ที่ผมมาตั้งกระทู้ในวันนี้ ผมอยากจะขอบคุณคนคนนึง...

ย้อนเวลากลับไป เกือบ 4 ปีที่แล้ว สมัยเรียนมหาลัย ตอนปี 1  ผมได้มีโอกาสรู้จักกับผู้หญิงคนนึง
เป็นช่วงเวลาของความสุขที่ไม่เคยมีวันลืมเลือน ถึงแม้ว่าวันนี้อะไรๆ จะเปลี่ยนแปลงไปแล้วก็ตาม
ช่วงเวลาเหล่านั้นยังอยู่ในความทรงจำของผมเสมอ ผมเข้ามาเรียน กทม. ตัวคนเดียว อยู่คนเดียว ไม่รู้จักอะไร ไปไหนมาไหนก็ไม่เป็น
เด็กบ้านนอก กับการใช้ชีวิตในเมืองหลวง มันช่างโดดเดี่ยวเหลือเกินครับ จนวันนึงผมมีโอกาสได้รู้จักกับเธอ เธอเป็นคน กทม.
เรียนมหาลัยเดียวกัน นับจากวันนั้นชีวิตของผมก็เปลี่ยนแปลงไป เธอเข้ามาสอนให้ผมรู้จักกับคำว่า "ความรัก"
และสอนให้รู้จักการใช้ชีวิตในเมืองหลวง สอนบทเรียน และประสบการณ์ชีวิตต่างๆมากมาย มีเรื่องราวมากมายเกิดขึ้นในช่วงเวลานั้น
ความประทับใจที่สุดครั้งนึงในชีวิต คือการไปดู คอนเสิร์ต Bodyslam Live In คราม ด้วยกันที่สนามราชมังฯ
เธอชอบพี่ตูนบอดี้สแลมมากๆ เป็นที่มาที่ทำให้ผมชื่นชอบบอดี้สแลม และมีพี่ตูนเป็นไอดอล
เมื่อเวลาผ่านไป หลายสิ่งหลายอย่างก็เปลี่ยนแปลงไป จนวันนึงที่เธอเดินจากไป จำได้ว่าเป็นช่วงเวลาก่อนจะขึ้น ปี 3

ขอบคุณที่ครั้งนึงผ่านเข้ามาในชีวิตของผู้ชายคนนี้ เข้ามามอบความรัก ความสุข และบทเรียนชีวิตมากมาย
ถ้าเราไม่เจอเธอ ชีวิตเราก็คงไม่มีวันนี้ ถึงแม้เรื่องมันจะจบไปนานแล้วก็ตาม
แต่เราก็ใช้ประสบการณ์ที่ได้จากวันนั้น มาใช้ในการดำเนินชีวิตจนถึงทุกวันนี้
ชีวิตวันข้างหน้าต้องเจออะไร จะเสียใจ ผิดหวัง ท้อแท้ ก็จะไม่กลัวอะไรอีกแล้ว.


ขอบคุณ

2 ปีแล้ว ที่เพลงนี้เป็นที่หนึ่งในดวงใจ