เผลอแป๊ปเดียว...ซีรี่ส์ชุดสุภาพบุรุษจุฑาเทพก็เดินทางมาใกล้ถึงบทสรุปแล้วล่ะ ตอนนี้หลายๆ คนคงกำลังอินกับความรักต่างชนชั้นของคุณชายรณพีร์กับเพียงขวัญอยู่ ก็ติดตามกันต่อไปนะคะว่าทั้งสองคนจะหาทางออกให้กับความรักครั้งนี้ยังไง และพี่ๆ + พี่สะใภ้จะช่วยน้องชายคนเล็กได้อย่างไรบ้าง

เอาล่ะวกกลับมาเข้าเรื่องราวของกระทู้นี้ที่ว่าด้วยเรื่องของคุณชายคนที่ 2 แห่งวังจุฑาเทพ สำหรับเราตอนนี้เป็นตอนที่เรียกน้ำตาได้มากที่สุด โดยเฉพาะฉากดราม่าอันลือเลื่องระหว่างคุณย่าอ่นกับหลานชายอย่างคุณชายปวรรุจ แต่ฉากเรียกน้ำตาไม่ได้มีเพียงแค่นั้น เพราะคุณชายรุจของเรามีปมในใจหลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องชาติกำเนิดที่ต้อยต่ำกว่าพี่น้องคนอื่น เรื่องความรักที่ผิดหวังซ้ำแล้วซ้ำเล่า และที่เจ็บที่สุดก็คือไปรักหญิงสูงศักดิ์ที่ไม่ควรรัก...

ตอนแรก จขกท. ตั้งใจว่าจะแต่งกลอนตามเนื้อหาจากความทรงจำที่เคยได้ดู แต่ไหนๆ ก็จะแต่งกลอนเรื่องนี้แล้วเลยถือโอกาสดูย้อนหลังไปแต่งกลอนไป และก็พบว่าหลายๆ ถ้อยคำที่ จขกท. อาจจะลืมไปบ้างแล้วนั้นไม่สามารถละทิ้งไปได้จริงๆ กลอนที่ได้มาก็อาจจะเยอะไปสักหน่อย แต่ก็หวังลึกๆ ในใจว่าคงจะชอบกันนะคะ

ณ โอกาสนี้ต้องขออภัยไว้ล่วงหน้าหากมีการใช้คำราชาศัพท์ คำศัพท์ หรือคำสรรพนามที่ผิดเพี้ยนไป ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ หรือเพื่อความเหมาะสมของคำในบทกลอน จขกท.ไม่ได้มีเจตนาจะลบหลู่ หรือหมื่นเกียรติแต่อย่างใด

ปล.ขอขอบคุณรูปภาพประกอบในกระทู้นี้ด้วยนะคะ และระหว่างการโพสต์...หากท่านใดแวะเข้ามาดูขอเชิญปาดได้ตามสะดวกนะคะ เพราะจขกท. คงใช้เวลาโพสต์นานพอควร...