[ข้อความแก้ไขเพิ่มเติมครับ : รีวิวนี้เป็นรีวิวด้วยความเห็นส่วนตัว และเป็นการรีวิวเฉพาะตอน 1 ไม่ได้มีจุดประสงค์ที่จะเหมารวมทั้งซีรีย์ครับ]
ในที่สุดก็ได้ดู Hormones วัยว้าวุ่นตอนแรก และอาจจะเป็นตอนสุดท้ายที่ดู แต่ขอออกตัวก่อนนะว่าหนังไม่ได้ห่วยหรอก อาจจะเป็นเพราะหนังไม่ใช่แนวมากกว่า เอาเป็นว่าขอลองรีวิวจากตอนแรกดูละกันนะ (จะโดนแฟนคลับประนามป่าวหว่า 555)
นี่คือหนัง GTH และผมก็ยอมรับว่า GTH ทำหนังได้ล้ำหน้าที่สุดในสยามประเทศ และมีความสากลสูงมากๆ ทั้งโปรดักชั่น การตัดต่อ บท และนักแสดง (ถึงแม้หลายๆครั้งจะย่ำอยู่กับที่หากินมุขเดิมบ้าง) ไม่เว้นแม้แต่ซีรีย์ Hormones นี้ก็ยังคุณภาพไว้อย่างครบถ้วน
สิ่งที่น่าชื่นชมของ Hormones คือส่งสารที่ต้องการจะสื่อได้ชัดเจนมากๆ และกล้าที่จะเข้าไปสำรวจด้านดำมืดของวัยรุ่นได้อย่างตรงไปตรงมา ไม่เคอะเขิน ไม่กระแดะ ไม่กระดากอาย หรือจะเรียกกว่า "จัดเต็ม" ก็ได้ ซึ่งกลับกลายเป็นว่าเหมาะมากๆที่ผู้ใหญ่ควรจะดูและรู้ทันวัยรุ่น แต่จุดนี้แหละที่ทำให้ผมไม่ค่อยสนใจหนังเรื่องนี้เท่าไหร่ เพราะเรื่องราวที่เกิดขึ้นในหนังเป็นเรื่องที่คาดเดาได้ไม่ยาก เพราะมันมีให้เห็นอยู่ในสงคมไทยทุกวันนี้อยู่แล้ว และโดยส่วนตัวแล้วนั้นผมไม่ค่อยจะบันเทิงกับเรื่องราวเหล่านี้ กลับรำคาญใจด้วยซ้ำ เพราะทุกๆวันนี้ทั้งดราม่าในเน็ต ในสังคม ในประเทศ มันก็น่ารำคาญและน่าหงุดหงิดใจพออยู่แล้ว
แต่สิ่งที่น่าสนใจ และน่าเป็นห่วงคือ หนังเรื่องนี้หวังผลเพื่อที่จะ "ย้ำเตือน" แต่ผลที่ได้ผมกลัวว่ามันจะออกมากลายเป็น "ชี้นำ" หลังจากดูตอนแรก หนังเรื่องนี้สร้างความ "สะใจ" และ "ประทับใจ" มากกว่ารู้สึก "ตระหนัก" ด้วยซ้ำ เพราะตัวเอกในหนังได้ทำในสิ่งที่คนในวัยนี้ต้องการทำแทบทั้งสิ้น ทั้งมีแฟน มีอะไรกับผู้หญิง โต้เถียงผู้ใหญ่ด้วยคำพูดที่ดูฉลาดและแสบถึงทรวง และที่สำคัญมากๆคือตัวละครแทบทุกตัวล้วนมี "หน้าตา" ทั้งทาง "ร่างกาย" และ "ความเป็นอยู่" ที่เรียกได้ว่าอยู่ในอุดมคติ (เห็นได้จากหลายๆคนที่ถูกเชิญชวนให้ไปดูเรื่องนี้ด้วยตัวละครหญิง) ทำให้ไม่ว่าใครที่ไหนก็อยากเป็นแบบตัวละครในหนังบ้าง จนผมรู้สึกกลัวว่าหนังเรื่องนี้จะเป็นเหมือนกับ "โฆษณาบุหรี่" ในสมัยก่อน ที่สูบแล้วเท่
ข้อเสียอีกอย่างหนึ่งของหนังคือ หนังพยายาม "เหมารวม" กลุ่มวัยรุ่นว่ามีนิสัย และพฤติกรรมตามแบบในหนัง และในแง่ของหนัง หนังขาดกลุ่มวัยรุ่น "กลุ่มอื่น" ที่มาถ่วงดุลย์อารมณ์ของหนัง ทำให้เนื้อเรื่องของหนังพุ่งไปอยู่ในจุดพีคตลอดเวลา (ซึ่งก็เป็นทั้งข้อดีและข้อเสีย แต่จะเป็นยาขมสำหรับคนบางคน อย่างซีรีย์ยอดฮิตในตำนานเรื่อง "โอชิน" ที่กระหน่ำความเศร้าจนหลายๆคนกลับไม่สนุกไปกับมัน)
เหมือนจะบ่นเยอะ แต่หนังก็ทำได้ดีนะ ใครชอบก็ไม่ได้ว่าอะไร ฮ่าๆๆๆๆ
ปล.ตอนนี้ขอดู Under the Dome และ Big Bang Theory แทนดีก่าาาา
ปล.ไม่ขอให้คะแนน เพราะดูไปแค่ตอนเดียว แถมด้วยความรู้สึกส่วนตัวเยอะไปนิด
