เย็นวันนี้ทุ่มกว่าๆไปส่งผู้โดยสารหลังรามฯ ระติดยังเขาพากันไปจอดไว้เฉยๆ
พอส่งเสร็จกะว่าจะไปรับใครอีกแล้ว ออกไปหาอะไรกินตั้งหลักแถวๆปากอุโมงค์ที่ลอดไปพัฒนาการเพื่อให้อิ่มสักหน่อ
พอวิ่งไปใกล้ถึงที่ผมก็เปิดไฟเลี้ยวแว๊บๆเพื่อจะหาที่จอด แต่แล้วสาวสวยคนหนึ่งก็โบกแล้วยิ้ม(คงจะคิดว่ารู้ได้อย่างว่าเขาจะใช้แท็กซี่)
บอกจะไปรังสิต ผมเกี่ยงที่ไหนล่ะเอาเงินก่อน ข้าวกินทีหลังก็ได้ ว่าแล้วก็พาบึ่งออกพระรามเก้าเพื่อเข้ามอเตอร์เวย์เลย
ระหว่างนั้น น้องเขาก็บอกว่ารีบมากกลัวไม่ทันรถที่ญาติรออยู่ ผมเลยถามว่าจะไปไหนกัน ไปจันทร์บุรี ความคิดผมก็แว๊ปขึ้น ไปรังสิตได้สองร้อยกว่า ไปแถวๆแยกร่มเกล้าได้ร้อยเดียว เอาร้อยเดียวดีกว่า เพราะหิวข้าว
ว่าแล้วผมก็เลยพูดกับเธอว่า จะไปจันทร์ทำไมต้องวิ่งไปรังสิต เราไปดักรอเขาไม่ดีกว่าเหรอ เขาจะได้ไม่ต้องรอเรา โทรถามเลยว่าเขาจะไปทางไหน ผมจะได้พาไปดักรอ โทรเสร็จสรรพเธอเห็นด้วย ผมเลยพาไปรอแถวๆมอเตอร์เวย์ก่อนออกแยกร่มเกล้า
เธอก้ยังถามอีกว่าตรงนั้นมีคนไหมปลอดภัยหรือเปล่า ปลอดภัยครับ ผมจะอยู่รอเป็นเพื่อนจนกว่ารถจะมารับ ตกลงกันเสร็จผมก็ขับไปเรื่อยๆ
ไม่ต้องรีบแล้วเพราะกว่ารถเขาจะมาถึงก็คงครึ่งชั่วโมง
พอจอดรด เราก็คุยกันไปเรื่อยๆ สรรพเพเหระต่างๆ ได้ความว่า พ่อป่วยอยู่ รพ. เลยเหมารถไปเยี่ยมกัน ที่บ้านมีสวนเงาะเยอะ ทุเรียน มังคุด ลองกอง คุยไปคุยมา ไปไวเลน ก็ว๊าปๆมาทางหลัง เอาละสิเขามาไล่แล้ว ผมเลยลงไปเคลียร์ ดันไปเจอคนคุ้นเคยกันอีก ตำรวจถามว่ารถเป็นไร เลยบอกเขาไปว่า รอส่งผู้โดยสารญาติที่จะมารับไปต่อ แป๊บเดียวก็ไปแล้วครับ ตำรวจก้ไม่ได้ว่าอะไรเขาก้ขับออกไป
ตอนน้้นก็สองทุ่มกว่าแล้ว รถก็ยังไม่ โทรศัพท์มาเป็นระยะๆ คงเป็นห่วงเธอ ที่ไปติดอยู่มอเตอร์เวย์กับคนที่ไม่เคยรู้จัก แท็กซี่หลายคันผ่านไปก็กดแตร คงจะถามว่าต้องการความช่วยเหลืออะไรไหมประมาณนั้น ผมก็โบกมือไม่มีอะไรไร
สิบล้อจอดต่อท้ายบ้าง คงปวดฉี่เห็นผมจอดได้ก็จอดบ้าง เก่งก็จอดห่างไปข้างหน้าอีกคัน แต่ไม่รู้เขาจอดทำอะไร
