ก่อนอื่นต้องขอสวัสดีทุกท่านเลยนะคะ
แล้วก็อยากจะบอกว่า นี่เป็นความรู้สึกและประสบการณ์ส่วนตัวของดิฉันเท่านั้น
บางท่านอาจจะมีข้อโต้แย้งหรือความคิดเห็นที่ตรงข้ามกับดิฉันก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย
........……
เป็นครั้งแรกที่ดิฉันมีโอกาสไปเที่ยวสิงคโปร์ มันตื่นเต้นมากๆค่ะ
เนื่องจากดิฉันเดินทางไปเพียงคนเดียว ทำให้การเดินทางมันยิ่งทวีคูณความตื่นเต้นเข้าไปอีก
เว็บพันทิพย์จึงเป็นแหล่งข้อมูลชั้นยอดที่ทำให้ชั้นน่าจะใช้มันได้เมื่อไปถึงสิงคโปร์ ดิฉันจึงเก็บข้อมูล
ทุกรายละเอียดเลยทีเดียวค่ะ
      การเดินทางเริ่มต้นที่ภูเก็ต เวลา 19.50 น. ตอนเช็คอินที่เค้าเตอร์ คุณกราวด์สตาฟก็บอกให้ไปปริ้นต์ itinerary
ป้องกันการเกิดปัญหาที่ ตม. ดิฉันก็วิ่งๆๆไป หาที่ปริ้นต์ไม่เจอ พอดีไปแลกตังค์ที่เค้าเตอร์กรุงไทย
พี่ พนง. แบงค์คนสวยอาสาช่วยปริ้นต์ให้ ไม่วายแอร์กราวด์ยังต้องการวอชเชอร์ รร. อีก คราวนี่ต้อง
หาร้านปริ้นต์เสียที พอไปเจอ อินเทอร์เน็ตเซอร์วิส ปริ้นต์2แผ่น 160 บาท แม่เจ้าาาาาาาา!!!! ขอเตือนเลยทุกท่านเลยนะคะ
ว่าอย่าลืมปริ้นต์เอกสารมาให้พร้อม ก่อนเดินทางนะคะ(เนื่องจากดิฉันแค่คิดว่ามีไฟล์รูปวอชเชอร์ในไอโฟนก็พอแล้ว)
แต่อันที่จริงคิดผิดนะคะ
   22.50 น. เครื่องแลนด์ดิ้งที่ชางจีแอร์พอร์ต เทอร์มินัล 2 พอดี......ความวิตกแว้บเข้ามาในหัว ตอนแรกรีบๆๆๆวิ่งๆๆๆ พอไปถึง
ตม. ดิฉันหยุดชะงัก เดินช้าๆ เอื่อยๆ แน่นอนค่ะ ดิฉันเป็นกะเทย พอถึงคิวปุ้ป เดินเข้าไปยื่นพาสปอร์ต คุณ ตม. สาวสวยเอ่ยปากถาม
:มาครั้งแรกหรอ? :มาคนเดียวหรอ? :มาไฟลท์ไหน? พอตอบคำถามหมดแล้ว นางก็เรียกหาใครคนนึง ___กูว่าแล้วววววววว
ตม. สาวอีกคนเดินมาแล้วพาดิฉันไปห้องเย็นค่ะ แต่ก่อนเข้าห้องพาไปเค้าเตอร์ ตม. ก่อน __ความรู้สึกเครียดๆมาละ พร้อมรับคำถามค่ะ
นางถามว่า มาคนเดียว? มาครั้งแรก? มีคนรู้จักที่นี่ไหม? เราก็ตอบไปหมดแล้วก็บอกว่ามีพี่สาวที่รุ้จักอยู่ที่นี่ นางก็ขอเบอร์โทร เราก็จดเบอร์ให้
ยังไม่ยอมอีก และแล้วก็มาถึงคำถามสุดท้าย พกเงินมากี่บาท? เราก็ค้นๆๆๆๆหากระเป๋าตังค์ นางตะวาด ไม่ต้องหา แค่บอกมา เท่าไหร่?
เราก็ตอบไป 500SGD นางบอกโอเค (มีเงินน้อยห้ามเข้าประเทศรึไง) แล้วก็เชิญที่ห้องเย็น.......
กรี้ดดดดดดดดดดดดด___ชั้นเจอกับตัวอย่างจัง
เมื่อต้นเดือนอ่านรีวิวไปแล้ว ของน้องคนนึงที่เป็นกะเทยเหมือนกันเจอเหตุการณ์แบบนี้มาแล้ว
แต่น้องเขาเพื่งเรียนจบไม่มีงานทำ พอดีน้องเขามีบัตรไกด์
แต่กับเรา เราก็มีงานทำ ทำงานดิวตี้ฟรีสนามบินด้วย พอมีเงินเก็บอยู่ แต่ทำไมต้องมาเจอแบบนี้ด้วย
ก่อนไปคนรู้จักบอกอย่าแต่งหน้า แต่งตัวธรรมดา เราก็ทำหมดทุกอย่างแล้ว
_____เวลาผ่านไป สิบกว่านาที แอบลุกขึ้นไปดู เขาก็ตวาด ซิทดาวน์!!!!
ร้องให้ดีไหม... สุดท้ายสวรรค์ก็เข้าข้าง นางปล่อยตัวดิฉันไปค่ะ งง เหมือนกันว่าพวกเขาเล่นอะไร
      มาถึงที่พักค่ะ คืนแรกคิดว่าไปถึงดึก นอนถูกๆไปก่อนแล้วกัน เลยเลือก แบรี่กู้ด ไชน่าทาวน์ค่ะ
น่ารักดีี แต่อยากเตือนไว้เลยว่า ใครที่รักความส่วนตัวมากๆๆๆๆ อย่าคิดเข้าข้างตัวเองว่านอนกับคนอื่นได้
เพราะเมื่อไปถึง คุณจะไม่กล้าทำอะไรเลยล่ะ เวลาคุยกันกับเพื่อนต้องกระซิบกัน เปิดประตูเข้าห้องน้ำ
ก็ต้องค่อยๆๆๆ ย่องๆๆ เปิดมือถือไฟสว่างก็รบกวนคนอื่นๆ บลาๆๆ อันนี้ถ้าใครทำได้ ก็แนะนำเลยค่ะ
ประหยัดและปลอดภัยชัวร์
    ตื่นเช้ามาก็รีบๆตะลอนทัวร์ค่ะ บ้านเมืองเขาน่าอยู่มาก ตรงที่สะอาด รถราไม่ได้ติดหนึบเหมือน กทม.
เดินทางสะดวกด้วย mrt แต่ช่วงหลัง 10โมงคนจะแน่นมาก วันหยุดเสาร์-อาทิตย์คนสิงคโปร์จะตื่นสาย เช้าๆไม่ค่อยมีคน
ที่เห็นเช้าๆก็เป็นนักท่องเที่ยวด้วยกันมากกว่า คนแก่ที่นั่นบางคนใจดีและฉลาดมาก พูดอังกฤษได้เยอะค่ะ
แม่ค้าแถวไชน่าทาวน์ เตือนว่าถ้าไม่ซื้อของ อย่าไปตั้งคำถาม หรือ ถามทาง ถามอะไรจากพวกนาง เพราะนอกจาก
จะไม่ได้คำตอบแล้ว นางจะเบะปาก เบือนหน้าหนี เจ็บใจเปล่าๆค่ะ เจอมากับตัวหลายคนเลย

