คู่จิ้น คือ คู่ระหว่าง ชาย-ชาย ซึ่งเขาอาจมิได้เป็นเกย์ แต่ถูกจับคู่ขึ้นจากกลุ่มสาวๆที่เรียกตัวเองว่า สาววาย เช่น ริท-โตโน่ ,เต๋า-คชา ฯลฯ
หรือ อาจเป็นคู่รักระหว่าง ชาย - ชาย เช่น กัน-เธโอ ,เก่ง-บอย ,อ๋อง-ปอม ฯลฯ  จึงเป็นที่มาของปรากฎการณ์ "คู่จิ้น" ในสังคมไทย
ข้อสังเกตุหนึ่งมีว่า คู่จิ้นหรือคู่รัก ที่สาววาย และสื่อหยิบยกมานำเสนอนี้ พวกเขาต่างก็หน้าตาดี หล่อ น่ารัก เหมาะสมกัน และเมื่อคู่กันแล้วดูสมบูรณ์แบบ(คู่รักในอุดมคติ)  จึงทำให้สังคมสนใจและเข้าใจเกย์มากขึ้น ภาพลักษณ์ของเกย์จึงหลุดออกจากมายาคติเดิมๆที่ว่า เกย์เป็นตัวตลก ในภาพยนต์หรือละคร เกย์เป็นได้แค่คนโง่ที่โดนผู้ชายปอกลอก เกย์เป็นช่างตัดผม ช่างแต่งหน้า เมกอัพอาร์ททิส ดีไซเนอร์ อะไรพันธ์นั้น สังคมเข้าใจเกย์มากขึ้นว่า เกย์ มีบทบาทต่อสังคมมากกว่านั้น..

แต่อย่างไรก็ดี ปรากฎการณ์ คู่จิ้น ทำให้เกย์ถูกยอมรับในสังคมไทย จริงหรือ?
แท้จริงแล้ว กลับกลายเป็นว่า ปรากฎการณ์ คู่จิ้น ในโลกโซเชียล และสื่อต่างๆนั้น กลับเป็นเครื่องกดขี่เกย์อย่างไม่รู้ตัว
ในโลกของความจริง เกย์ ก็เป็นมนุษย์ปุถุชนธรรมดา ที่มีทั้งหล่อ ขี้เหล่ อ้วน ผอม ดำ บ้านนอก แก่  แต่ภาพของคู่จิ้นนั้น กลับตรงกันข้าม คู่จิ้น ที่สังคมให้การยอมรับนั้นต้องเป็นคู่ที่หน้าตาดี หล่อ เหมาะสม จึงเป็นการสร้างมายาคติใหม่ว่า เกย์ต้องหล่อ ต้องน่ารัก เหมาะสมกัน โรแมนติก
เป็นผลทำให้สังคมไทยยอมรับเฉพาะเกย์ที่หน้าตาดีเท่านั้น เกย์ที่หล่อ น่ารัก เท่านั้น จึงจะมีที่ยืนในสังคม แล้วเกย์อื่นๆละ จะไปอยู๋ไหน?

กลับกลายเป็นว่าปรากฎการณ์คู่จิ้นนั้น ทำให้ภาพลักษณ์เกย์ดีขึ้น แต่สังคมกลับยอมรับเฉพาะเกย์ที่หน้าตาดีเท่านั้น แล้วเกย์ที่ขี้เหล่ก็ต้องอยู่ในมุมมืดชายขอบของสังคมต่อไป