วิหคผกโผหมู่................อรุณสู่ธรณินทร์
กู่รับขยับบิน..................ปีกวาดวงลงขึ้นพลอย

บ่ายหน้าหาอาหาร............สุขสำราญผ่านเมฆลอย
ลับหลังลารังคล้อย...........จวบสายัณห์กลับหันเบน

ลัดเลาะเหมาะใจจง...........ถลาตรงร่อนลงเห็น
แดงกล่ำฉ่ำหวานเย็น..........สุกดื่นต้นล้นอิ่มเปรม

นกคู่ผู้เมียเจ้า......................มิจับเจ่าเฝ้าและเล็ม
ลูกน้อยจิ๊บจ้อยเต็ม.............รังชะแง้คอยแลหา

จิกงับขยับกรอก.................กลืนขยอกค้างคอคา
รีบย้อนจรถลา..............สู่รังรวงแสนห่วงใย

ลูกเอยยังอ่อนแอ....................ขนปีกแค่ขึ้นรำไร
แม่พ่อมิช้าไย..................ท้องลูกกิ่วหิวเหลือทน

ปากอ้าจ้าส่งเสียง.................ร่ำร่ำเพียงใจขาดจน
แข่งขอราวพ้อปน................ไปเพลิดเพลินเมินลูกนา

ลูกจ๋ามาเถิดลูก.................เร่งขลักขลุกขย้อนครา
ลูกอ้อนยิ่งป้อนหนา.................หาเหลือไว้ใส่ท้องเลย

หิวโหยกลับโบยบิน......................ลุแหล่งถิ่นสินผลเคย
จิกกลืนใช่กินเฉย....................รีบรุดย้อนคืนคอนรัง

เที่ยวแล้วแลเที่ยวเล่า................เลี้ยงลูกเจ้าพอประทัง
กว่าจนขนสะพรั่ง..................จะสอนบินหากินไกล

ยามแกร่งแรงปีกกล้า....................เจ้าจากลาสู่ฟ้าใหญ่
มิทวนหวนห่วงใย.....................ผู้ขย้อนป้อนอิ่มโต

สกุณาหาว่ากล่าว..............ธรรมชาติเจ้าสัตว์ปีกโถ
มนุษย์ยกเหนือโชว์..................จิตเทียบเท่าเจ้ามากมี

หลงปลื้มดื่มเสพย์สุข...................เริงสนุกลืมหน้าที่
กตัญญุตานี้..........................ต่อพ่อแม่แก่ชรา

เรี่ยวแรงล้าถดถอย...............ถิ่นเก่าคอยลูกคืนหา
กล้ำกลืนเก็บน้ำตา.....................เฝ้าสวดมนต์ลูกพ้นภัย

ข่าวคราวลูกห่างหาย....................ใจแทบวายวุ่นห่วงใย
ลูกเล่าเจ้ารู้ไหม.....................ใครรักล้นจนวันตาย


...................................................




ลูกเอย แม่พ่อสุขล้น......................ใดปาน
ยามกลับคืนเรือนชาน...................อยู่พร้อม
สำรับพร่องอาหาร........................กลับอิ่ม ใจเอย
หวังอุ่นอกแขนอ้อม.........................กอดเจ้าเฝ้ารอ

**ขอบคุณภาพประกอบ จากโลกออนไลน์ค่ะ**