อย่างที่รู้ๆค่ะ ว่าน้ำแพง เซเว่นน้ำเปล่า 2SGD คือราคาเริ่มต้น ดื่มไม่ลงแต่จำเป็นนะคะ
ชอบดื่มค่ะ จึงเดินไปซื้อเบียร์ที่ 7-11 ราคาพอรับได้ เบียร์สิงห์ก็มี 3 เหรียญเอง แต่น้ำแข็งสิ 6 SGD!!!

ใครบอกสิงคโปร์ไม่ค่อยมีคนสูบบุหรี่ ดิฉันเห็นเด็กๆยืนสูบบุหรี่เกลื่อนกลาด แต่จะสูบเฉพาะที่นะคะ ที่ๆมีถังขยะให้สูบ
ก็ยังโอเคในจุดนี้ค่ะ


สุดท้ายแล้วภาพรวมของการเดินทางครั้งนี้ ดิฉันให้คะแนน 5/10 ค่ะ
อาจเป็นเพราะเหตุการณ์ที่สนามบินก็เป็นได้ค่ะ มีอะไรอีกเยอะให้ค้นหาที่นั่น
ใครที่ชอบท่องเที่ยวสไตล์ คนเมือง ชิคๆ เก๋ คงจะเหมาะกะที่นี่มากกว่านะคะ
วันนี้ดิฉันจำได้เท่านี้ ไว้จะมาเล่าให้ฟังใหม่นะคะ

thailand is my home
thailand is the best