สามทุ่ม มีเก๋งป้ายแดง เข้ามาจอดอีกคันแล้วลงเดินมาทางผม ผมก็เดินไปหา(ผมยืนสูบบุหรี่อยู่ท้ายรถ) มีอะไรให้ช่วยครับ
ผิดคาด เขาบอกหลานหนูเอง จะให้ไปด้วยไม่ต้องรอรถตู้แล้ว ว่าแล้วก็เอาเงินออกมายื่นให้ผม ห้าร้อยหนูให้หมดเลย ผมก็บอกว่าค่ารถไม่ถึงนะครับ ไม่เป็นไร หนูให้ ทั้งๆที่ผมก็เคยบอกกับน้องที่ไปกับผมแล้วว่า มิเตอร์จะขึ้นเท่าไรผมเก็บแค่ 120 เท่านั้นนะครับ
ผมก็รับเงินห้าร้อยแบบ งงๆ แต่ก็ไม่ลืมขอบคุณและขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพ
ผมมาคิดอีกที ตระกูลนี้ต้องมีสวนคนละหลายร้อยไร่ ขับรถมาก็ป้ายแดงอีก แค่ห้าร้อยจิ๊บๆน่า
คุยกับน้องเขาผมก็ไม่ค่อยได้มองหน้าเท่าไร แต่รู้ว่าสวย เห็นกันอีกทีคงจำไม่ได้หรอก ผมจะได้แต่รถป้ายแดง นิสสัน ตหรือศ นี่แหละ 0220
ใครเห็นเขาอีกก็ฝากบอกด้วยนะครับ ว่า แท็กซี่คนนั้นเขาฝากขอบคุณด้วย และขออวยพรให้คุรพ่อหายป่วยเร็วๆนะครับ
จาก... แท็กซี่ปีสองพัน
taxi y2k จะเล่าความประทับใจที่มีต่อผู้โดยสารให้ฟัง
พอส่งเสร็จกะว่าจะไปรับใครอีกแล้ว ออกไปหาอะไรกินตั้งหลักแถวๆปากอุโมงค์ที่ลอดไปพัฒนาการเพื่อให้อิ่มสักหน่อ
พอวิ่งไปใกล้ถึงที่ผมก็เปิดไฟเลี้ยวแว๊บๆเพื่อจะหาที่จอด แต่แล้วสาวสวยคนหนึ่งก็โบกแล้วยิ้ม(คงจะคิดว่ารู้ได้อย่างว่าเขาจะใช้แท็กซี่)
บอกจะไปรังสิต ผมเกี่ยงที่ไหนล่ะเอาเงินก่อน ข้าวกินทีหลังก็ได้ ว่าแล้วก็พาบึ่งออกพระรามเก้าเพื่อเข้ามอเตอร์เวย์เลย
ระหว่างนั้น น้องเขาก็บอกว่ารีบมากกลัวไม่ทันรถที่ญาติรออยู่ ผมเลยถามว่าจะไปไหนกัน ไปจันทร์บุรี ความคิดผมก็แว๊ปขึ้น ไปรังสิตได้สองร้อยกว่า ไปแถวๆแยกร่มเกล้าได้ร้อยเดียว เอาร้อยเดียวดีกว่า เพราะหิวข้าว
ว่าแล้วผมก็เลยพูดกับเธอว่า จะไปจันทร์ทำไมต้องวิ่งไปรังสิต เราไปดักรอเขาไม่ดีกว่าเหรอ เขาจะได้ไม่ต้องรอเรา โทรถามเลยว่าเขาจะไปทางไหน ผมจะได้พาไปดักรอ โทรเสร็จสรรพเธอเห็นด้วย ผมเลยพาไปรอแถวๆมอเตอร์เวย์ก่อนออกแยกร่มเกล้า
