หวัดดีคับ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกที่จะพลีชีพเลย...บอกตรงๆ เขิน XD
กระทู้นี้อาจจะยาวนิดนึงนะคับ แต่ถ้ากระทู้จะร้าง ผมคงจะ fade ไปเงียบๆล่ะมั้ง กลับสู่ชีวิตปกติ
คุยไปเรื่อยๆจะออกทะเลก็ไม่ว่ากันคับ(จขกท ชอบไปทะเล 5555)

เล่าถึงตัวเองก่อนนะคับ คร่าวๆ
เดือนที่ผ่านมาผมพึ่งเข้าเบญจเพสคับ รู้ว่าเป็นเกย์นานมากแล้ว
มีแฟนครั้งแรก...อายุ 20 คับ คบได้แค่ 7 เดือน ก็เลิกไปร่วมๆจะ 5 ปี (เดี๋ยวจะเล่าตอนหลัง)
ผมไม่ได้ใช้ชีวิตในสังคมเกย์คับ รู้สึกว่านิสัยตัวเองไม่เหมาะกับการอยู่ในกลุ่มเกย์เท่าไหร่ อยู่แล้วอึดอัดน่ะคับ นิสัยไม่ค่อยเข้ากัน
ขอยืมคำที่เพื่อนเคยพูดหน่อย....คือคำว่า gay idol .....ผมเองไม่ใช่คนแนวนั้นเลยคับ
ชอบดูปกติ ไม่ต้องใส่จริตอะไร ดูเป็นผู้ชายชิลๆคนนึง ก็ดูเหมือนผู้ชายธรรมดาอะคับ
ผมไม่ได้แอ๊บแมนอะไรเลย ดูจริงๆก็อาจจะรู้ได้คับ
แต่สังเกตว่ามีผู้หญิงมาจีบมากกว่าผู้ชาย....กลุ้มอยู่เหมือนกันคับ ไอ้ที่อยากให้สน เค้าก็ไม่สนน่ะ = =''

ถ้าถามว่าทำไมผมถึงตั้งกระทู้นี้ในแบบที่ไม่ถอด login
คำตอบคือ ผมอยากจะคุย...แค่นั้นล่ะคับ 555
ตอนนี้เริ่มรู้สึกว่าความรักสีชมพูที่เกิดขึ้นรอบตัวมากมาย มันเกิดขึ้นแต่กับคนใกล้ตัวคับ มันไม่ใช่ของผมเลย
ผมมีแต่ความรักสีเทา ไม่ได้หวือหวา เพราะมันคือความรักแบบครอบครัว รักเพื่อน แต่ความรักแบบโรแมนติก.....ไม่เคยมี
ในบางอารมณ์ ผมก็อยากมีใครซักคนที่ทำให้ใจผมมีสีสันบ้าง
ไม่จำเป็นต้องสีชมพูก็ได้คับ ขอแค่คนที่คุยกันได้ถูกคอ ไม่ต้องรู้สึกอึดอัด ไม่ต้องคุยกันแบบฝืนๆ

ผมเคยใช้บัตรผ่านโพสคับ ผมตั้งกระทู้ Y บ่นๆปัญหาชีวิตรักนี่ละ  
ตอนนั้น pantip ยังเป็นแบบเก่าอยู่เลย แต่พลาด....เผลอ login หลุดไป คือใช้อันนี้เลย
ก็เลยตามน้ำไป มีคน add มาคุยกันบ้าง ทุกคนก็น่ารักดีคับ คุยดีหมด....
แต่รู้สึกว่าคนที่คุยมา เป็นกลุ่ม Y ที่เผยตัวมากกว่าคนที่อยู่ในมุมเงียบๆ
ซึ่งจริงๆแล้วกลุ่มคนที่ผมอยากคุยและคิดว่านิสัยเข้ากันได้ มันก็เลยไม่ได้คุยคับ
ส่วนมากคงอ่านกันอย่างเดียว ไม่กล้าโพสหรอกนอกจากจะ PM
และเพราะนิสัยคนที่ได้คุยก็ต่างกันเกินคับ ก็เลยหายเงียบกันไป (บอกแล้วว่าผมคบคนยาก)

