เราเป็นคนกรุงเทพฯ ตอนนี้ย้ายมาอยู่ทางภาคเหนือได้ประมาณ 4 ปี เป็นหมู่บ้านเล็กๆมีร้อยกว่าหลังคาเรือน มีวัดอยู่ในหมู่บ้านด้วย ในวัดมีพระประจำแค่ 1 รูป ชาวบ้านเรียกว่า " หลวงพ่อ " อายุประมาณ 60 กว่า แต่เราจะเรียกว่า " หลวงตา "
ท่านเป็นพระกรุงเทพฯ แต่ย้ายมาอยู่ทางเหนือ ชาวบ้านเห็นท่านอายุมากแล้วก็เลยไม่ได้ไห้ออกบิณทบาตรแต่จะผลัดกันนำอาหารมาถวายให้ท่านที่กุฏฏิทุกวันโดยผลัดกันจากหมู 1-4 ดว้ยความที่เราอยูกรุงเทพฯก็ไม่ค่อยได้ทำบุญแต่เป็นคนที่ไม่ได้เค่รงคลัดอะไรมากนัก เมื่อเห็นเป็นโอกาศดีที่จะได้ทำบุญเพราะจากบ้านไปวัดก็ปร ะมาณ 1 กิโลนิดหน่อย และคุณพ่อเพืองเสียก้เลยได้โอกาศที่จะได้ทำบุญให้ท่าน
คิดได้ดังนั้นเราก็ไปถวายเพลที่วัดเป็นประจำทุกวัน โดยทำกับข้าวเองทุกวัน ( ปรกติเป็นคนทำกับข้าวไม่ค่อยเป็น ) พอทำเสร์จก็ไปถวายเลย ก็จะเป็นอาหารภาคกลาง ก็ตามธรรมเนียมมีอาหารหวานคาว น้ำ ครบ เราเป็นคนชอบทำเบเกอรี่ก็จะทำไปให้ท่านบ่อยๆ เพราะท่านจะได้เก็บไว้ฉันท์กับกาแฟตอนเช้า ทุกครั้งที่ทำกับข้าวไปถวายรู้สึกมีความสุขและอิ่มเอมใจอย่างบอกไม่ถูก เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ทำกับมือ ตอนอยู่กรุงเทพฯไม่เคยได้ทำแบบนี้เลย ถ้าจะใส่บาตรก็ซื้อกับข้าวถุงเป็นชุด
ทางเหนือเนี่ยหน้าหนาวจะหนาวมาก หลวงตาบอกต้องต้มน้ำอาบทุกวันเพราะน้ำเย็นจัด เราก็ถวายเครื่องทำน้ำอุ่นให้ท่าน 1 เครื่อง และเราบอกให้ช่างไปติดตั้งให้ท่านด้วย โห... ยิ่งอิ่มเอมมีความสุขมากเลยค่ะ ถึงจะไม่ได้มากมายอะไรแต่รุ้สึกอิ่มบุญมากๆ
เราก็ไปถวายเพลให้ท่านทุกวัน ท่านก็ถูกใจอาหารที่ไปถวายเพราะเป็นอาหารภาคกลางมีข้าวสวยทุกครั้ง ของชาวบ้านจะเป็นข้าวเหนียวเป็นส่วนใหญ่และเป็นอาหารพื่้นเมือง ชาวบ้านส่วนใหญ่ทำนาไม่ค่อยมีรายได้มากนัก เราก็ถวายอยู่ประมาณเดือนนึงได้ถึงเจอเหตุการณ์นี้
