ไม่เคยมีเรื่องไหนที่น้องงักกี้จะน่ารักเท่านี้อีกแล้ว
ลุงบัทเลอร์จะเมพไปไหน(ทั้งซีรีส์ฝรั่งซีรีส์ญี่ปุ่น บทลุงบัทเลอร์จะเก่งเมพทุกคน ไม่รู้เป็นอะไรสิน่ะ)
เขียนบทดีม้ักๆ  มีอะไรที่กินใจแฝงอยู่ทั้ง 2 ตอนเลย
เช่น ตอนพรีเมียร์ ผมชอบบทพูดของพระเอกมาก เรื่องการปล่อยอาชญากรเข้าสู่สังคม
คือพระเอกแกสนใจเงินอย่างเดียว ไม่สนใจเรื่องอื่น แต่แกก็บอกว่า "ก็อัยการหลักฐานอ่อนเอง จำเลยก็หลุดอยู่แล้ว"
เออ มันก็จริงนิ  มันไม่เกี่ยวกับปล่อยคนผิดหรือลงโทษคนบริสุทธิ์
แต่มันอยู่ที่เราเก่งขนาดไหนที่จะหาหลักฐานมามัดตัวคนร้ายชนิดดิ้นไม่หลุดได้
มันคือหน้าที่ที่ตร.และอัยการต้องทำอย่างเต็มที่เลยนะครับ

ส่วนตอนสองก็มีประเด็น "ลอกผลงานลิขสิทธิ์"
ผมว่าคนเขียนบทพูด เขียนได้โคตระจะเห็นภาพเลย
คือเขาเปรียบการแต่งผลงานอะไรสักอย่างเหมือนการคลอดลูก
เราสู้อุตส่าห์ฟูมฟักดูแลจนคลอดลูกของเราออกมา เราตั้งชื่อลูก เราป้อนข้าวป้อนน้ำลูก แต่งตัวให้ลูก ด้วยความรักถนอมสุดชีวิตจิตใจ
แล้วอยู่ดีๆมีคนแปลกหน้ามา "ลักพาตัว" ลูกของเราไป เอาไปตั้งชื่อใหม่ ทำผมใหม่ แต่งตัวใหม่ แล้วบอกว่านี่คือลูกของเค้า
เราจะรู้สึกยังไง
..........

highly recommend เลยครับเรื่องนี้


ปล. ไม่ชมท่านโชกุน  เพราะแกพ้นจากแรงดึงดูดของโลกนี้ไปแล้ว  อย่าไปชมแกมาก เด๋วแกจะลอย
ปล.2
ผมว่าถ้าผมดูซับไตเติ้ลไทยต้องสนุกกว่านี้แน่ๆครับ  เพราะซับอิงมันขึ้นเร็วมากๆจนอ่านแทบไม่ทันเลย