เรื่องของเรื่องคือเรามีแฟนอายุน้อยกว่าเรา 3 ปีค่ะ แฮะๆ เรารู้จักกันมานานประมาณ 6 ปีได้แล้ว แล้วก้ดูใจกันมาประมาณ 3 ปีกว่าจะได้เป็นแฟนกัน เราเป็นผู้หญิงหน้าตาธรรมดา บ้านๆมาก ตัวจัดว่าเตี้ยเลย สูงแค่ 156 เอง = = ไม่ได้มีอะไรโดดเด่นเลย ส่วนแฟนเราหน้าตาดีตั้งแต่เด็กๆเลยค่ะ ได้เป็นทั้งดรัม เดือน รร ฯลฯ ปัจจุบันเราเรียนอยู่ปี 4 ค่ะ ส่วนแฟนเราพึ่งขึ้นปี 1 เรียนทันตะ แล้วก็ยังได้เป็นเดือนทันตะอีก บางทีเราก้รู้สึกจิตตกมากเลย ตั้งแต่พอเขาเข้ามหาลัย เรารู้นะว่าเขาเรียนหนัก ไม่มีเวลาคุยกันเลย กิจกรรมก็เยอะอีก เราจึงพยายามทำตัวไม่งี่เง่า และก้คอยให้กำลังใจเขา แต่บางทีก้อดน้อยใจไม่ได้เลยอ่าค่ะ รู้สึกแย่จัง แล้วพอเขาได้เปนเดือนคณะ มันก้เลยทำให้เรารู้สึกแบบ เราคู่ควรกับเขามั้ยน้าาา เขาทั้งหล่อ เรียนเก่ง ดูดีหมดเลย แล้วดูเราสิ เราพยายามทำตัวให้ดูดีขึ้น ทั้งบำรุงหลายๆอย่าง ออกกำลังกาย ( เราเปนคนผอม หน้าไม่เนียน ผิวมัน ผมบาง หน้าหมอง สาวๆคนไหนมีคำแนะนำดีๆมาบอกบ้างนะคะ เราอยากดูดีขึ้น โดยเฉพาะหน้าหมองเนี่ยแหละ เราอยากผิวหน้าดูขาว กระจ่างใสอ่าา มีอะไรดีๆช่วยแนะนำหน่อยนะคะ) แต่พอเราเห็นรูปเขาตอนถ่ายคู่กับดาวคณะ เรารู้สึกว่าเขาดูเหมาะสมกันมากๆเลย ไรแบบนี้อ่าค่ะ เราแอบน้อยใจเขานะคะ แต่ก้ไม่กล้าบอกความรู้สึกกับเขาไปว่าเรารู้สึกยังไง เรากลัวเขาจะคิดมาก ไม่มีสมาธิในการเรียน แต่เราก้รู้สึกอึดอัดที่ต้องเก็บไว้คนเดียว >.< เลยไม่รุ้จะทำยังไงดีอ่าค่ะ ตอนช่วงนี้เลยพยายามทำตัวให้ยุ่งๆ เราเองก้จะเรียนจบแล้ว เราพยายามตั้งสมาธิ มุ่งมั่นไปที่การเรียนอย่างเดียวเลย แต่บางทีมันก้คิดถึงอ่าค่ะ  สิ่งที่เรากลัวที่สุดเลยคือความห่างอ่ะค่ะ เราไม่ได้เจอ ไม่ได้คุย ว่างไม่ตรงกัน แถมสังคมเขามีแต่คนหน้าตาดีๆ สวยๆ น่ารักๆ ทั้งนั้น ทั้งหน้าตา รูปร่าง เราสู้ผู้หญิงพวกนั้นไม่ได้เลยย เรากลัวเขาแอบมีกิ๊กจังเลยยอ่า เพราะในความคิดเรานะ เราว่าผู้ชายส่วนใหญ่ถึงจะมีแฟนเปนตัวเปนตนอยู่แล้ว แต่ถ้ามีผู้หญิงที่สวยๆ น่ารักๆเข้ามา ผู้ชายก้จะเล่นด้วย แต่คงไม่จิงจัง (รึป่าว??) แต่เราก้ไม่อยากให้เป็นแบบนั้น ถึงจะไม่จิงจังก้เถอะ เราคงรับไม่ได้อ่าา

ปล สำหรับใครหลายๆคนที่เข้ามาอ่านนะคะ เราไม่รุว่าความคิดเหนจะมองว่าเรากับแฟนดูเด็กกันอยู่รึป่าว จะคบจิงจังหรอ ตั้งใจเรียน ให้มีอนาคตดีกว่ามั้ยไรแบบนี้ แต่สำหรับความรู้สึกของเรานะคะ เราไม่ได้คบกันแบบเด็กๆ ป๊อปปี้เลิฟเลยค่ะ เราคบกันแบบมีอะไรปรึกษากัน ช่วยเหลือกัน พึ่งพาซึ่งกันและกัน พากันไปในทางทีดีขึ้น ตั้งแต่สมัยเราเรียนอยู่มัธยมแล้วอ่ะคะ เราเลยรู้สึกผูกพันกับเขา และรักเขามากด้วย