คือขออนุญาต รบกวนพี่ๆ เพื่อนๆ ช่วยเราหน่อะค่ะ เราเขียนบทภาษาไทยเสร็จแล้ว แต่เราเขียนเป็นภาษาอังกฤษไม่ได้อะค่ะ ช่วยเราหน่อยนะคะ
+++ ขอบคุณล่วงหน้านะค่ะ ^^ "ขอบคุณ" ตัวใหญ่ๆเลยค่ะ
แอเรียล : ข้าจะได้ขึ้นไปดูโลกมนุษย์ได้เมื่อไหร่ค่ะ
ย่า : เจ้าจะได้ขึ้นไปดูโลกมนุษย์ได้ในเวลาที่เจ้าอายุครบ 15 ปี
ผู้พากย์ : ตอนวันเกิดอายุ 15 ของนางเอก นางขึ้นไปบนผิวน้ำวันที่เจ้าชายเรือแตกพอดี พอเห็นเจ้าชายครั้งแรกก็หลงรัก ช่วยพาเจ้าชายไปที่ฝั่ง
อิริค : ช่วยข้าด้วย ใครก็ได้ช่วยข้าที
แอเรียล : ข้าจะไปช่วยเจ้าเอง
ผู้พาย์ : ตรงชายฝั่งมีคอนแวนต์ของแม่ชี พวกแม่ชีเห็นคนมาเกยตื้นก็มาช่วยเจ้าชายไป แอเรียลไม่อยากให้คนเห็น เลยหลบพวกแม่ชีลงน้ำก่อนที่พระเอกจะฟื้น พระเอกเลยไม่ได้เจอแอเรียล จำได้แค่ว่าได้ยินเสียงคนร้องเพลง
แม่ชี : เจ้าเป็นอะไรมากหรือเปล่า ไปกับข้าเดี๋ยวข้าจะพาไปรักษา
ผู้พาย์ : จากนั้น เอริคเมื่อหายดีแล้วก็เดินทางกลับเมืองของตนทันที
ในขณะเดียวกันนั้น แอเรียล กลับไปถามย่าตัวเองว่า
แอเรียล : ถ้าตอนนั้นไม่ได้ช่วยพระเอกไว้ พอมนุษย์ตายแล้วจะเป็นยังไง
ผู้พากย์ : ย่าก็เลยเล่าเรื่องวิญญาณมนุษย์หลังตายจะได้ไปพบพระเจ้าให้ฟัง นางเอกเลยอยากได้วิญญาณอมตะเหมือนมนุษย์บ้าง นางเอกไปหาแม่มดทะเล เพื่อขอให้ได้พบกับเจ้าชายอีกครั้ง
แอเรียล : ท่านแม่มดช่วยข้าด้วยเถิด ข้าอยากเป็นมนุษย์ เพื่อไปตามหารักแรกพบของข้า
แม่มดบอกว่า:  เงือกจะเป็นมนุษย์และมีวิญญาณอมตะได้ จะต้องได้รับ รักแท้จากมนุษย์ มนุษย์คนนั้นจะต้องรักเจ้ามากๆ มากจนยอมแบ่งวิญญาณมาให้เจ้าได้ และต้องมาขอเจ้าแต่งงาน เมื่อนั้นเจ้าจะได้มีวิญญาณอมตะเหมือนมนุษย์ เอาล่ะ ข้าจะเสก ขาให้เจ้าโดยแลกกับเสียงของเจ้า แต่เจ้าจะเต้นรำได้งดงามกว่ามนุษย์ทุกคน แต่ทุกย่างก้าวเวลาเดินด้วยขา จะต้องเจ็บปวดเหมือนเดินบนคมมีด เจ้าจะยอมหรือ
แอเรียล : ข้ายอม ถ้าวิธีนี้จะทำให้ข้า ได้เจอกับคนที่ข้ารักอีกครั้ง
แม่มด : แต่ถ้า เจ้าทำให้มนุษย์ผู้นั้นรักเจ้าไม่ได้ วันรุ่งขึ้น เจ้าจะกลายเป็นฟองอากาศทันที
