ตั้งแต่เป็นสมาชิก pantip มานาน ภายใต้หมายเลข 160341,
กระทู้นี้ เป็นกระทู้ที่ผมลำบากใจที่สุดในการตั้งกระทู้ครับ

คิดอยู่นานหลายตลบว่า จะตั้งดีมั้ย ? และจะอธิบายอย่างไร ?
กลัวเพื่อนๆในนี้จะไม่เข้าใจ และคิดว่าผมบ้า + เพี้ยน + เพ้อ
แต่ก็เอาล่ะ(วะ) ยอมเสี่ยง, ก่อนตายต้องรู้ให้ได้ว่า -
สิ่งที่ผมสงสัยมานานนั้น, มันมีอยู่จริงมั้ย  ...?... ...?...

========================================

จิตวิทยาเรื่อง "กลิ่น"

สมัยที่ผมยังเป็นเด็ก (1980s) มีกลิ่นพิเศษอยู่กลิ่นนึง,
ที่มีอิทธิพลกับผมพอสมควร และเป็นกลิ่นที่โดดเด่นมาจนทุกวันนี้
มันคือ กลิ่นของเครื่องบิน ครับ !

กลิ่นของเบาะผ้าภายในห้อง cabin + กลิ่นกาแฟกรุ่นๆ + กลิ่นไอน้ำมันเครื่องบิน
มันเป็นกลิ่นพิเศษเฉพาะ หาที่ไหนไม่ได้ นอกจากบนเครื่องบินเท่านั้น
และสำหรับเด็กน้อยอย่างผมตอนนั้น, มันเป็นกลิ่นของความสุข, เป็นกลิ่นแห่ง -
ปิดเทอม ==> การเดินทางท่องเที่ยว ==> ได้ซื้อของเล่นเจ๋งๆ ที่เมืองไทยไม่มีขาย

จากเด็กน้อยตอนนั้น, มาเป็นหนุ่ม และกำลังจะเริ่มแก่ ชีวิตของพนักงานออฟฟิศ
ในบริษัทออกแบบกราฟฟิคสุดแสนจะธรรมดา ก็พลิกผันมาเป็นลูกเรือสายการบิน
หลังจากที่คลุกคลีอยู่กับกลิ่นนี้มาเกือบ 20 ปี,
ตอนนี้ กลิ่นเครื่องบิน ก็เปลี่ยนความหมายจากเดิมไปโดยสิ้นเชิง..
ผมแอบเรียกกลิ่นนี้อยู่คนเดียวว่า  "กลิ่นซอมบี้"  เพราะอะไรถึงซอมบี้ ?

กลิ่นเครื่องบินในความรู้สึกของผม ณ ปัจจุบัน -
เหนื่อย ==> เมื่อย ==> อดนอน ==> เจ็ทแลค ==> เบลอ ==> ผีดิบ
ตอนนี้เลยกลายเป็นว่า พอจมูกสัมผัสกลิ่นนี้,
สมองก็สั่งการให้  "ต่อมเหนื่อยดราม่า"  (เหนื่อยเทียม, เหนื่อยอุปทาน) ทำงานทันที

อาการที่ปรากฎคือ หมดแรง, มึน, เบลอ, อยากนอน, ปวดหลัง ถ้าหนักๆก็ปวดข้อเท้า
เมื่อยไปหมดทั้งตัว และคอแห้งอีกตะหาก
และถ้าหนักที่สุดคือ เบลอมากจนเวลามีใครมาถามอะไร ผมจะตอบไปแบบคนละเรื่อง
และนี่คืออิทธิพลของ "กลิ่น" ในทางจิตวิทยาสำหรับผมครับ.

-(มีต่อใน post ด้านล่างครับ)-