ปกติเวลาไปทำงาน ชอบนั่งรถตู้ไปเพราะรู้สึกว่าไม่ติดไฟแดง แต่จะนั่งด้วยระยะทางสั้นมากคือนั่งข้ามไฟแดงประมาณ 4 ป้ายรถเมล์ เร็วสุดที่ถึงออฟฟิศ ใช้เวลาแค่ 2 นาที ช้าสุดก็ 5 นาที เพราะเค้าข้ามสะพานยกระดับตรงแยกไฟแดงไปเลยค่ะ รถเลยไม่ติดไฟแดง แต่ถ้ารถเมล์ติดไฟแดงนานมาก แล้วเจอรถตู้บัดซบ 2 เคสใหญ่ๆ

เคสแรก นั่งระยะสั้น(รถตู้ รัชดา-สะพานใหม่) จะไม่ชอบนั่งข้างในค่ะ เพราะรู้ว่าเดี่ยวก็ลงแล้ว  เวลานั่งโดนก็แถวสุดท้ายตลอด ปัญหาก็ตอนจะลงค่ะมันช้าทำให้ผู้โดยสารท่านอื่นหรือคนขับไม่พอใจ
วันนั้นเรานั่งอยุ่ริมแถวที่ 2 ค่ะ เพราะที่ว่างอยู่ข้างในสุด ถ้ามีคนมาขึ้นทีหลังเราก็จะลุกให้ค่ะ ให้เค้าไปนั่งในก่อน แล้วเราก็นั่งที่เดิม ก็ไม่มีปัญหาอะไร  แล้วคนขับจะถามว่าน้องจะลงหรือยังถ้าใกล้ลงนั่งข้างนอกไว้นะครับจะได้ลงง่าย

เคสที่สอง   นั่งระยะสั้น (รถตู้  ท่าน้ำสี่พระยา -สะพานใหม่)  มาเจอคันนี้เราก็นั่งที่เดิมปกติคือแถวที่สองติดกับประตู เพราะว่างแถวในสุดเหมือนเดิม คนขับชักสีหน้าใส่เราแล้วทำไมไม่นั่งในก่อนละ อืมเรากะจะบอกว่าลงป้ายหน้าค่ะ แต่ชักสีหน้าใส่เรา เราเลยเดินเข้าไปในสุดเลยเอาแบบออกมายากๆ  หลังจากนั้นคนขึ้นมาจนเต็มรถ  พอถึงป้ายที่จะลงผ่านไปประมาณ 3 นาทีได้เราก็จะลง ทีนี้มันออกยากค่ะ เพราะรู้ๆกันอยู่ว่ารถตู้ออกยากมาก ยิ่งถ้าคนตัวใหญ่ๆนั่งขวางเรา ทีนี้ทวีคูณค่ะ เราเลยเดินออกแบบเยื้องยาท ขอโทษนะค่ะ ๆ

ก็ค่อยๆเดินออกช้าๆ ผ่านไปร่วม 5-10 นาที อันนี้จงใจ แบบเดินออกไม่ได้ติดขามั่ง ติดกระเป๋ามั่ง  จนคนขับบอกว่า ทำไมคุณไม่นั่งข้างนอกละคับ ชั้นเลยพูดดังๆว่า เอ้า ตะกี้คุณบอกให้ชั้นไป นั่งในเองนะค่ะ ชั้นก็ไปนั่งในสุดเลยค่ะ  ชั้นยัดเงินใส่มือแล้วก็เดินออกมาอย่างสะใจ

ปล.ผู้โดยสารทุกคนส่วนใหญ่เค้าก็รู้ตัวเองนะค่ะว่าควรนั่งไหนเพียงแต่ว่าเค้าก็มีเหตุผลของเค้า ว่านั่งระยะสั้น จะได้ออกง่าย นั่งระยะยาวก็เข้าในสุดเลย ซึ่งเราเองก็ทำแบบนี้มาตลอด แต่ไม่ต้องชักสีหน้าใส่เค้าก็ได้ค่ะ ถามผู้โดยสารสักนิดก็ได้ว่าลงไหน  เพลียค่ะเจอรถตู้แบบนี้