แอเรียล : ข้าตกลง
ผู้พากย์ : แอเรียลมาเกยตื้นที่วังของเจ้าชายซึ่งอยู่ริมทะเล  เจ้าชายเห็นนางเอกหน้าตาสวยน่ารัก และสงสารที่เป็นใบ้ เลยเก็บมาเลี้ยงเป็นน้องสาว
อิริค : เจ้าชื่ออะไรหรือ
แอเรียล : (แม้ว่าเธออยากจะบอกว่าเธอชื่ออะไรก็บอกไม่ได้ แต่ละก้าวที่เดินนั้น แม่จะเดินได้อย่างมนุษย์ก็จริง แต่ทำไมมันถึงได้เจ็บปวดถึงเพียงนี้ )
ผู้พากย์ : จากนั้นแอเรียลก็ได้เข้าไปในพระราชวังของเจ้าชาย แอเรียลได้เต้นรำอย่างสนุกนาน แต่ถึงจะสวยแค่ไหน เต้นรำเก่งยังไง ก็ไม่มีใครเชียร์ให้เป็นแฟนพระเอก เพราะเห็นเป็นแค่หญิงใบ้ ไร้ฐานันดร ฐานะต่ำต้อย พระเอกชอบเดินป่าเดินเขา นางเอกก็ยังจะไปเดินกับพระเอกด้วย เพราะอยากจะอยู่ใกล้พระเอกตลอดเวลา ทั้งที่ทุกก้าวเวลาเดินเจ็บปวดเหมือนโดนมีดกรีด พระเอกก็ยังเห็นนางเอกเป็นแค่น้องสาวอยู่ตลอด
อิริค : มาเดินป่าแบบนี้ ต้องระมัดระวังหน่อยเข้าใจมั้ย
แอเรียล : (พยักหน้า)
อิริค : ดีมาก ข้าเป็นห่วงเจ้านะ เพราะเจ้าคือน้องสาวของข้า
ผู้พากย์ : ต่อมาพระราชากับพระราชินีบอกว่าจะให้เป็นแต่งงานกับคู่หมั้นซึ่งเป็นเจ้าหญิงต่างเมือง ที่หมั้นหมายกันมาตั้งแต่เด็ก เอริคไม่พอใจที่ถูกจับคลุมถุงชน หน้าตาคู่หมั้นเป็นยังไงก็ยังไม่เคยเห็น แต่ก็โดนเสด็จพ่อเสด็จแม่บังคับให้ออกเรือไปสู่ขอว่าที่เจ้าสาว เอริคก็พานางเอกลงเรือไปด้วย บ่นกับนางเอกว่าไปถึงแล้วจะไปประกาศถอนหมั้น
อิริค : แอเรียลคอยดูนะ ถ้าข้าถึงที่หมายเมื่อไหร่ละก็ ข้าจะประกาศถอนหมั้น เพราะว่าข้ามีรักแรกพบ คือหญิงสาวที่ช่วยชีวิตข้าหลังเรือแตก แต่ตามหาเท่าไหร่ก็ไม่เจอสักที  แล้วถ้าพ่อแม่ข้าบังคับให้แต่งงานมีทายาทจริงๆข้า ขอแต่งกับเจ้าดีกว่า แอเรียล อย่างน้อยก็รู้จักกันมาก่อน ดีกว่าไปแต่งกับคนไม่เคยเห็นหน้า
แต่พอเจ้าชายอิริคได้เห็นหน้าเจ้าหญิงคู่หมั้น เจ้าชายจำได้ว่าคู่หมั้นคือแม่ชีที่เจอกันตอนพระเอกเรือแตก
อิริค : เจ้าใช่คนที่ช่วยข้า ตอนที่ข้าเรือแตกใช่หรือไม่
เจ้าหญิง : ค่ะเจ้าชาย
อิริค : ข้าตามหาคนที่ช่วยข้ามาแสนนาน ที่แท้ก็เป็นเจ้านี่เอง