จำได้วันนั้นไปกับ สามีและลูกสาว ปรกติจะไปกับสามีเท่านั้นลูกสาวเคยมาด้วยบ้างบางครั้งที่ไม่ไปโรงเรียนเพราะอยากสอนให้เค้าได้เข้าวัดทำบุญด้วย พอไปถึงก็ถวายตามปรกติท่านก็จุดธูป เทียน อาราทนาศิล และก็กล่าวเทศน์ให้ศิลให้พร แต่คราวนี้ไม้ปรกติเพราะท่านสวดไปหัวเราะไปและสวดกลับไปกลับมาไม่เหมือนเดิมหัวเราะตลอดไม่สำรวมและยื่นหน้ามาเรียกลูกสาวบอกให้เข้ามาหาไก้ลๆ แล้วถามชื่ออะไร อายุเท่าไร เรียนที่ไหน ลูกสาวขี้อายไม่ค่อยกล้าพูดเราก็เลยตอบให้ และสกิดลูกสาวให้ถอยออกมา ลูกมากระซิบว่าได้กลิ่นเบียร์จากหลวงตาด้วย เหม็นมาก เราก็เฉยๆ ไม่พูดอะไร เพราะตอนนั้นเราก็ได้กลิ่นเหมือนกัน แล้วหลวงตาก็หันมาพูดกับเราว่า
หลวงตา ' ใส่บาตรแต่ข้าว ปลาอาหารอย่างเดียวไม่เห็นใส่ซองให้บ้างเลย ไม่ได้นะทำบุญน่ะก็ต้องใส่เงินทองมาบ้างด้วย "
เรา @!@@@##?? ก็เหวอไปเลยค่ะ
เป็นครั้งแรกที่เจอพระดื่มเบียร์ก็ตกใจเพราะไม่เคยเจอกับตัวแบบนี้มาก่อนเป็นเรื่องใหม่มากสำหรับเรา ก็เล่าให้คนในหมู่บ้านฟังเป็นคนกรุงเทพฯเหมือนเราแต่อยู่มาก่อนเป็นสิบปี เค้าก็บอกว่าอ๋อเค้าก็รู้เคยซื้อไปถวายด้วยเพราหลวงตาขอ รูสืกหดหู่มากเลยพูดอะไรไม่ออก แต่จากนั้นจนถึงวันนี้ไม่เคยไปถวายเพลให้ท่านอีกเลย เพราะไม่อยากบาปถ้าเราไม่ศรัธรา
ปล. ยังนับถือศาสนาพุทธอยู่นะคะ และยังเลื่อมใสในพระพุทธศาสนาอยู่ แต่ไม่รู้จะอธิบายให้ลูกฟังยังใงที่ไปเจอแบบนี้ ( ลูกเรียนโรงเรียนคริสเตียนแต่นับถือพุทธ )
ใครเคยไปทำบุญ แล้วได้กลิ่นเบียร์จากพระบ้าง
ท่านเป็นพระกรุงเทพฯ แต่ย้ายมาอยู่ทางเหนือ ชาวบ้านเห็นท่านอายุมากแล้วก็เลยไม่ได้ไห้ออกบิณทบาตรแต่จะผลัดกันนำอาหารมาถวายให้ท่านที่กุฏฏิทุกวันโดยผลัดกันจากหมู 1-4 ดว้ยความที่เราอยูกรุงเทพฯก็ไม่ค่อยได้ทำบุญแต่เป็นคนที่ไม่ได้เค่รงคลัดอะไรมากนัก เมื่อเห็นเป็นโอกาศดีที่จะได้ทำบุญเพราะจากบ้านไปวัดก็ปร ะมาณ 1 กิโลนิดหน่อย และคุณพ่อเพืองเสียก้เลยได้โอกาศที่จะได้ทำบุญให้ท่าน
คิดได้ดังนั้นเราก็ไปถวายเพลที่วัดเป็นประจำทุกวัน โดยทำกับข้าวเองทุกวัน ( ปรกติเป็นคนทำกับข้าวไม่ค่อยเป็น ) พอทำเสร์จก็ไปถวายเลย ก็จะเป็นอาหารภาคกลาง ก็ตามธรรมเนียมมีอาหารหวานคาว น้ำ ครบ เราเป็นคนชอบทำเบเกอรี่ก็จะทำไปให้ท่านบ่อยๆ เพราะท่านจะได้เก็บไว้ฉันท์กับกาแฟตอนเช้า ทุกครั้งที่ทำกับข้าวไปถวายรู้สึกมีความสุขและอิ่มเอมใจอย่างบอกไม่ถูก เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ทำกับมือ ตอนอยู่กรุงเทพฯไม่เคยได้ทำแบบนี้เลย ถ้าจะใส่บาตรก็ซื้อกับข้าวถุงเป็นชุด
