คือเวลาเอาของกินไปให้มันจะกระดิกหางรับรู้
แต่ก็ทำเหมือนไม่สนใจ พอเข้าบ้านไปกลับมา ก็ยังไม่กิน แถมบางทีกินทิ้งกินขว้างอีก
ไม่รู้ว่าเพราะไม่หิวรึเปล่า แต่ก็ให้มันตรงเวลาแบบนี้ทุกวันอะค่ะ
มันก็จะประมาณนี้ บางทีวิ่งมาถึงอาหารแล้ว แต่พอสังเกตุว่าเรามองมันจะไม่กิน
คือไม่ใช่อะไรหรอก เราขี้เกียจรอให้มันได้ฤกษ์ ตามอารมณ์
เพราะต้องออกมากวาด กะเอาเศษไปทิ้ง เวลามันกินเสร็จ
แต่พอมีหมาจรจัดมาขอข้าวแล้วเราทำท่าจะให้ พี่แกรีบวิ่งมา ไล่หมาตัวนั้น
ปกติเรียกให้มากินนั่งเฉย พอหมาจรจัดมา กระดูก ชิ้นใหญ่ก็กัดหมด หิวไม่หิวก็กิน
บางที พอมันกินสร็จแล้ว เราจะเอาที่เหลือให้หมาจรจัด เทใส่จาน
มันลุกมากินเฉยเลย ไอ้หมาตัวนั้นก็ไม่กล้า
วันนี้เราเอาไปให้เวลาเดิม แค่กระดิกหางรับรู้
ผ่านไปครึ่งชม. ยังเหมือนเดิม เราเลยจะเอาไปทิ้งขี้เกียจรอ แต่ยังไม่ได้ทิ้ง
มันนึกว่าเรา เอาไปโยนในถังขยะเลยวิ่งไปหาในถังชขยะ
ทั้งเอ้นดูมัน ทั้งหมั่นไส้ ไม่รู้จะทำยังไงละ
เพราะไม่ได้มีเวลามาเฝ้ามันเสร็จทุกวัน
ทำยังไงให้หมากินข้าวตอนที่ให้เลยคะ
แต่ก็ทำเหมือนไม่สนใจ พอเข้าบ้านไปกลับมา ก็ยังไม่กิน แถมบางทีกินทิ้งกินขว้างอีก
ไม่รู้ว่าเพราะไม่หิวรึเปล่า แต่ก็ให้มันตรงเวลาแบบนี้ทุกวันอะค่ะ
มันก็จะประมาณนี้ บางทีวิ่งมาถึงอาหารแล้ว แต่พอสังเกตุว่าเรามองมันจะไม่กิน
คือไม่ใช่อะไรหรอก เราขี้เกียจรอให้มันได้ฤกษ์ ตามอารมณ์
เพราะต้องออกมากวาด กะเอาเศษไปทิ้ง เวลามันกินเสร็จ
แต่พอมีหมาจรจัดมาขอข้าวแล้วเราทำท่าจะให้ พี่แกรีบวิ่งมา ไล่หมาตัวนั้น
ปกติเรียกให้มากินนั่งเฉย พอหมาจรจัดมา กระดูก ชิ้นใหญ่ก็กัดหมด หิวไม่หิวก็กิน
บางที พอมันกินสร็จแล้ว เราจะเอาที่เหลือให้หมาจรจัด เทใส่จาน
มันลุกมากินเฉยเลย ไอ้หมาตัวนั้นก็ไม่กล้า
วันนี้เราเอาไปให้เวลาเดิม แค่กระดิกหางรับรู้
ผ่านไปครึ่งชม. ยังเหมือนเดิม เราเลยจะเอาไปทิ้งขี้เกียจรอ แต่ยังไม่ได้ทิ้ง
มันนึกว่าเรา เอาไปโยนในถังขยะเลยวิ่งไปหาในถังชขยะ
ทั้งเอ้นดูมัน ทั้งหมั่นไส้ ไม่รู้จะทำยังไงละ
เพราะไม่ได้มีเวลามาเฝ้ามันเสร็จทุกวัน