ได้อ่านเกี่ยวกับปัญหาอภิปรัชญาที่พระพุทธเจ้าไม่ทรงพยากรณ์นี้ ประกอบด้วยคำถาม ๑๐ ข้อ ได้แก่
๑. โลกเที่ยงหรือ
๒. โลกไม่เที่ยงหรือ
๓. โลกมีที่สุดหรือ
๔. โลกไม่มีที่สุดหรือ
๕. ชีพอันนั้นสรีระก็อันนั้นหรือ
๖. ชีพอย่างหนึ่งสรีระก็อย่างหนึ่งหรือ
๗. สัตว์เบื้องหน้าแต่ตายไปมีอยู่หรือ (สัตว์ตายแล้วเกิดอีกหรือ )
๘. สัตว์เบื้องหน้าแต่ตายไปไม่มีอยู่หรือ (สัตว์ตายแล้วไม่เกิดอีกหรือ )
๙. สัตว์เบื้องหน้าแต่ตายไปมีอยู่ก็มี ไม่มีอยู่ก็มีหรือ (สัตว์ตายแล้วเกิดอีกก็มี ไม่เกิดอีกก็มี หรือ)
๑๐. สัตว์เบื้องหน้าแต่ตายไปมีอยู่ก็มิใช่ ไม่มีอยู่ก็มิใช่หรือ (สัตว์ตายแล้วเกิดอีกก็มิใช่ ไม่ เกิดอีกก็มิใช่หรือ)
เนื่องจากการหาคำตอบไม่เกิดประโยชน์ต่อการไปนิพพาน แต่เมื่อคิดตามแล้วจึงเกิดคำถามว่า อ้าวในเมื่อ ข้อ 7-10 ไม่สำคัญแสดงว่านิพพานไม่ใช่ภาวะหลังความตายสิครับ ผมจึงลองหานิยามของนิพพานดูและพบว่า...
นิพพาน หมายถึง สภาพที่ดับกิเลสและกองทุกข์แล้ว ภาวะที่จิตมีความสงบสูงสุด เพราะไร้ทุกข์ ไร้สุข เป็นอิสรภาพสมบูรณ์
"นิพพาน" จากบาลี Nibbāna निब्बान ประกอบด้วยศัพท์ นิ (ออกไป, หมดไป, ไม่มี) + วานะ (พัดไป, ร้อยรัด) รวมเข้าด้วยกันแปลว่า ไม่มีการพัดไป ไม่มีสิ่งร้อยรัด คำว่า "วานะ" เป็นชื่อเรียก กิเลสตัณหา กล่าวโดยสรุป นิพพานคือการไม่มีกิเลสตัณหาที่จะร้อยรัดพัดกระพือให้กระวนกระวายใจ อันเป็นจุดหมายสูงสุดของพระพุทธศาสนา
ซึ่งแสดงว่านิพพานเป็นภาวะที่พบได้ขณะยังมีชีวิตและหลังพบนิพพานแล้ว หลังความตายมีอะไรรออยู่มิได้เป็นสาระเลย หากจะปฏิบัติก็เพื่อหลุดพ้นความทุกข์ขณะมีชีวิตอยู่เท่านั้น ชาติภพมีหรือไม่พระพุทธองค์มิได้ทรงพยากรณ์ ผมเข้าใจแบบนี้ถูกต้องไหมครับ
แล้วก็มีจุดติดนิดนึงคือถ้าสิ่งที่ผมเข้าใจเบื้องต้นถูกต้อง นิทานชาดก มันมาจากไหนครับ -_-" ในเมื่อพระพุทธเจ้าไม่ทรงพยากรเรื่องชีวิตหลังความตาย ทำไมมีเรื่องชาติก่อน?
เกี่ยวกับอัพยากตปัญหาและนิพพานครับ
๑. โลกเที่ยงหรือ
๒. โลกไม่เที่ยงหรือ
๓. โลกมีที่สุดหรือ
๔. โลกไม่มีที่สุดหรือ
๕. ชีพอันนั้นสรีระก็อันนั้นหรือ
๖. ชีพอย่างหนึ่งสรีระก็อย่างหนึ่งหรือ
๗. สัตว์เบื้องหน้าแต่ตายไปมีอยู่หรือ (สัตว์ตายแล้วเกิดอีกหรือ )
๘. สัตว์เบื้องหน้าแต่ตายไปไม่มีอยู่หรือ (สัตว์ตายแล้วไม่เกิดอีกหรือ )
๙. สัตว์เบื้องหน้าแต่ตายไปมีอยู่ก็มี ไม่มีอยู่ก็มีหรือ (สัตว์ตายแล้วเกิดอีกก็มี ไม่เกิดอีกก็มี หรือ)
๑๐. สัตว์เบื้องหน้าแต่ตายไปมีอยู่ก็มิใช่ ไม่มีอยู่ก็มิใช่หรือ (สัตว์ตายแล้วเกิดอีกก็มิใช่ ไม่ เกิดอีกก็มิใช่หรือ)
เนื่องจากการหาคำตอบไม่เกิดประโยชน์ต่อการไปนิพพาน แต่เมื่อคิดตามแล้วจึงเกิดคำถามว่า อ้าวในเมื่อ ข้อ 7-10 ไม่สำคัญแสดงว่านิพพานไม่ใช่ภาวะหลังความตายสิครับ ผมจึงลองหานิยามของนิพพานดูและพบว่า...
นิพพาน หมายถึง สภาพที่ดับกิเลสและกองทุกข์แล้ว ภาวะที่จิตมีความสงบสูงสุด เพราะไร้ทุกข์ ไร้สุข เป็นอิสรภาพสมบูรณ์
"นิพพาน" จากบาลี Nibbāna निब्बान ประกอบด้วยศัพท์ นิ (ออกไป, หมดไป, ไม่มี) + วานะ (พัดไป, ร้อยรัด) รวมเข้าด้วยกันแปลว่า ไม่มีการพัดไป ไม่มีสิ่งร้อยรัด คำว่า "วานะ" เป็นชื่อเรียก กิเลสตัณหา กล่าวโดยสรุป นิพพานคือการไม่มีกิเลสตัณหาที่จะร้อยรัดพัดกระพือให้กระวนกระวายใจ อันเป็นจุดหมายสูงสุดของพระพุทธศาสนา
ซึ่งแสดงว่านิพพานเป็นภาวะที่พบได้ขณะยังมีชีวิตและหลังพบนิพพานแล้ว หลังความตายมีอะไรรออยู่มิได้เป็นสาระเลย หากจะปฏิบัติก็เพื่อหลุดพ้นความทุกข์ขณะมีชีวิตอยู่เท่านั้น ชาติภพมีหรือไม่พระพุทธองค์มิได้ทรงพยากรณ์ ผมเข้าใจแบบนี้ถูกต้องไหมครับ
แล้วก็มีจุดติดนิดนึงคือถ้าสิ่งที่ผมเข้าใจเบื้องต้นถูกต้อง นิทานชาดก มันมาจากไหนครับ -_-" ในเมื่อพระพุทธเจ้าไม่ทรงพยากรเรื่องชีวิตหลังความตาย ทำไมมีเรื่องชาติก่อน?