มีโอกาสได้กลับบ้าน ตจว ช่วงวันหยุดยาวที่ผ่านมา แล้วที่บ้านผมได้ลุกแมวมาเลี้ยงตัวหนึ่ง คนที่บ้านผมเล่าให้ฟังว่ามันเดินซวนเซเข้ามาในบ้านช่วงที่ฝนตกหนัก ลมแรง เมื่อเดือนที่ผ่านมา สภาพที่เข้ามาคือ ตัวเล็ก ผอมโซ ขนหายไปเป็นหย่อม ๆ  ที่บ้านก็รับเลี้ยงไว้จนมันแข็งแรงขึ้นเยอะเลยครับ แล้วตอนที่ผมเจอ ขนมันก็เป็นปกติ ไม่มีร่องรอยว่าเคยโดนทำร้ายหรือเป็นขี้เรื้อน อะไรมาก่อน แต่ก็ไม่ได้สังเกตอย่างอื่นครับ จนป้าผมบอกว่าเขาตาบอดแล้วก็หูหนวกด้วย ผมจึงเริ่มสังเกต เวลาให้อาหาร เขาจะมองไม่เห็นครับ เขาจะใช้จมูกดมกลิ่นเอา

2-3 ครั้งที่ผมเอาปลาให้เขากิน เขาจะใช้จมุกดมๆ ว่าอาหารอยู่ทางไหนครับ บางครั้งเขาก็หาไม่เจอ เราต้องช่วยอุ้มเขาเรื่อยไป ส่วนอาการหูหนวก ผมลองทดสอบแล้วเวลาเรียกเขา  เขาจะไม่หันมา แล้วน้อยครั้งมากครับที่เขาจะร้องเวลาผมอุ้มหรือเล่น  วันๆก็นอนเป็นส่วนใหญ่ เห็นมีครั้งหนึ่งครับ ผมเห็นเขาเดินชนเสาบ้าน เห็นแล้วก็นึกขำนะครับ  แต่ก็สังเวชใจและสงสารมากกว่า

มีคำแนะนำอะไรไหมครับ ที่จะดูแลเขาจนโต  การที่เราเลี้ยงเขาไว้ถือว่าเป็นการทรมานเขาไหมครับเพราะเขาเหมือนช่วยเหลือตัวเองไมไ่ด้