ผมเห็นคุณยรรยง พูดถึงการจะขายข้าวนึ่งให้มากขึ้น หลายครั้ง ทั้งตอนเข้ารับตำแหน่ง และเมื่อสองวันก่อน เพื่อแย่งแชมป์การส่งออกข้าวนึ่งคืนจากอินเดีย (สงสัยไม่เข้าใจนโยบายนายกฯ จริง ๆ เพราะนายกฯ ต้องการจำนวนเงิน มากกว่าจำนวนตัน จะไปทวงแชมป์ปริมาณทำไม)




ก็เลยเกิดคำถามว่า คุณยรรยงคิดเรื่องนี้มาตั้งแต่เมื่อไหร่ สมัยที่คุณยรรยง เป็นปลัดกระทรวงฯ เคยมีการนำเสนอประเด็นนี้ ให้กับคุณบุญทรงหรือไม่ เพราะประเด็นที่คุณยรรยงพูด จะอยู่ในจุดที่ว่า ปี 54 มีปริมาณการส่งออกมาก (ขอไม่ใช้ตัวเลขตามข่าวนะครับ เพราะมันมั่ว ๆ ชอบกล) แล้วปี 55 (ตอนคุณยรรยง เป็นปลัดกระทรวงนั่นแหละ) มียอดส่งออกลดลงไปมาก ซึ่งเหตุผลที่ทำให้ส่งออกน้อย จากมุมมองของคุณยรรยง ก็คือ เอกชน ไม่มีข้าวเปลือกไปทำข้าวนึ่ง เลยทำให้ไม่มีข้าวขาย


ดังนั้น ถ้าต่อไปนี้ รัฐบาลยอมปล่อยข้าวเปลือกให้เอกชนไปทำข้าวนึ่ง หรือแทนที่จะให้โรงสีที่ร่วมโครงการ สีเป็นข้าวสารเจ้าส่งมอบทั้งหมด ก็ให้เปลี่ยนเป็นทำข้าวนึ่งส่งด้วย ก็จะทำให้ประเทศมีข้าวนึ่ง เพื่อขาย


ผมเลยสงสัยว่า ทำไมเมื่อเริ่มโครงการจำนำข้าวทุกเมล็ด รัฐบาลเพื่อไทย ถึงไม่ทำการกำหนดให้สามารถมีการทำข้าวนึ่ง ส่งเข้าสต๊อกของรัฐด้วย แทนที่จะให้ส่งเป็นข้าวสารเจ้าอย่างเดียว

เพราะเมื่อเสียตลาดไปแล้ว ตอนนี้คิดจะทวงคืนยอดนั้นกลับมา มันจะเป็นไปได้ง่าย ๆ เหมือนกับที่คุณยรรยงคิด คงเป็นไปได้ยาก


ขอเปิดประเด็นสนทนาแค่นี้ก่อนแล้วกันครับ เดี๋ยวจะมาเพิ่มข้อมูล