เธอก้ยังถามอีกว่าตรงนั้นมีคนไหมปลอดภัยหรือเปล่า ปลอดภัยครับ ผมจะอยู่รอเป็นเพื่อนจนกว่ารถจะมารับ ตกลงกันเสร็จผมก็ขับไปเรื่อยๆ
ไม่ต้องรีบแล้วเพราะกว่ารถเขาจะมาถึงก็คงครึ่งชั่วโมง
พอจอดรด เราก็คุยกันไปเรื่อยๆ สรรพเพเหระต่างๆ ได้ความว่า พ่อป่วยอยู่ รพ. เลยเหมารถไปเยี่ยมกัน ที่บ้านมีสวนเงาะเยอะ ทุเรียน มังคุด ลองกอง คุยไปคุยมา ไปไวเลน ก็ว๊าปๆมาทางหลัง เอาละสิเขามาไล่แล้ว ผมเลยลงไปเคลียร์ ดันไปเจอคนคุ้นเคยกันอีก ตำรวจถามว่ารถเป็นไร เลยบอกเขาไปว่า รอส่งผู้โดยสารญาติที่จะมารับไปต่อ แป๊บเดียวก็ไปแล้วครับ ตำรวจก้ไม่ได้ว่าอะไรเขาก้ขับออกไป
ตอนน้้นก็สองทุ่มกว่าแล้ว รถก็ยังไม่ โทรศัพท์มาเป็นระยะๆ คงเป็นห่วงเธอ ที่ไปติดอยู่มอเตอร์เวย์กับคนที่ไม่เคยรู้จัก แท็กซี่หลายคันผ่านไปก็กดแตร คงจะถามว่าต้องการความช่วยเหลืออะไรไหมประมาณนั้น ผมก็โบกมือไม่มีอะไรไร
สิบล้อจอดต่อท้ายบ้าง คงปวดฉี่เห็นผมจอดได้ก็จอดบ้าง เก่งก็จอดห่างไปข้างหน้าอีกคัน แต่ไม่รู้เขาจอดทำอะไร
สามทุ่ม มีเก๋งป้ายแดง เข้ามาจอดอีกคันแล้วลงเดินมาทางผม ผมก็เดินไปหา(ผมยืนสูบบุหรี่อยู่ท้ายรถ) มีอะไรให้ช่วยครับ
ผิดคาด เขาบอกหลานหนูเอง จะให้ไปด้วยไม่ต้องรอรถตู้แล้ว ว่าแล้วก็เอาเงินออกมายื่นให้ผม ห้าร้อยหนูให้หมดเลย ผมก็บอกว่าค่ารถไม่ถึงนะครับ ไม่เป็นไร หนูให้ ทั้งๆที่ผมก็เคยบอกกับน้องที่ไปกับผมแล้วว่า มิเตอร์จะขึ้นเท่าไรผมเก็บแค่ 120 เท่านั้นนะครับ
ผมก็รับเงินห้าร้อยแบบ งงๆ แต่ก็ไม่ลืมขอบคุณและขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพ
ผมมาคิดอีกที ตระกูลนี้ต้องมีสวนคนละหลายร้อยไร่ ขับรถมาก็ป้ายแดงอีก แค่ห้าร้อยจิ๊บๆน่า
คุยกับน้องเขาผมก็ไม่ค่อยได้มองหน้าเท่าไร แต่รู้ว่าสวย เห็นกันอีกทีคงจำไม่ได้หรอก ผมจะได้แต่รถป้ายแดง นิสสัน ตหรือศ นี่แหละ 0220
ใครเห็นเขาอีกก็ฝากบอกด้วยนะครับ ว่า แท็กซี่คนนั้นเขาฝากขอบคุณด้วย และขออวยพรให้คุรพ่อหายป่วยเร็วๆนะครับ
จาก... แท็กซี่ปีสองพัน