อยากขอคำแนะนำครับ

เอาตามความเป็นจริงเป็นผู้หญิงด้วยสรีระที่กำหนดมาแต่กำเนิด

ส่วนความรู้สึก โดยส่วนตัวแล้ว ก็รู้สึกสับสนตัวเองมากเลยครับ
ไม่อยากยอมรับว่าตัวเองเป็นผู้หญิง ทั้งๆที่รู้ว่าตัวเองไม่ใช่ผู้ชาย แต่ก็ไม่ได้คิดจะเป็นทอมหรือดี้ ความรู้สึกมันครึ่งๆกลางๆไปหมด
เคยชอบทั้งผู้หญิงและผู้ชาย แต่กับผู้ชายจะเป็นความรู้สึกที่ปราศจากเรื่องกาม ส่วนผู้หญิงคิดแล้วเหมือนคนลามกเลยครับ แต่ก็ยังรู้สึกว่าผู้หญิงเป็นเพศที่ควรให้เกียรติอยู่ครับเลยมักจะเลือกไม่มองดีกว่า
แต่บางครั้งก็รู้สึกสับสน แล้วก็ถามตัวเองบ่อยๆ ว่าพยายามให้ตัวเองคิดกับผู้หญิงแบบนั้นรึเปล่า พยายามจะรักผู้หญิงเพื่ออะไร? แต่ก็หาคำตอบไม่ได้ ก็แค่หยุดคิดไม่ได้
รู้สึกสับสนจนหาความเป็นตัวตนไม่เจอเลยครับ รู้สึกแย่เหมือนถูกสังคมจับจ้องว่าเป็นสิ่งแปลกปลอม แบบว่าหาจุดยืนไม่ได้ว่าจะเป็นอะไร ผู้หญิงหรือผู้ชาย(ก็ทั้งที่รู้ว่าเป็นผู้ชายไม่ได้)
เคยคิดว่าถ้าเป็นผู้ชายขึ้นมาจริงๆมันก็คงดี แต่คนที่รู้จักก็ต้องรู้อยู่ดีว่าเคยเป็ยผู้หญิงมาก่อน ยังไงก็ไม่มีทางเปลี่ยนจุดกำเหนิดได้อยู่ดี นอกเสียจากเริ่มชีวิตใหม่ไปซะเลย(ตายเกิดใหม่ เริ่มแบบเบเลยง่ายกว่าไหม?)

ยังไงก็ขอบคุณนะครับที่อ่านจนจบ

เพราะในชีวิตจริงไม่สามารถพูดหรือระบายกับใครได้เลย จึงต้องมาขอความเห็นจากสังคมออนไลน์แทน ขอความเห็นทีนะครับ

ปล.ชอบดูหนังเกย์ครับ เคยดูหนังเลสอยู่เหมือนกัน แต่รู้สึกอายที่ดูเลสมากกว่าเกย์อีกครับ ไม่รู้ทำไม ชอบดูผู้ชายรักกันแต่ไม่ได้รู้สึกดีที่เห็นผู้ชายมีอะไรกันนะครับ(มันก็ดูเอียนๆเกินไป) ไม่ค่อยรู้สึกดีเท่าไรเห็นผู้หญิงรักกัน บางทีอิจฉาแทนผู้ผู้ชายเลยครับ แต่ผู้หญิงมีอะไรกันก็ดีนะครับแต่รู้สึกอายที่จะดูมากกว่า คือไม่อายถ้าคนอื่นรู้ว่าดูหนังเกย์ครับ แต่ถ้ารู้ว่าดูเลสจะรู้สึกอายมากครับ
ปลล.คาดว่ารายละเอียดเยอะขนาดนี้ คงช่วยในการวิเคราะห์ได้บ้างนะครับ ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับความเห็นนะครับ