ก่อนอื่นก่อนแรก หนูเองเป็นสาวประเภทสองค่ะ ทำงานเป็นล่ามภาษาญี่ปุ่น เงินเดือนราวๆ 3XXXX  คบกับชาวอเมริกันมาได้ 3 ปีกว่าแล้วค่ะ ( 2 ปี เจอกัน 4 สัปดาห์ 6 เดือนครั้งค่ะ )

แต่เนื่องจาก แฟนขอวีซ่าแบบ Retirement ซึ่งอยู่ไทยได้แค่ราวๆ 2 ปีค่ะ หลังจากนั้น ก็ต้องกลับประเทศ ซึ่งก็ต้องทิ้งหนูให้อยู่คนเดียวแล้วจะไปๆ

มาๆ อยู่แบบนี้ค่ะ แฟนก็บอกว่า สักวันถ้ากฎหมายรับรองเพศที่ 3 ในอเมริกา ก็จะพาหนูไปอยู่อเมริกาค่ะ แต่หนูรู้สึกเหนื่อยกับการรอมากๆเลย ถาม

ว่า รักอ่ะรักไหม รักค่ะ แต่บอกตรงๆ เหนื่อยมากกับการรอ จนบางครั้งแอบนั่งร้องไห้คนเดียวก็มี แต่แฟนก็บอกว่า อย่าไปสนใจอนาคตว่าจะเป็น

อย่างไร แค่ทำวันนี้ให้ดีที่สุดค่ะ พูดมันพูดได้ แต่ทำสิ มันทำยากมากเลยค่ะ คิดดูว่า คนเราอยู่ห่างๆกันคนล่ะขั้วโลก ต้องอดทนมากแค่ไหน บาง

ครั้งหนูเห็นเพื่อนๆหนูที่เป็น ผญ แท้ หลายคน ที่ขอวีซ่าไปอยู่กับแฟนได้ แต่หนูไม่สามารถขอได้ เนื่องจากประเทศแฟนเรายังไม่มีกฎหมายรับรอง

(อเมริการับรองเฉพาะ คนในสัญชาติเท่านั้น นอกสัญชาติยังไม่รับรอง) รู้สึกเหนื่อยๆๆๆๆๆ แต่ก็กลั้นความรู้สึกไม่ให้แฟนรับรู้

ทุกวันนี้อยู่ด้วยกันก็มีความสุขค่ะ แต่ต่อไปข้างหน้า หนูก็ทำใจไว้แล้วค่ะ ต้องยอมรับในสิ่งที่จะเกิดขึ้นให้ได้ ยังไงชีวิตหนูก็ต้องเดินต่อไป

แอบน้อยใจก็โชคชะตาตัวเองนะค่ะ

ขอกำลังใจด้วยค่ะ