มีน้องอยู่คนนึง(นับถือกันเฉยๆไม่ได้เป็นญาติกันนะครับ)เรียนบัญชี ม.ปิดแห่งนึง เขาเล่าให้ฟังว่า คือตอนนี้เขาอยู่ปี2 แล้วแทบไม่มีเพื่อนเลยเพราะบ้านเขาฐานะไม่ค่อยดี พ่อแม่เสียอยู่กับญาติที่ไม่ค่อยจะช่วยเหลืออะไรนัก ตอนมาเรียนยังต้องเอาเงินเก็บมาจ่ายค่าเทอมเอง กู้กรอ.ก็ไม่ได้ญาติไม่ยอมเซ็น ญาติเขาบอกว่า ไม่เอาไม่อยากเป็นหนี้ ให้อยู่ด้วยก็ดีแล้วนะ ความจริงถ้าไม่พร้อมก็น่าจะไปเรียนรามนะ (ดูพูดสิ) ก็ต้องเอาเงินเก็บมาจ่าย แล้วไม่มีเงินเขาก็เลยไปทำงาน เซเว่น แบบพาร์ทไทม์ ซึ่งตรงนี้แหละทำให้เขาเรียนเสร็จแล้วก็ต้องรีบไปทำงานทันที ไม่ได้อยู่รับน้อง
ทำให้รุ่นพี่บางส่วนไม่พอใจ บอกให้เพื่อนพามารับร้อง เขาก็บอกสาเหตุี้ไป แล้วก็ไม่ได้เข้ารับน้องเลย ถูกเพื่อนบอยคอต ทำให้เวลามีงานกลุ่มก็ะถูกปฏิเสธ แล้วพูดว่า "คือมันต้องประชุมงานกันบ่อย กลัวนายจะไม่มีเวลาน่ะ " ทำให้เวลามีงานกลุ่มต้องทำคนเดียวตลอด ปัญหาคือมันก็ทำซะดีกว่าพวกทำงานกลุ่มอีก โดนหมั่นไส้หนักเข้าไปอีก อาจารย์เรียกไปคุยว่าทำไมทำคนเดียวล่ะไม่มีกลุ่มเหรอ มันก็บอกสาเหตุไป อาจารย์ก็เข้าใจครับ บอกว่า"ไม่เป็นไรเดี๋ยวจะขอทุนให้นะ เรื่องงานกลุ่มช่างมันเดี่ยวได้เดี่ยวไป ขยันๆนะ" ตอนนี้เขาอยู่ปี 2 แล้วเขาก็พยายามจูนหาเพื่อนแต่ก็จูนไม่ติด มันก็จนปัญญา มันบอกว่ามันกลัวว่าจบไปแล้วจะโดนรุ่นพี่ที่จบไปก่อน ไม่รับมันเข้าทำงาน รุ่นพี่เคยบอกว่า "จะเรียนกับทำงานอย่างเดียวใช่มั้ย สัมพันธภาพไม่มี เพื่อนไม่คบ ใครมันจะรับเข้าทำงาน" ตอนนี้มันเครียดมาก เป็นคุณ คุณจะแนะนำน้องเขายังไงดีครับ