ฉากสารภาพความในใจระหว่างป้าหลานที่บันใดหน้าบ้าน ฉากเบาๆแต่เข้มข้นในความรู้สึกของคนทั้งคู่ ฉากนี้เบาๆเรียบๆก็จริง
แต่ลองนึกถึงตัวเองตอนที่กำลังจะบอกความในใจให้ใครสักคนได้รับรู้ มันยากมากเลยนะ ฉากนี้น้ำตาซึมออกมาโดยไม่ทันตั้งตัว
อาจเพราะอินกับการแสดงของน้องแมทและน้องมิกซ์มากไปหน่อย

ทำไมเล่นเข้าขากันดีอย่างนี้ ขอชื่นชมจากใจจริงค่ะ ต้องชื่นชมคนคัดเลือกนักแสดงด้วย


ปล. ฉากมี่และสารวัตรออกเดต เป็นอีกฉากที่ประทับใจมากค่ะ ผกก. ทำให้พระเอกเป็นผู้ชายที่ผู้หญิงในสังคมต้องการเป็นอย่างมาก
ปกติจะเห็นผู้ชายขอจับมือแล้วเดินไปด้วยกัน แต่เรื่องนี้ทำให้พระเอกฉีกไปอีกทาง อยากให้ผู้หญิงไว้วางใจโดยไม่ชักจูงด้วยภาษากาย
แต่ใช้ภาษาใจสื่อแทนโดยให้ความมั่นใจแก่นางเอก ทำให้นางเอกเปิดใจรับและมั่นใจที่จะเดินไปด้วยกัน
ฉากนี้ดีไซน์ให้นางเอกเดินมาข้างหน้าประมาณหนึ่งช่วงตัว และยื่นมือมาให้พระเอกจับ จากนั้นก็ออกเดินไปพร้อมๆกัน
มันทำให้ฝ่ายหญิงรู้สึกมั่นใจมากยิ่งขึ้น ไม่รู้นะว่าผู้หญิงทั่วไปรู้สึกยังไง


แต่นาทีนั้นทำให้ดิชั้นเข้าใจความรู้สึกของมีคณาอย่างมาก สงสัยจะซึมซับตัวละครจริงๆ

ฉากนี้ได้เห็นความหลากหลายในสายตาน้องบอย ทั้งตื่นเต้น ดีใจ สุขใจ ประหลาดใจเหมือนไม่อยากจะเชื่อ
เล่นไหลลื่นทั้งน้องบอยน้องแมท ขอบคุณนะคืนนี้หลับฝันดีอีกคืน และขอบคุณที่ทำให้ได้ฟังเพลงคิดถึงบ้าน ก่อนนอนอีกครั้ง

ฟ้ากระจ่างดาว ได้ยินทีไรคิดถึงฟ้าที่บ้านค่ำคืนฤดูหนาวทุกที ฟ้ามืดสนิทแต่ดวงดาวกลับสว่างจ้า ฟ้ายิ่งมืดเท่าไหร่กลับมองเห็นแสงสว่างของดวงดาวมากขึ้นเมื่อนั้น