จากนั้น ผมก็ทำเหมือนเดิม กลับเข้าสู่ความเป็นอยู่ปกติ ไปหาเพื่อนสนิท เข้าหาครอบครัว ใช้ชีวิตแบบเดิมๆ
ปกติผมจะเล่นบอร์ด Y อยู่ที่นึง รู้สึกว่าสังคมในนั้นดีคับเลยเล่นมาเรื่อยเป็น 10 ปีแล้ว (ไม่ได้เล่นตลอด แต่กลับเข้าไปเสมอ)
ผมก็เล่นบอร์ดนั้นอยู่เรื่อยครับ แต่ในระยะหลังมานี้....ตรงนั้นมันเหมือนป่าช้าคับ ผมเลยเหงาๆ ก็เลยหันมาคุยในนี้บ้าง
เพราะคุยตรงนั้น บางทีคนมันก็น้อย แล้วก็ไม่ได้หลากหลายความคิดแบบพันทิพย์เลย
(แต่ก็นั่นล่ะ แปลว่าผมต้องพลีชีพ เพื่อที่จะได้พื้นที่ตรงนี้)

อีกแรงบันดาลใจนึงในการระเบิดพลีชีพวันนี้ มาจากเพื่อนในเน็ตคนนึงคับ(เล่นพันทิพย์เหมือนกันด้วย)
ตอนแรกไม่รู้คับว่าเค้ามาจากเวป Y นั้นเหมือนกัน แต่ผมคุ้นๆเลยลองทักดู ปรากฏว่าใช่
ล่าสุดเห็นมาเล่าเรื่องราวความรัก เห็นเค้ากล้า ไอ้เราก็เอาว่ะ ลองมั่ง กล้าๆหน่อย 555

ให้ผมมองตัวเอง จากบุคลิกและนิสัยผม ทำให้ไม่มีเพื่อนสนิทเป็นเกย์มั้ง แล้วก็ไม่มีแฟน
เพราะผมเองก็คบคนยากอยู่แล้ว ค่อนข้างจะคบคนยากคับ เพื่อนก็คบที่สนิทใจกันจริงๆ อบอุ่นกว่าคบเยอะๆแต่ไม่สนิทใจ
แล้วถ้าเจอคนลุคเกย์มากๆผมก็ไม่รู้สึกสนิทน่ะ ดูจะไปกันไม่ได้
แน่นอนว่าพื่อนสนิทผมมันรู้คับ และผมบอกที่บ้านแล้ว(บ้านผมมีแม่ และพี่ ไม่รวมญาติ) ก็คิดว่าเท่านี้สบายใจแล้ว
ปกติไม่ได้คุยกะใครเท่าไหร่ในประเด็นนี้  แต่ตอนนี้อยู่ในอารมณ์อยากจะคุย อยากเขียน อยากเล่า
ถึงรู้ว่าเขียนแล้วมันอาจจะมีเพื่อนที่รู้จักกันเข้ามาอ่าน แต่ก็พร้อมรับมือคับ ไม่ได้ร้ายแรงอะไร
แต่ถ้าแม่เข้ามาอ่าน อันนี้ยังไม่รู้แฮะว่าจะตอบยังไง


ปล.แม่ผมก็เล่น pantip นะ เล่นทุกห้องด้วย เคยถาม ก็บอกว่าชอบอ่าน ไม่มีไรทำก็นั่งกดไปเรื่อย
ประเด็นพวกนี้ผมก็ไม่คุยกะแม่ด้วย มันเขิน แค่ให้รับรู้ว่าลูก Y ไว้ก่อนก็พอคับ มีแฟนค่อยพามาสวัสดีทีเดียวเลย 555
(พูดแล้วก็เริ่มลังเล แต่ก็ยังเลือกจะเขียนต่อไป)


ปล.2 เผื่อแม่เข้ามาอ่านเจอ แอบอ่านไปก่อนนะ เดี๋ยวลูกไม่กล้าเขียนแล้วไม่รู้ความลับนะ 555555


......................................
**เดี๋ยวพรุ่งนี้มาคุยต่อคับ จะลงลึกเรื่องที่ว่าทำไมผมถึงเบื่อกับสถานะในปัจจุบัน แล้วกับแฟนคนแรก...มันเกิดอะไรขึ้น
ใครอยากคุยอะไร อยากถามอะไรถามเลยนะคับ วันนี้อาจเล่างงๆหน่อยเพราะง่วงๆ ตอนนี้ขอตัวไปนอนก่อนนะคับ**