เมื่อปลายเดือนมีนาคมที่ผ่านมา สุนัขพุดเดิ้ลที่บ้านประสบอุบัติเหตุทำให้กระดูกเชิงกรานหัก กระดูกขาด้านขวาหลุดออกจากเบ้าอย่างชัดเจนข้างหนึ่ง ส่วนอีกข้างหนึ่งคือข้างซ้าย มันหลุดๆเข้าๆออกๆ  ได้รับการผ่าตัดในเดือนเมษายน โดยหมอดามเหล็กที่กระดูกเชิงกราน พร้อมทั้งตัดหัวกระดูกขาที่หลุดออกจากเบ้าอย่างชัดเจน เนื่องจากพบกระดูกแตก   การผ่าตัดผ่านไปด้วยดี เวลาผ่านไปก็ไปให้หมอเอกเซเรย์เรื่อยๆ ทุกเดือน  สุขภาพของสุนัขก็เป็นปกติ ขับถ่ายได้ กินอาหารได้   แต่มีปัญหาคือ ไม่ยอมลงน้ำหนักขา ผ่านไปสองสามเดือนก็ยังเป็นอย่างนี้เวลาเดินหรือยืน  

จนเมื่อวานไปเอกซเรย์ตามนัด หมอเห็นว่ากระดูกขาซ้าย (ซึ่งหมอคนก่อนๆ กล่าวว่ามันเข้าๆออกๆ จึงไม่ได้จัดการกับหัวกระดูกข้างนี้) นั้นหลุดออกจากเบ้ามาหลายเซนติเมตรอยู่ จึงเป็นสาเหตุให้มันไม่ยอมลงน้ำหนักขาซ้าย เพราะหัวกระดูกมันไปขูดกล้ามเนื้อทำให้มันอาจรู้สึกเจ็บ หมอแนะนำว่า ควรจะต้องผ่าตัดแก้ไข โดยมีสองวิธีคือ ตัดหัวกระดูกออก  หรือไม่ก็ใช้เอ็นพันๆไว้  แต่การผ่าตัดนั้นจะทำให้มันกลับมาเดินได้แบบปกติหรือเปล่าก็ไม่แน่ใจ แต่อย่างน้อยมันจะไม่เจ็บขา

สิ่งที่ผมรู้สึกกังวลคือ การผ่าตัด สุนัขมันก็ต้องเจ็บอีกรอบ  แถมยังกังวลเรื่องการวางยา เพราะอายุก็ 8 ปีแล้ว  แต่ถ้าปล่อยทิ้งไว้ในระยะยาว มันก็จะไม่ใช้ขาข้างนี้ต่อไป แถมถ้าหัวกระดูกมีปัญหาเช่นมีแคลเซียมมาเกาะ ทำให้ผิวไม่เรียบ ก็จะไปขูดเสียดสีกับกล้ามเนื้อ ทำให้อักเสบ  แต่อีกใจหนึ่งก็อยากให้มันเดินได้ ไม่เจ็บขา สามารถลงน้ำหนักขาได้

รู้สึกกังวลใจมาก ว่าจะตัดสินใจอย่างไรดี เห็นหน้ามันก็สงสารไม่อยากให้เจ็บตัวอีก ไม่อยากให้เสี่ยงอีก  แต่อีกใจหนึ่งก็อยากให้มันหายเจ็บ และป้องกันอักเสบในระยะยาว  รู้สึกซีเรียสพอสมควร หมอให้ตัดสินใจ 1 สัปดาห์