ทางเหนือเนี่ยหน้าหนาวจะหนาวมาก หลวงตาบอกต้องต้มน้ำอาบทุกวันเพราะน้ำเย็นจัด เราก็ถวายเครื่องทำน้ำอุ่นให้ท่าน 1 เครื่อง และเราบอกให้ช่างไปติดตั้งให้ท่านด้วย โห... ยิ่งอิ่มเอมมีความสุขมากเลยค่ะ ถึงจะไม่ได้มากมายอะไรแต่รุ้สึกอิ่มบุญมากๆ
เราก็ไปถวายเพลให้ท่านทุกวัน ท่านก็ถูกใจอาหารที่ไปถวายเพราะเป็นอาหารภาคกลางมีข้าวสวยทุกครั้ง ของชาวบ้านจะเป็นข้าวเหนียวเป็นส่วนใหญ่และเป็นอาหารพื่้นเมือง ชาวบ้านส่วนใหญ่ทำนาไม่ค่อยมีรายได้มากนัก เราก็ถวายอยู่ประมาณเดือนนึงได้ถึงเจอเหตุการณ์นี้
จำได้วันนั้นไปกับ สามีและลูกสาว ปรกติจะไปกับสามีเท่านั้นลูกสาวเคยมาด้วยบ้างบางครั้งที่ไม่ไปโรงเรียนเพราะอยากสอนให้เค้าได้เข้าวัดทำบุญด้วย พอไปถึงก็ถวายตามปรกติท่านก็จุดธูป เทียน อาราทนาศิล และก็กล่าวเทศน์ให้ศิลให้พร แต่คราวนี้ไม้ปรกติเพราะท่านสวดไปหัวเราะไปและสวดกลับไปกลับมาไม่เหมือนเดิมหัวเราะตลอดไม่สำรวมและยื่นหน้ามาเรียกลูกสาวบอกให้เข้ามาหาไก้ลๆ แล้วถามชื่ออะไร อายุเท่าไร เรียนที่ไหน ลูกสาวขี้อายไม่ค่อยกล้าพูดเราก็เลยตอบให้ และสกิดลูกสาวให้ถอยออกมา ลูกมากระซิบว่าได้กลิ่นเบียร์จากหลวงตาด้วย เหม็นมาก เราก็เฉยๆ ไม่พูดอะไร เพราะตอนนั้นเราก็ได้กลิ่นเหมือนกัน แล้วหลวงตาก็หันมาพูดกับเราว่า
หลวงตา ' ใส่บาตรแต่ข้าว ปลาอาหารอย่างเดียวไม่เห็นใส่ซองให้บ้างเลย ไม่ได้นะทำบุญน่ะก็ต้องใส่เงินทองมาบ้างด้วย "
เรา @!@@@##?? ก็เหวอไปเลยค่ะ
เป็นครั้งแรกที่เจอพระดื่มเบียร์ก็ตกใจเพราะไม่เคยเจอกับตัวแบบนี้มาก่อนเป็นเรื่องใหม่มากสำหรับเรา ก็เล่าให้คนในหมู่บ้านฟังเป็นคนกรุงเทพฯเหมือนเราแต่อยู่มาก่อนเป็นสิบปี เค้าก็บอกว่าอ๋อเค้าก็รู้เคยซื้อไปถวายด้วยเพราหลวงตาขอ รูสืกหดหู่มากเลยพูดอะไรไม่ออก แต่จากนั้นจนถึงวันนี้ไม่เคยไปถวายเพลให้ท่านอีกเลย เพราะไม่อยากบาปถ้าเราไม่ศรัธรา
ปล. ยังนับถือศาสนาพุทธอยู่นะคะ และยังเลื่อมใสในพระพุทธศาสนาอยู่ แต่ไม่รู้จะอธิบายให้ลูกฟังยังใงที่ไปเจอแบบนี้ ( ลูกเรียนโรงเรียนคริสเตียนแต่นับถือพุทธ )