ได้อ่านเรื่อง A-bout ของ VBK แล้ว  พบว่าสนุกดีครับ มีข้อดีเพียบเลย
1. ทั้งตลกทั้งบู๊
2.เล่นมุขหน้าตายแบบคุโรมาตี้ รวมทั้งมีตัวประกอบที่สร้างมาเล่นมุขเต็มเรื่อง บางตอนนี่มันคุโรมาตี้ชัดๆ (เน้นเล่นมุขตั้งแต่เล่ม 5 ขึ้นไป)
3. มีตอนสัปเพเหระแบบในจอมเกบูลส์ให้รู้สึกอิ่มในหนึ่งเล่ม  (ไม่เหมือนแนวตีกันบางเรื่อง ที่อ่านจบหนึุ่งเล่มแล้วยังรู้สึกงงๆว่าเนื้อหาในเล่มนี้มันคืออะไร)
4. บิ้วด์อารมณ์ฉากตัวร้ายให้อยากเห็นการต่อสู้ได้ดี (ถึงจะไม่อ่านแล้วฮึดเท่าจอมเกบูลส์ก็เถอะ)
5. หักมุมตลอดในฉากคนสู้กัน บางครั้งก็หักมุมแล้วหักมุมอีก จนไม่มีความน่าเบื่อเลย
6. ปริศนาในเรื่อง ก็ทำได้ดี ทำให้สงสัยว่าก่อนพระเอกจะเข้ามาโรงเรียน มันเกิดอะไรขึ้นบ้าง ขนาดตัวละครหน้าตาเห่ยๆอย่างพี่แว่น ยังมีอดีตอันน่าทึ่งเลย (ฮา)
7. พระเอกในเรื่องน่าสนใจมาก เห็นหน้าปุ๊ป ก็รู้เลยว่าเดี๋ยวต้องมีเรื่องเสื่อมๆเกิดขึ้น ซึ่งปรกติพระเอกเรื่องแนวนี้ มักจะแค่บ้าบอ กับต่อยเก่ง เท่านั้น ต่างจากเรื่องนี้ที่พระเอกจะเป็นชนวนแห่งความบ้าบอแบบโง่ๆตลอด

ข้อเสียก็มีแค่ การต่อสู้ ทำได้ไม่หนักแน่นเท่ากับจอมเกบูลส์ แต่การหักมุมของเรื่องนี้เลยทำให้ไม่น่าเบื่อ

นับตั้งแต่ยุคจอมเกบูลส์ ผมก็ไม่ประทับใจแนวตีกันเรื่องไหนเลย ได้อ่าน worst บ้าง ก็ยังเฉยๆเพราะเรื่องมันอาร์ทไป(แต่การออกแบบเสื้อผ้า่ สุดยอดมาก) นัมบะก็เนื้อเรื่องดี แต่มันดรามาไปหน่อย จนเสียความอยากอ่านแบบหลายๆรอบ
ขณะที่คนแต่งเรื่อง A-bout แสดงให้เห็นว่า นอกจากการวาดภาพแล้ว เค้ายังรู้จักการทำเนื้อหาให้สนุกด้วย ทั้งการหักมุม และการเล่นมุข ซึ่งพอในเรื่องทำท่าจะน่าเบื่อ พี่แกก็จัดการหักมุมให้มันน่าสนใจขึ้นได้

ปล. เรื่องนี้จะสนุกจนอยู่ตัวตอนเล่ม 5 ขึ้นไปครับ  เล่มแรกๆยังไม่เป็นคุโรมาตี้ซักเท่าไหร่ ญี่ปุ่นออก 19 เล่มแล้ว  ในไทยถึงเล่ม 11
ผมว่า ถ้าเรื่องนี้แต่งในยุค จอมเกบูลส์  หรือ Boy  ก็คงได้เป็นเรื่องในตำนานอีกเรื่องแน่ น่าเห็นใจเหมือนกันที่มาแต่งในยุคที่การ์ตูนแนวตีกันไม่บูมแล้ว