เริ่มเเล้วนะครับกับเทศกาล Monogatari Series ประเดิมกันเเล้วด้วยบทเเมวขาว  
ใครเป็นกองอวยน้องเเมวกับน้องปูคงได้จุใจกันล่ะ  ส่วนพวกไอ้หงอนกว่าจะได้เจอก็นู่นตอนจะจบบทล่ะนะ เพราะมันไปโลกอดีตอยู่


OP น้องเเมว Chocolate insomnia

เปิดตอนมาเป็นชีวิตประจำวันของน้องเเมว
เเล้วก็พูดเรื่องการตื่นนอน ตัวน้องเเมวเอง  ของหงอนจะมีน้องสาวมาปลุก ของน้องเเมวก็มีเหมือนกันคือรุมบ้า   มันคือหุ่นยนต์น้อยน่ารักรุมบ้า  หุ่นยนตร์ทำความสะอาดบ้านจะทำความสะอาดบ้านจนมาชนหัวน้องเเมวเป็นการปลูกน้องเเมวให้ตื่นเเล้วลุกไปจากทางเดินได้เเล้ว
น้องเเมวไม่มีห้องนอน น้องเเมวต้องนอนบนระเบียงทางเดิน


น้องเเมวจะทำกิจวัตรยามเช้าของตัวเองเเล้วเดินไปที่ครัวให้ช้าที่สุด  อาหารจะถูกเตรียมไว้เเค่ 2 ที่ พ่อเเม่กินกันเอง  ไม่มีอาหารของน้องเเมว  น้องเเมวจะต้องเดินไปทำเอง  น้องเเมวจะพยายามทำให้ช้าที่สุดเเละเมื่อมากินจะได้กินคนเดียวจะได้ไม่ต้องกินกับคนที่ตัวเองเรียกว่าพ่อเเละเเม่  


น้องเเมวออกจากบ้านเพื่อเดินทางไปโรงเรียนเจอน้องหอย น้องหอยบอกกำลังตามหาอารารากิอยู่ เพราะลืมกระเป๋าไว้บ้านไอ้หงอน  น้องเเมวเลยบอกไปหาที่บ้านไม่ดีกว่าเหรอ  น้องหอยบอกไปมาเเล้วเเต่ไม่อยู่เลย จักรยานก็ไม่อยู่  น้องเเมวตกใจว่าไอ้หงอนไปโรงเรียนเร็วจังเลยบอกน้องหอยว่าเดี๋ยวเจอหงอนเเล้วจะบอกให้ว่าน้องหอยกำลังหาอยู่   (หงอนกำลังยุ่งอยู่ในบท Kabukimonogatari)


หลังจากเเยกกับน้องหอยน้องเเมวเจอเสือ  เสือที่เป็นไคอิ  เสือพูดได้พูดกับน้องเเมว  “ทั้งขาว – ทั้งว่างเปล่าขาวโพลน”
น้องเเมวได้เเต่ยืนอึ้งไป  เเต่็เดินผ่านไปเมื่อหันตามไป็หายไปเเล้ว
“....แย่เลยแฮะ”  น้องเเมวพูดออกมาแบบนั้น ไม่ได้พูดถึงเสือ แต่พูดถึงนาฬิกาข้อมือที่ยกขึ้นมาดู
8โมงครึ่ง




เเมวมาถึงโรงเรียนก็มาเล่าให้ปูฟังถึงเรื่องเจอ็คุยกันว่าจะทำไงดีจะปรึกษาไอ้หงอนเเต่ก็ดูเหมือนวันนี้หงอนจะไม่ได้มาโรงเรียน  ตรงนี้จะข้ามเนื้อหาไป   มันข้ามมาตอนปูถามเเมว
"คุณฮาเนคาวะเคยพูดว่า “ช่วยด้วย” กับอารารากิคุงมัย" เลย  น้องเเมวไม่ค่อยอยากขอให้ใครช่วย เพราะเกรงใจ เเต่น้องปูอยากให้พึ่งพาคนอื่นบ้างลดความเกรงใจลงบ้าง  ให้พูดขอให้ไอ้หงอนช่วยบ้างไปเลย เพราะน้องปูดูออกว่า น้องเเมวไม่พูดอะไรเเต่ในใจก็หวังให้หงอนมาช่วย  