เจ้าหญิง : (ยิ้มเขินอาย)
อิริค : แอเรียล… (เชยคางเจ้าหญิงให้มองหน้าตน)
แอเรียล : คะ เจ้าชาย
อิริค : ข้ารักเจ้านะ เพราะเจ้าคือรักแรกพบของข้า เจ้าจะแต่งงานกับข้าได้มั้ย
แอเรียล : ได้สิค่ะ ในเมื่อฉันก็รักท่านเหมือนกันค่ะ

เอริคเลยหลงรักเจ้าหญิงจึงตัดสินใจแต่งงานโดยในคืนวันแต่งงานนั้น โดยให้แอเรียลเข้ามาเต้นรำในงานเลี้ยงด้วย
คืนงานแต่ง เจ้าบ่าวเจ้าสาวเข้าหอไปด้วยกัน แอเรียลใจสลาย เมื่อข่าวรู้ถึงพี่สาว พี่สาวของแอเรียลก็มาหา
พี่สาวของแอเรียล1 : พี่ๆ ไปหาแม่มดทะเล และได้ตัดผมของตัวเองไปแลกกับมีดเล่มหนึ่ง
พี่สาวของแอเรียล2 :ถ้าเจ้าเอามีดเล่มนี้ไปแทงหัวใจเจ้าชาย แล้วเอาเลือดเจ้าชายมาล้างเท้า เจ้าจะได้กลับมาเป็นเงือกและใช้ชีวิตอยู่ต่อไปจนกว่าจะแก่ตายไปตอนอายุ 300 ปี ตายอายุขัยของเงือก แต่ถ้าไม่.... เจ้าจะกลายเป็นฟองน้ำตอนพระอาทิตย์ขึ้นทันที อ่ะ เอามีดไป
พี่ๆ โยนมีดขึ้นมาให้นางเอก นางเอกถือมีดเดินไปหาเจ้าชายกับเจ้าหญิงในห้องหอ
พอเห็นเจ้าบ่าวเจ้าสาวนอนกอดกันอย่างมีความสุขก็ใจอ่อน ฆ่าเจ้าชายไม่ลง
แอเรียล : (อิริค… แม้ว่าเจ้าจะไม่ได้รักข้าแบบคู่รัก แต่อยากให้เจ้ารู้ไว้ว่า ข้ารักเจ้ามากเหลือเกิน มากเกินกว่าจะทำร้ายเจ้าได้ อิริค ข้าลาก่อน…)
นางเอกเลยวิ่งออกมา โดดลงน้ำ กลายเป็นฟองคลื่นตอนพระอาทิตย์ขึ้นพอดี

พระเจ้าสงสารนางเอกที่เป็นคนดี ไม่ฆ่าสัตว์ตัดชีวิต มีหัวใจรักจริง
ความรักของนางเอกที่มีต่อเจ้าชายเป็นรักที่บริสุทธิ์ ไม่หวังผลตอบแทน ขอแค่อีกฝ่ายมีความสุขก็พอใจแล้วถึงแม้นางเอกจะไม่ใช่มนุษย์ แต่ความรักของเธอก็เป็นความรักที่ยิ่งใหญ่เทียบเท่ากับหัวใจรักของมนุษย์
พระเจ้าจึงให้นางเอกเป็นเทวทูตลม เป็นเวลา 300 ปี เมื่อครบกำหนดก็จะได้เป็นวิญญาณอมตะเหมือนของมนุษย์
ถ้าระหว่างนี้ได้เจอเด็กดี 1 คน ระยะเวลาก็จะน้อยลง 1 ปี แต่ถ้าเจอเด็กเกเร 1 คน จะต้องใช้เวลาเพิ่ม 1 วัน
นางเอกจึงกลายเป็นสายลม มาพัดผ่านคู่บ่าวสาวเป็นการบอกลาและอวยพรให้ทั้งคู่มีความสุข ก่อนจะจากไป