่มัธยม ก็เป็นคนร่าเริง เข้ากับเพื่อนได้ พูดคุยสนุกสนานดีนะคะ แต่พอสอบเข้ามหาวิทยาลัยและเข้ามาเรียน
รู้สึกว่าตัวเองดูเข้ากับคนยาก เหมือนหาเพื่อนที่เข้ากันได้ไม่ค่อยเจอ ประกอบกับเป็นคนที่อึดอัดมากหากต้องอยู่
ท่ามกลางคนที่ไม่รู้จัก จะพูดคุยได้น้อยแต่ไม่ถึงกับไม่พูดนะคะแต่มันไม่สบายใจเหมือนตอนอยู่มัธยมน่ะค่ะ
และเหตุผลนี้ทำให้เรากลายเป็นคนไม่ค่อยอยากจะเข้าร่วมกิจกรรมของมหาลัย รับน้องอะไรก็แทบไม่ค่อยไป ทำให้รู้จักคน
น้อยมากๆ ซึ่งถ้าสามารถย้อนกลับไปได้ก็รู้สึกเสียดายโอกาสมากๆ เพื่อนที่มหาลัยที่อยู่กลุ่มเดียวกันเค้าก็มีเลี้ยงสายกับพี่รหัสอะไรกัน ซึ่งเราไม่มีเลย(ลืมบอกไปว่าตอนรับน้องพี่รหัสก็ซิ่วไปเข้าหมออีกเลยเหมือนขาดกันติดต่อไปค่ะ) ก็รู้สึกแย่อ่ะค่ะเพราะว่าอนาคตเราทำงานก็ควรที่จะมีพี่ที่สนิทคอยพูดคุย ปรึกษา ตอนปีหนึ่งรู้สึกตัวเองโลกแคบมากๆ เพราะเหตุผลที่เป็นคนอึดอัดมากหากอยู่กับคนไม่รู้จักทำให้แทบไม่ได้ร่วมกิจกรรมอะไรกับเขาเลย ก็ยิ่งไม่รู้จักรุ่นพี่ แม้กระทั่งเพื่อนในรุ่นบางคนยังไม่รู้จัก แต่พอขึ้นปีสองก็เหมือนมีเพื่อนมากขึ้น รู้จักและสนิทกับเพื่อนในรุ่นมากขึ้น
เราก็พยายามเข้าร่วมไปช่วยกิจกกรมของคณะบ้างนะคะ แต่ก็ทำไปไม่ได้ตลอดเพราะพอขึ้นปีสองก็รู้สึกว่าคนที่ทำกิจกรรมมหาลัยตลอดก็มักจะเป็นกลุ่มๆหนึ่งซึ่งเขาสนิทกันมาก เราที่เพิ่งเข้าไปก็รู้สึกว่าเหมือนเป็นส่วนเกินอ่ะค่ะ บางครั้งเขาคุยเรื่องอะไรกันก็เหมือนจอยไปกับเขาไม่ได้ยิ่งรู้สึกอึดอัดอีก ทั้งๆที่เราก็พยายามเข้าไปทำและรู้จักกับเพื่อนๆมากขึ้นแล้ว ตอนนี้เพิ่งขึ้นปีสามเริ่มรู้สึกกังวลกับอนาคตหลังเรียนจบ เพราะเราแทบไม่ได้ทำกิจกรรมอะไรเลย เกรดก็ไม่ได้ดีมากประมาณสามอ่ะค่ะ เลยอยากถามพี่ๆว่า มันจำเป็นมากไหมคะกับการที่ต้องทำกิจกรรมเยอะๆ
และถ้าหากว่าพยายามทำเกรดให้ได้เกียรตินิยม ซึ่งก็คือประมาณ3.25 ประกอบกับการพัฒนาความรู้ของเราในด้านที่เรียนนอกห้องเรียนเกี่ยวกับการเงิน คอยติดตามข่าวสารให้เชี่ยวชาญขึ้นเป้นไปได้ไหมค่ะที่จะสามารถเข้าทำงานในbig4 หรือบริษัทข้ามชาติอื่นๆ การที่เราไม่ได้เข้าร่วมกิจกรรมมหาลัยมากนักหรือไม่ได้รู้จักคนเยอะจะเป็นอุปสรรคมากไหมคะ