อาทิตย์ก่อนนู๊น เข้ากรุงเตบ เลยหอบหิ้ว น้องพลอย ลูกสาวคนเล็กไปทำหมันโต้ย

ก่อนไปก็โทรนัดกับหมอประจำ จับอดข้าว อดน้ำ ตั้งแต่ 4 ทุ่ม เพราะนัดไว้ 10 โมงเช้า

โฉมหน้า น้องพลอย ลูกติดท้องคุณนายปีใหม่ ณ วันทำหมัน อายุ 5 เดือน 3 วัน น้ำหนัก 2.6 กก.




ถามว่าทำไมต้องหอบลูกไปไกล ตอบว่าเราไว้ใจ เชื่อมือหมอที่โน่น ยิ่งเป็นลูกสาวยิ่งกังวลหนัก

อีกอย่างหมอที่นี่ต้องรอครบ 1 ปี เคยถามหมอย้อนไปว่า ถ้ามีลูกออกมา หมอจะรับเลี้ยงป่าว

ครั้นจะปล่อยไว้เรื่อยๆ ก็ไม่ไว้ใจ กลัวจะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้น

พวกหนุ่มๆ โตๆ ทำหมันหมดแล้ว 7 หนุ่ม แต่พี่น้องครอกเดียวกับพลอย ยังไม่ได้ทำหมัน

ไม่อยากเกิดเรื่องเศร้า ไม่อยากเลี้ยงลูกแมวเพิ่ม ไม่อยากให้พี่น้องผสมกันเอง

ตอนไปนั่งรอหมอ เด็กที่ร้านบอกฝากแมวไว้ก่อนหมอยังไม่มา

บอกไม่เป็นไร ขอรอ ต้องส่งลูก ให้กับมือหมอ แล้วมีเรื่องจะถามหมอด้วย

คือเมื่อก่อนแมวตัวเมียที่บ้านไปทำหมันมาทีเป็นเรื่องใหญ่ ต้องระวังกันสุดชีวิต

แต่ตอนพาคุณนายปีใหม่ไปทำกลับมาแผลนิดเดียว ก็สงสัย

พอหมอมาก็จับตรวจเลือด ถามหมอว่า ทำหมันตัวเมียมีกี่แบบ

หมอบอกว่าตามทฤษฏีมีแบบเดียว แต่เดี๋ยวนี้มีดัดแปลงทำแบบผูกท่อ

แต่หมอก็ทำแบบเดิม แบบเดียวที่หมอทำ ไปรับตอนเย็นๆ น้องพลอยตื่นแล้ว

มาดูแผลกัน 7 วันตัดไหม มีรอยผูกแค่ 2 ปมเอง

เห็นมั้ยทำหมัน ไม่น่ากลัวอย่างที่คิด แผลกระติ๊ดเดียวเองอ่ะ

กลับบ้านแม่ตัดเสื้อให้ใส่ น้องพลอยใส่แค่ 3 วัน แล้วถอดทิ้ง เห็นแผลไม่มีอะไร เลยปล่อยเค้าคงรำคาญเนอะ