ปล.รีวิวนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวล้วนๆนะคร้าบบบบบ
[CR] กระทู้พลีชีพ : รีวิว HORMONES วัยว้าวุ่น แบบคิดต่าง
ในที่สุดก็ได้ดู Hormones วัยว้าวุ่นตอนแรก และอาจจะเป็นตอนสุดท้ายที่ดู แต่ขอออกตัวก่อนนะว่าหนังไม่ได้ห่วยหรอก อาจจะเป็นเพราะหนังไม่ใช่แนวมากกว่า เอาเป็นว่าขอลองรีวิวจากตอนแรกดูละกันนะ (จะโดนแฟนคลับประนามป่าวหว่า 555)
นี่คือหนัง GTH และผมก็ยอมรับว่า GTH ทำหนังได้ล้ำหน้าที่สุดในสยามประเทศ และมีความสากลสูงมากๆ ทั้งโปรดักชั่น การตัดต่อ บท และนักแสดง (ถึงแม้หลายๆครั้งจะย่ำอยู่กับที่หากินมุขเดิมบ้าง) ไม่เว้นแม้แต่ซีรีย์ Hormones นี้ก็ยังคุณภาพไว้อย่างครบถ้วน
สิ่งที่น่าชื่นชมของ Hormones คือส่งสารที่ต้องการจะสื่อได้ชัดเจนมากๆ และกล้าที่จะเข้าไปสำรวจด้านดำมืดของวัยรุ่นได้อย่างตรงไปตรงมา ไม่เคอะเขิน ไม่กระแดะ ไม่กระดากอาย หรือจะเรียกกว่า "จัดเต็ม" ก็ได้ ซึ่งกลับกลายเป็นว่าเหมาะมากๆที่ผู้ใหญ่ควรจะดูและรู้ทันวัยรุ่น แต่จุดนี้แหละที่ทำให้ผมไม่ค่อยสนใจหนังเรื่องนี้เท่าไหร่ เพราะเรื่องราวที่เกิดขึ้นในหนังเป็นเรื่องที่คาดเดาได้ไม่ยาก เพราะมันมีให้เห็นอยู่ในสงคมไทยทุกวันนี้อยู่แล้ว และโดยส่วนตัวแล้วนั้นผมไม่ค่อยจะบันเทิงกับเรื่องราวเหล่านี้ กลับรำคาญใจด้วยซ้ำ เพราะทุกๆวันนี้ทั้งดราม่าในเน็ต ในสังคม ในประเทศ มันก็น่ารำคาญและน่าหงุดหงิดใจพออยู่แล้ว
แต่สิ่งที่น่าสนใจ และน่าเป็นห่วงคือ หนังเรื่องนี้หวังผลเพื่อที่จะ "ย้ำเตือน" แต่ผลที่ได้ผมกลัวว่ามันจะออกมากลายเป็น "ชี้นำ" หลังจากดูตอนแรก หนังเรื่องนี้สร้างความ "สะใจ" และ "ประทับใจ" มากกว่ารู้สึก "ตระหนัก" ด้วยซ้ำ เพราะตัวเอกในหนังได้ทำในสิ่งที่คนในวัยนี้ต้องการทำแทบทั้งสิ้น ทั้งมีแฟน มีอะไรกับผู้หญิง โต้เถียงผู้ใหญ่ด้วยคำพูดที่ดูฉลาดและแสบถึงทรวง และที่สำคัญมากๆคือตัวละครแทบทุกตัวล้วนมี "หน้าตา" ทั้งทาง "ร่างกาย" และ "ความเป็นอยู่" ที่เรียกได้ว่าอยู่ในอุดมคติ (เห็นได้จากหลายๆคนที่ถูกเชิญชวนให้ไปดูเรื่องนี้ด้วยตัวละครหญิง) ทำให้ไม่ว่าใครที่ไหนก็อยากเป็นแบบตัวละครในหนังบ้าง จนผมรู้สึกกลัวว่าหนังเรื่องนี้จะเป็นเหมือนกับ "โฆษณาบุหรี่" ในสมัยก่อน ที่สูบแล้วเท่
ข้อเสียอีกอย่างหนึ่งของหนังคือ หนังพยายาม "เหมารวม" กลุ่มวัยรุ่นว่ามีนิสัย และพฤติกรรมตามแบบในหนัง และในแง่ของหนัง หนังขาดกลุ่มวัยรุ่น "กลุ่มอื่น" ที่มาถ่วงดุลย์อารมณ์ของหนัง ทำให้เนื้อเรื่องของหนังพุ่งไปอยู่ในจุดพีคตลอดเวลา (ซึ่งก็เป็นทั้งข้อดีและข้อเสีย แต่จะเป็นยาขมสำหรับคนบางคน อย่างซีรีย์ยอดฮิตในตำนานเรื่อง "โอชิน" ที่กระหน่ำความเศร้าจนหลายๆคนกลับไม่สนุกไปกับมัน)
เหมือนจะบ่นเยอะ แต่หนังก็ทำได้ดีนะ ใครชอบก็ไม่ได้ว่าอะไร ฮ่าๆๆๆๆ
ปล.ตอนนี้ขอดู Under the Dome และ Big Bang Theory แทนดีก่าาาา
ปล.ไม่ขอให้คะแนน เพราะดูไปแค่ตอนเดียว แถมด้วยความรู้สึกส่วนตัวเยอะไปนิด
ปล.รีวิวนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวล้วนๆนะคร้าบบบบบ