ผมได้จับอีแพงตัวก่อนผลิตจริงที่เอามาให้สื่อมวลชน กับแฟนๆ ได้ลองเล่นมาหลายรอบละ
บ่องตง ว่ามันก็น่าสนใจรอบแรกนั่นแหละ พอสักครั้งที่สองสามก็ไม่ได้สนใจอะไรอีก มันก็ PEN นั่นแหละ ฟังก์ชั่นก็คุ้นๆ อยู่แล้ว
จนไม่กี่วันมานี้ ถึงได้ลองเล่น Photo Story ฟีเจอร์ที่ชีวิตนี้ไม่เคยคิดจะใช้เลย พอดีตอนที่หยิบกล้องมาเล่น คนที่หยิบก่อนเค้าใช้โหมดนี้ค้างไว้พอดี เลยลองซะหน่อย




พอใช้แล้ว สนุกดีแฮะ เลยเอาไปไล่ถ่ายน้องแนน กับวีเจนุกนิกเป็นครึ่งค่อนชั่วโมง แทบไม่ได้ถ่ายอย่างอื่นเลย อดไม่ได้ ต้องเล่าให้ฟังหน่อย
โหมดนี้มันปรับรายละเอียดได้หลายแบบ ทั้งสไตล์ภาพ กรอบ การจัดวาง แต่ผมไม่ได้อ่านคู่มือ ลองกดๆ เปลี่ยนดู ไม่รู้อะไรเป็นอะไรมั่งมั่วๆ ไป








ปลาบปลื้ม
ใช้ง่ายฝุดๆ เล็งแล้วกดเท่านั้น สมง สมองอะไรไม่ต้องใช้เยอะ ถ่ายตามอารมณ์ กดๆ ไปมันก็ออกมาเอง
สวย แปลกตา ใส่อาร์ตฟิลเตอร์ได้ด้วย
ถ่ายแล้วไม่พอใจภาพไหน ย้อนกลับไปแก้ไขถ่ายใหม่เฉพาะภาพนั้นได้ จนกว่าจะพอใจ
นอกจากได้ JPG ที่รวมทำกรอบแล้ว ยังได้ RAW แยกแต่ละภาพออกมาด้วย แหล่มอ้ะ
ชดเชยแสงได้ แต่ใช้ค่า f อะไร ความไวแสงแค่ไหน ชัตเตอร์เท่าไหร่ ไม่รู้อ้ะ มันออโต้ไปหมด










ไม่ปลาบปลื้ม
ตอนถ่ายภาพในกรอบใหญ่ไม่เท่าไหร่ แต่ตรงกรอบเล็กนี่ เล็งแทบไม่รู้เรื่อง กรอบมันเล็กกว่าแสตมป์อีก อันไหนชัด ไม่ชัดดูไม่ออกเบย
กรอบมีให้เลือกน้อยไปหน่อย สองแบบใหญ่ ไม่กี่แบบย่อย ผมอยากได้เยอะๆ หลายๆ สิบแบบ
ปรับอะไรไม่ค่อยได้ เข้าทำนอง น้าไม่ต้องกล้องทำเอง








ได้รู้เพิ่มว่า
มันไปได้ดีมากกับเลนส์ซูม ใช้เลนส์เดี่ยวแล้วมันขัดไม้ขัดมือ
ในภาพควรมีทั้งภาพกว้างๆ ถ่ายเจาะ ถ่ายมุมกลางๆ ขยันเดินเปลี่ยนมุม เปลี่ยนทางยาวโฟกัส จะดี
เลือกอาร์ตฟิลเตอร์ดีๆ ก่อน บางอย่างมันก็ไม่เหมาะกับบางภาพ
ดูให้แน่ใจ (เท่าที่จะเป็นไปได้) ว่ามันชัดแล้ว โดยเฉพาะภาพในกรอบเล็กเนี่ย หลุดโฟกัสประจำ
ถ้าให้ง่าย เอาภาพมุมกว้างใส่กรอบเล็กละกัน จะได้ไม่พลาด
ภาพสำคัญที่สุด อยู่ในกรอบใหญ่ที่สุด
ถึงกล้องมันจะให้เริ่มจากภาพใหญ่ แต่ผมว่าเริ่มถ่ายจากกรอบเล็กก่อน จะลำดับความคิดได้ดีกว่า

เชื่อได้เลยว่ามันจะกลายเป็นฟีเจอร์มาตรฐานของกล้องโอลิมปัสจากนี้ไปแน่นอน




ป.ล. เขียนไปแล้ว มาอ่านอีกรอบ ใช่สำนวนยังกะโฆษณาแน่ะ อ่านแล้วประหนึ่งจะชวนให้ไปซื้อกันวันนี้เลย
แต่ยังไงผมก็ยังคงความเห็นเดิมว่าตอนนี้มันยังไม่น่าซื้อ จนกว่าราคาบอดี้จะลงมาที่ 3 หมื่นต้นๆ