ตามหัวข้อกระทู้นั้นถูกต้องเพียงครึ่งเดียวครับ.....

กรณีการทำละเมิดอย่างอุบัติเหตุรถชนคนแบบนี้ แม้ผู้ที่ขับรถชนจะประมาท แต่ถ้าปรากฏว่าผู้เสียหายเองก็มีส่วนประมาทอยู่ด้วย เช่น วิ่งตัดหน้ารถยนต์บนถนนในระยะกระชั้นชิด, ไม่ข้ามสะพานลอยทั้งที่สะพานลอยอยู่ไม่ไกล, ข้ามโดยฝ่าฝืนสัญญาณไฟ ฯลฯ กฎหมายให้อำนาจศาลที่จะกำหนดให้ค่าสินไหมทดแทนตกเป็นพับ (คือไม่ต้องใช้ค่าสินไหมทดแทน) ได้ หรือลดโทษสำหรับความผิดนั้นเพียงใดก็ได้ตามแต่พฤติการณ์

คำพิพากษาฎีกาที่ 765/2533
".......แม้การที่ผู้ตายไม่ข้ามถนนในทางข้าม ซึ่งอยู่ไม่ห่างจากที่เกิดเหตุอันถือได้ว่าผู้ตายมีส่วนประมาทด้วยก็ตาม แต่ ป. มีส่วนประมาทมากกว่า เพราะ ป. ขับรถโดยไม่ชะลอความเร็วในขณะใกล้ถึงทางแยก การที่ผู้ตายมีส่วนประมาทก่อให้เกิดความเสียหายศาลย่อมมีอำนาจกำหนดค่าสินไหมทดแทนให้โจทก์มากน้อยเพียงใดก็ได้ โดยอาศัยพฤติการณ์เป็นประมาณ"

ส่วนกรณีผู้ตายต้องการฆ่าตัวตายจึงกระโดดตัดหน้ารถนั้นก็ตาม คห.7 เลยครับ

การจะวินิจฉัยว่าประมาทหรือไม่นั้น ต้องดูว่า "บุคคลในภาวะเช่นนั้นจะสามารถใช้ความระมัดระวังได้มากกว่านั้นหรือไม่" หากผู้ตายกระโดดขวางหน้ารถในระยะกระชั้นชิด พิสูจน์ได้ว่ายากที่ใครก็ตามจะหยุดรถได้ทันนั้น ก็สุดวิสัยที่จะได้ใช้ความระมัดระวัง ก็ไม่เป็นประมาท

แต่ถ้าพิสูจน์ได้ว่าผู้ตายกระโดดตัดหน้ารถก็จริง แต่ยังอยู่ในระยะไกล แต่จำเลยขับรถมาด้วยความเร็วสูงมากทำให้ห้ามล้อไม่ทัน หากจำเลยใช้ความเร็วต่ำกว่านี้ก็จะห้ามล้อได้ทันและไม่ชน กรณีก็จะเป็นประมาท (ข้อเท็จจริงเหมือนกันคือผู้ตายต้องการฆ่าตัวตาย)

---

ในเรื่องประมาทนั้นมีคำพิพากษาฎีกานึงที่น่าสนใจ คือ คำพิพากษาฎีกาที่ 1961/2528
".....จำเลยถูกตีที่ทัดดอกไม้ด้านขวาจนร่วงตกจากเก้าอี้เข่าทรุดลงกับพื้น ผู้ตายเข้าล็อกคอและดึงคอเสื้อจำเลยไว้พร้อมกับพูดว่าเอาให้ตาย และมีคนอีกกลุ่มหนึ่งกรูกันเข้ามาจะรุมทำร้ายจำเลย จำเลยสะบัดหลุดแล้วชักปืนออกมาขู่ โดยหันปากกระบอกปืนขึ้นฟ้าพร้อมกับตะโกนว่าอย่าเข้ามา ทันใดนั้นมีคนเข้ามาตะปบปืนในมือจำเลยเพื่อจะแย่งปืน ปืนลั่นขึ้น 1 นัด กระสุนถูกผู้ตายล้มลงถึงแก่ความตายจำเลยวิ่งหนี แต่คนกลุ่มนั้นวิ่งไล่ตามจะทำร้ายจำเลย จำเลยยิงปืนขู่ขึ้นฟ้าอีก 1 นัด แล้ววิ่งไปได้หน่อยหนึ่งก็หมดสติล้มลงกระสุนปืนนัดที่สองพลาดไปถูกผู้เสียหายบาดเจ็บสาหัส ดังนี้ฟังไม่ได้ว่าจำเลยมีเจตนาฆ่าหรือพยายามฆ่า จำเลยจึงไม่มีความผิดและจะถือว่าจำเลยกระทำให้ผู้อื่นตายโดยประมาทหรือรับอันตรายสาหัสโดยประมาทมิได้....."

ข้อเท็จจริงตามกรณีนี้คือ จำเลยถูกกลุ้มรุมทำร้าย จึงใช้ปืนยิงส่งๆ ออกไปเพื่อขู่จำนวน 2 ครั้ง ครั้งแรกถูกคนตาย ครั้งที่สองถูกคนเจ็บสาหัส
- โจทก์ฟ้องว่าเจตนาฆ่า ศาลวินิจฉัยว่าไม่มีเจตนา
- จำเลยต่อสู้ว่าเป็นการป้องกันโดยชอบ
- โจทก์ต่อสู้ว่าการที่จำเลยใช้ปืนยิงส่งๆ ถูกคนเจ็บคนตายเป็นการกระทำโดยประมาท
- ศาลวินิจฉัยว่าจำเลยไม่ประมาท โดยให้เหตุผลว่า "บุคคลในภาวะที่ถูกกลุ้มรุมทำร้ายเช่นนั้น จะเกณฑ์ให้ใช้ความระมัดระวังมากกว่านั้นคงไม่ได้" กล่าวคือ คนกำลังถูกรุมทำร้ายจะสามารถใช้ความระมัดระวังได้เพียงใด การที่จำเลยยิงส่งๆ ไปเพื่อป้องกันตัวขณะที่ถูกรุมทำร้ายนั้นจะให้ระมัดระวังมากกว่านั้นคงไม่ได้