หลังกลับไปห้องเรียนก็เห็นควันไฟจากหน้าต่าง เมื่อลองมองดูดีๆ เเล้ว  น้องเเมวก็พูดออกมาว่า
“บ้านฉันโดนไฟไหม้”
บ้านไหม้ไม่เหลือซากเลย


บ้านไหม้ต้องหาที่อยู่ใหม่ คนที่น้องเเมวเรียกว่าพ่อกับเเม่ก็ไปหาที่อยู่กัน  ส่วนน้องเเมวก็หัวเดียวกระเทียมลีบ ไม่มีที่พึ่งหงอนก็ไม่อยู่ เลยตัดสินใจไปนอนในตึกร้างที่โอชิโนะเคยอยู่เเก้ขัด  น้องเเมวนอนชั้น 4 ห้องแรกของชั้น4 มีรูขนาดใหญ่บนเพดาน (บทคิสุที่น้องบุทำลายเพดานเพื่อไปนั่งคุยกับหงอนบนดาดฟ้า) ห้องถัดไป ทั้งพื้นห้อง ทั้งเพดาน ทั้งหลังคาหายไป (ผลจากการต่อสู้ของอาเจ๊&น้องศพ(หรือน้องโย) VS ไอ้หงอน&น้องบุ ในบทน้องนก) เหลืออยู่ห้องเดียวเป็นห้องที่สกปรกเเละรกมาก  หลังจากซัดมื้อเย็นเเล้วก็ต้องรีบเตรียมนอนเพราะไม่มีไฟฟ้า ไม่มีอะไรทำนอกจากนอน



น้องปูตามหามาจนเจอ  ร้องห่มร้องไห้ด้วยความเป็นห่วง  กลัวน้องเเมวจะเป็นอันตรายเพราะเป็นผู้หญิงเเต่กลับมานอนอยู่ที่เเบบนี้คนเดียว  น้องปูในตอนนี้ผ่านคอร์สอบรมบุคลิคภาพจากน้องเเมวเเล้วจึงเเสดงอารมณ์เดเระโหมดเเบบนี้ได้



คุยกันเรื่องเป็นยังไงมายังไงกันของปู ได้รู้ว่าปูตามหาเเมวทั้งคืนไม่ได้หลับได้นอน เเล้วปูก็ให้เเมวไปอาศัยอยู่ที่บ้านปู


ตรงนี้สรุปเลยละกัน ต่อจากนี้เเมวจะอยู่บ้านปู ไอ้หงอนส่งข้อความมาว่าจะไม่อยู่สักพัก (หงอนออกเดินทางละ ไปไหนบทคาบุกิได้รู้กัน ใครตามอ่านสปอยนิยายซีรี่ย์โมโนกาตาริช่วงปีที่เเล้วก็คงจะรู้กันเเล้ว) ปูชวนเเมวอาบน้ำ
ปูเเสดงความโรคจิตออกมาจนเเมวไม่กล้าอาบด้วย  ปูเลยต้องขอร้องให้อาบด้วยกัน  เเมวปฏิเสธไม่ลงเพราะเจอขอร้องขนาดนี้




ก่อนจะเข้าไปอาบ น้องปูชะโงกหน้ามาถามน้องเเมวว่า  
นี่ฮาเนคาว่าซัง ตอนนี้ยังชอบอารารากิคุงอยู่รึเปล่า
น้องเเมวตอบว่า "อืม.. ถึงตอนนี้ก็ยังชอบอยู่"
จบ  

อาทิตย์หน้าตอน 2 เตรียมตัวพบกับ บทการอาบน้ำอันลือลั่น ที่ขนาดเเค่อ่านนิยายเลือดกำเดายังเเทบพุ่ง  ที่ฉากเเปรงฟันน้องผึ้งยังต้องชิดซ้ายจนตกไหล่ทางไหล่เหวไปเลยทีเดียว